Chapter 13

1283 คำ

ฉันนั่งมองหน้าเขากระพริบตาปริบๆ มาทำเป็นเมินฉันเหรอ ชิ!!! เดี๋ยวกลับไปถึงบ้านก่อนเถอะฉันจะต้องรู้ให้ได้ว่าเขานั้นเป็นเกย์รึเปล่า ฉันออกจะสวยขนาดนี้ทำเหมือนไม่สนใจฉันได้ยังไงกัน "มองผมมีอะไรรึเปล่าครับ" "อยากมองมองไม่ได้เหรอ" ฉันมองหน้าเขายิ้มๆเขารีบหลบหน้าฉันเบือนหน้าหนีไปทางอื่น หึ ฉันเดินเข้าไปใกล้ๆเขาจากทางด้านหลัง ฉันสอดมือเข้าไปโอบรอบเอวเขาเหมือนเขาจะสะดุ้งรีบหันกลับมาหาฉัน "ทำอะไรคุณหนูพลอยไพลิน" "หนาวอ่ะ" ฉันมองเขายิ้มๆ เขามองฉันเหมือนจะระแวงมากอะไรกันเห็นฉันเป็นคนยังไงเนี้ย ฉันก็แค่หมั่นไส้เขาอ่ะคือทำเป็นไม่สนใจฉันเย็นชากับฉัน นี่ฉันมันไม่น่าสนใจขนาดนั้นเลยเหรอรู้ป่ะว่าฉันนะชอบเอาชนะ "เอาเสื้อกันหนาวมั้ยครับ" "ขอกอดหน่อย" เขาทำหน้าตกใจก่อนจะผงะถอยหลังหนีฉัน ฉันอดขำไม่ได้จริงๆแต่ต้องแสร้งตีหน้านิ่งไว้ "ไม่เล่นนะคุณหนู" "ก็ไม่ได้เล่นนี่นา" ฉันเอ่ยยิ้มๆ เอาจริงๆคือฉันก็ไ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม