แพรวาจ้องมองใบหน้าที่เปรอะเปื้อนคราบน้ำตาของตัวเองนิ่ง ภาพที่สะท้อนออกมาจากกระจกเงาในห้องน้ำ ทำให้หล่อนแทบอยากจะกรี๊ดออกมาให้ลั่นบ้านด้วยความเจ็บใจ ริมฝีปากแดงระเรื่อของหล่อนบวมเบ่งจากการถูกปล้นจุมพิตอย่างเถื่อนทารุณ
“ไอ้คนเฮงซวย” เด็กสาวตะโกนก้อง ของใกล้มือถูกระดมเหวี่ยงเข้าใส่กระจกบานสวยนั้นจนแตก เศษกระจกกระเด็นไปทั่วห้อง น้ำตาแห่งความเจ็บแค้นไหลลงมาอาบแก้ม ความคลั่งแค้นถูกแพรวาขว้างไปใส่ผู้ชายอีกคนทันที
“ไอ้เฒ่าภคิน ถ้านายไม่เข้ามายุ่งเรื่องของฉัน ชีวิตของฉันก็คงไม่ต้องเจอชะตากรรมแบบนี้หรอก” ดวงตากลมโตของแพรวาลุกเป็นไฟเมื่อนึกถึงความน่ารังเกียจของผู้ชายที่ตัวเองขยะแขยงคนนั้น แล้วก็อดพาลไปถึงผู้ชายที่ฝากรอยรักไว้ที่เรียวปากอิ่มของหล่อนอีกคนไม่ได้
เด็กสาวเดินออกมาจากห้องน้ำ ปิดประตูตามหลังแรงๆ ด้วยต้องการระบายอารมณ์ ร่างบางเดินไปหยุดที่ขอบหน้าต่าง ทิวทัศน์ข้างหน้าช่วยปลอบประโลมจิตใจได้
