หลังจากที่ชำระค่าอาหารเรียบร้อยแล้วทั้งสองก็เดินออกจากร้านอาหารไปพร้อมกัน
“ขอบคุณมากครับพี่ภณ วันนี้จ๋ามีความสุขมากๆ เลยค่ะ” จริญญากล่าวขอบคุณเขาด้วยความรู้สึกที่ออกมาจากใจ
“มีความสุขที่ได้มากับพี่เหรอ” น้ำเสียงที่ถามทำให้จริญญาถึงกับทำตัวไม่ถูก
“เอ่อ..คือ... จ๋าหมายถึง ได้ไปทำบุญให้คุณพ่อคุณแม่ก็รู้สึกสบายใจ แล้วยังได้กินอาหารอร่อยๆ แบบนี้อีก ก็เลยมีความสุขมากๆ น่ะค่ะ” หญิงสาวรีบขยายความด้วยความเขินอาย ก้มหน้าไม่กล้ามองสบตาเขากลัวว่าจะเผยความในใจจนเกินงาม
ภณมองกิริยาที่เอียงอายจนทำตัวไม่ถูกนั้น เขาไม่ได้โง่พอที่จะไม่รู้ว่าอีกฝ่ายมีใจให้ตนมาตั้งแต่ไหนแต่ไร เธอพยายามจะทำดีด้วยทั้งๆ ที่เขาทั้งด่าทอดูถูกและกลั่นแกล้งเธอสารพัด
ที่ว่า ผู้หญิงชอบคนเลว นั้นท่าจะจริง ขนาดเขาทำไม่ดีกับเธอเอาไว้ เธอยังหลงเสน่ห์เขาและบิดตัวม้วนไปมาอยู่ตรงนี้
อยากรู้จริงๆ ว่าตอนที่เขาทำให้เธอรักมากๆ แล้วทำให้ผิ
