30 คิมหันต์เดินทางออกจากบ้านพักที่ไร่เทียมฟ้าตั้งแต่เช้าตรู่ เนื่องจากวันนี้เขาต้องเข้ากรุงเทพฯ เพื่อเดินทางไปประชุมใหญ่สามัญประจำปี ในฐานะที่เขาเป็นรองประธานกรรมการ ในใจอดเป็นห่วงปิ่นปักไม่ได้ หากปล่อยให้เธออยู่ที่นี่คนเดียว กว่าเขาจะกลับก็ค่ำมืดพอดี จะพาเธอไปด้วยปิ่นปักก็ไม่ยอม บอกว่าจะอยู่ที่นี่หากตามคิมหันต์ไป พรเพ็ญอาจหาเรื่องต่อว่าต่อขานเธอได้ เขาจึงเดินทางมาประชุมด้วยความไม่สบายใจ “นี่แม่คุณ ยืนทื่อเป็นไม่ตีพริกอยู่ได้ ไปทำงานได้แล้ว คนไร้การศึกษาอย่างเธอ คนที่ไร้สังคมอย่างหล่อน ถ้าริอยากจะเป็นหลานสะใภ้ของฉัน ต้องผ่านบททดสอบของฉันให้ได้ ไปทำความสะอาดบ้านให้สะอาดนะ ทุกตารางนิ้ว ถ้าทำไม่เสร็จไม่ต้องกินข้าว” ปิ่นปักก้มหน้างุดเดินเข้าไปในบ้าน ลงมือทำงานบ้านคนเดียว เพราะพรเพ็ญสั่งให้เอื้องไปทำงานที่โรงครัว ไม่ต้องเสนอหน้ามาทำงานที่บ้านหลังนี้ กุลธิดามองดูนาฬิกาข้อมือของตัวเองหลายต่อ