“ก็ลงไปสิ ใครห้ามล่ะ” พวงชมพูจะเดินหนี แต่แพรวาก็ฉวยข้อมือพวงชมพูเอาไว้
“มาจับมือฉันไว้ทำไม”พวงชมพูสะบัดอย่างแรงแต่แพรวาไม่ยอมปล่อย
“เดี๋ยวก็รู้... ชมพู” แพรวายิ้มเยาะออกมา และเมื่อหล่อนเห็นเมธาพัฒน์เดินเข้ามาใกล้จนสามารถเห็นหล่อนได้แล้ว แพรวาก็แกล้งทิ้งตัวลงไปในน้ำตก ปากก็ร้องตะโกนขอความช่วยเหลือ
“ช่วยด้วย แพรว่ายน้ำไม่เป็น” แพรวาร้องให้ช่วย พวงชมพูมองเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างตกใจ หล่อนไม่คิดว่าแพรวาจะโดดลงไปอย่างนั้น แต่ในไม่ช้าหล่อนก็เข้าใจแผนการของยายเพื่อนตัวแสบ
“อะไรกันครับ ชมพู ทำไม...” เมธาพัฒน์พูดไม่ทันจบ เขาก็กระโดดลงไปช่วยแพรวาที่เขาคิดว่ากำลังจะจมน้ำ ร่างเปียกปอนของแพรวาถูกอุ้มขึ้นมาจากน้ำตก
“อาต้น แพรวาเขาโดดลงไปเองนะ และที่สำคัญยายนี่ว่ายน้ำเก่งจะตายไป” พวงชมพูเข้าไปทรุดตัวลงนั่งข้างๆ ร่างของแพรวาที่เมธาพัฒน์ประคองวางลงกับพื้น อธิบายเสียงสั่น
“อาต้นเชื่อชมพูสิ ยายแพรวาแกล้
