บทที่ 17 ไม่มีค่าพอที่ต้องจดจำ

2096 คำ

“คุณเคยเป็นสามีที่ดีด้วยเหรอ ตั้งแต่แต่งงานกันมามีสักครั้งไหมที่คุณไม่นอกใจ มีสักครั้งไหมที่กลับบ้านเร็ว ทุกครั้งคุณจะมีเหตุผลร้อยแปด ฉันขอถามคุณสักคำ คุณจำได้ไหมว่าวันครบรอบแต่งงานของเราคือวันที่เท่าไร” เหอว่านเซียงยิ้มเยาะเมื่อเห็นว่าเมิ่งเทียนสิงเงียบไป นี่คือความเป็นจริง แม้แต่ครบรอบแต่งงานผู้พันเมิ่งคนนี้กลับไม่เคยจำได้สักครั้ง ยังไม่ต้องพูดถึงวันที่หลิงหลิงคลอดออกมา ลูกอายุเกือบเดือนคนเป็นพ่อเพิ่งจะเข้ามาดูลูก “คุณตอบไม่ได้ใช่ไหม ในเมื่อคุณไม่รู้อะไรเลยแม้แต่วันครบรอบแต่งงาน ถ้าฉันกลับไปฉันต้องอยู่ในสถานการณ์เดิม ๆ ซึ่งฉันไม่ต้องการ ดังนั้นมันถึงเวลาแล้วที่เราทั้งสองสมควรเซ็นใบหย่าเสียที และจะได้เดินตามทางที่ตนเองต้องการ” น้ำเสียงและท่าทางของเธอยังคงเด็ดเดี่ยวเหมือนเช่นทุกครั้ง “ผมบอกคุณกี่ครั้งแล้วว่าผมไม่คิดจะหย่า คุณไม่เข้าใจหรือไง ผู้ชายเผลอกินนอกบ้านมันเป็นเรื่องปกติไหม ผม

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม