~~Ra Chon~~ (ฮัลโล โชนลูก) “ครับอา” (วันนี้กลับบ้านมั้ยลูก โชนจำลุงอาตได้มั้ย ตอนนี้ลุงเขากลับมาจากญี่ปุ่นแล้ว แล้วก็อยากเจอโชนด้วย พ่อเลยชวนลุงกับป้ามาทานข้าวด้วยเย็นนี้ ) “ครับ เดียวผมสั่งงานลูกน้องแล้วจะเข้าไปนะครับ อา” (ได้ๆ ไว้เจอกันนะลูก) “ครับ” ..อาที่ผมพึ่งคุยด้วยไม่ได้หมายถึงอาน้องแม่หรือน้องพ่อ แต่หมายถึงสามีใหม่ของแม่ หรือจะเรียกว่าพ่อเลี้ยงก็ได้ เพราะพ่อแท้ๆของผมตายตั้งแต่ผม9ขวบ แม่เลยแต่งงานใหม่แต่พวกเขาก็ไม่ได้มีลูกด้วยกัน ผมไม่เคยเรียกเขาว่าพ่อเลยสักคำตั้งแต่เด็ก ทั้งๆที่เขาอยากให้ผมเรียกใจแทบขาด พอผมอายุ 15 แม่ก็เกิดอุบัติเหตุตายคาที่ อากับผมนั่งกอดกันร้องไห้จนถึงเช้าของอีกวัน เขารักผมเหมือนลูกแท้ๆ สมบัติทุกอย่างรวมถึงธุระกิจร้านอาหาร และการค้าระหว่างประเทศของเขา เขาก็โอนเป็นชื่อผมทั้งหมด แต่ผมไม่ยอมรับช่วงต่อสักที จนเขาขี้เกียจพูด ผมเองก็มีธุรกิจที่ทำร่วมกับเ