…แกร็ก!! (เสียงประตูเปิดออก) ฉันกระโดนถอยไปที่หัวเตียง ดึงผ้าห่มมาคลุมตัวด้วยความกลัวจนตัวสั่น พอเห็นหน้าคนที่เข้ามา ฉันก็ต้องตกใจ
“ผู้ชายในฝันเมื่อคืนนี้ ^o^” ฉันพูดออกมาอย่างลืมตัว ฉีกยิ้มเหมือนดีใจก็นะ ก็ถ้าได้คนหล่อขนาดนี้ ครั้งแรกของฉันมันก็คุ้มน่ะ ^-^
“,,,,,,,”
ฉันมองหน้าผู้ชายตรงหน้าอยู่นาน ใบหน้านิ่งเรียบไร้ความรู้สึก ไร้ปฏิกิริยา ไม่มีอาการตอบสนองใดๆ แววตานิ่งจนน่ากลัว
“มะ เมื่อคืน นะ นาย กะ กับ ฉะ ฉัน”
“ใช่” ฉันยังพูดไม่จบเขาก็ตอบออกมาสั้นๆเหมือนไม่ได้ใส่ใจความรู้สึกของคนถามสักนิด
“ทำไม หน้าคุณคุ้นๆ เหมือนเคยเห็นที่ไหน” แทนที่ฉันจะเสียใจหรือกังวลกับเรื่องเมื่อคืนแต่กลับคิดว่าเคยเจอคนตรงหน้าที่ไหน
“แต่งตัวซะ เดียวไปส่ง” เขาพูดแล้วเดินออกไปอย่างไม่ใยดี
“อิตานี้..หน้าดีก็จริง..แต่นิสัยแย่ ชิ ได้ฉันแล้ว ก็ควรพูดกับฉันดีๆป่ะ นายคือผู้ชายคนแรกของฉันนะย้ะ ”
“เธอ ว่าอะไรนะ?” เขาหันกลับมาถามฉันทั้งๆที่เดินออกไปพ้นประตูแค่นิดเดียว
“ปะ เปล่าคะ” แหมหูดีจริงฉันคิดในใจเพราะกลัวเขาได้ยินอีก^^
@ราโชน :ผมได้ยินที่เธอบ่นในห้อง แปลกดีที่เธอดูไม่เสียใจอย่างที่ผมคิดไว้กับครั้งแรกของเธอที่ตกเป็นของผม ก็ดีจะได้ไม่รู้สึกผิดที่ขโมยมันมาจากเธอ ผมยิ้มอย่างพอใจ ก่อนเดินออกมานั่งรอเธอแต่งตัวที่โต๊ะทำงาน นั่งรออยู่นานก็ยังไม่ออกมาสักที อารมณ์จากที่เคยดีตอนนี้ชักเริ่มหงุดหงิดขึ้นเรื่อยๆ ผมเลยเดินเข้าไปดูในห้องอีกครั้ง
โอ้ววว! มันจะอ่อยผมไปถึงไหนวะ! ยัยเด็กนี้ เชี่ยเอ้ย ตอนนี้คว**ผมอัดแน่นดันจนกางเกงจะแตกแล้ว ก็เล่นมายืนแก้ผ้านมชี้หน้าแบบนี้ แถมเนินอวบนูนนั้นอีก ร่องสวาทนั้นมันกำลังเรียกหาผมอยู่
ผมยืนนิ่งมองอยู่พักใหญ่ในความคิดเต็มไปด้วยความหื่นกระสัน เธอยืนนิ่งอึ้งสักพักก่อนจะรีบหันหลังแล้วใช้มือเล็กปิดหน้าอกไว้ ผมเดินเข้าไปด้านหลังค่อยๆลูบที่ไหล่สูดดมกลิ่นกายตั้งแต่ซอกคอของเธอลงไปเรื่อยๆ มืออีกข้างเลื่อนไปสัมผัสหาติ่งเสียว ลมหายใจถี่ของเธอทำใหผมรู้สึกถึงความต้องการไม่ต่างกัน ปากบอกว่าอย่าแต่ร่างกายเธอกับตอบรับทุกการกระทำของผม ตอนแรกก็ว่าจะจัดให้สักดอกสองดอกก่อนให้กลับอยู่แล้วเจอแบบนี้ จัดสิคร้าบ รอไร เธอครางออกมา เบาๆ
“อือออ อ้าาาา ย่ะ อย่า”
“อย่าช้า อย่าหยุด หรือย่าทำเบาๆ” ผมกระซิบข้างหู พร้อมยกยิ้มเมื่อเธอไม่ตอบ
“ขอเอาหน่อยนะ แฉะเเล้ว เมื่อคืนเธอเมา เดียวจะหาว่าฉันเอาเปรียบ” ผมบอกเธอแต่ไม่ได้คิดจะรอคำตอบผมจับร่างเปลือยนอนหงาย แหวกขาออกแล้วลงลิ้นดูดเลียติ่งสวาททันที
“อ้าาา ตรงนั้น ไม่ อ้า”
“เสียวมั้ย”
“เสียวค่ะ เสียว อ่ะ “
เธอนอนบิดไปมาครางไม่เป็นภาษา ผมลุกขึ้นจับท่อนเอนจ่อเข้าร่องสวาทที่กำลังฉ่ำน้ำ ค่อยๆดันหัวเข้าเพราะกลัวเธอเจ็บ
“เจ็บ เจ็บคะออนิว เจ็บ” เสียงหวานท้วงขึ้น
“ออนิวหรอ เรียกนิวได้มั้ยครับ” ผมพูดกับเธอแล้วจูบที่หน้าผากเบาๆ ใบหน้าเล็กหลับตาพริ้มพยักหน้ารับ ผมค่อยๆขยับเอวดันจนท่อนมังกรเข้าไปสุดมันอัดแน่นคับรูจนผมรูสึกอึดอัด
“จุกคะ เสียวด้วย อ้าา ซี้ด”
“เดี่ยวก็เสียวอย่างเดียวครับเมียจ๋า” พูดจบออนิวก็หลบหน้า เธอคงเขินที่ผมเรียกเมีย
“หอยเมียดูดคว** ผัวดีมากเลย”
“ซี้ดดด~
“ตอดดีจังเมียจ๋า ผัวขอเอาแรงๆหน่อยนะ” พูดจบผมก็ขยับเอว ไม่รอให้เธออนุญาต
ตับ! ตับ! ตับ!
อ่ะ ! อ้าาา! อ้า ซี๊ดดด~
อู้ยยย อ้า ~
ตับๆ ตับ!
เสียงคราง กับเสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นห้อง ผมตะบี้ตะบัน ตอกเอวอัดกระแทกล้ำเอนใหญ่ใส่ร่องสวาทจนแดงช้ำ อย่างไม่เหน็ดเหนื่อย ทั้งๆที่เมื่อคืนก็เอาเธอไปตั้งหลายชั่วโมงแล้ว
“เรียกผัวสิคะ เมียจ๋า ออนิว อ้า ซี้ด”
“หอยเมียฟิตมากเลย อ้า เสียวคว**สุดๆจ้ะเมียจ๋า”
“ผัวขา เมียเสียวจังค่ะ”
อ้าาา~~
“เมียจะแตกแล้วผัวขา”
“แตกพร้อมกันะเมียจ๋า อ้าาา” ผมเร่งจังหวะ จับสะโพกเธอ อัดกระแทกแรงและเร็วขึ้น
ตับๆ ตับๆตับๆ
อ่ะๆ อ้าอ่ะๆ
“อ้าาาา/อ้าาาาซี๊ด~~~~
แจ๊ะๆๆ
ผมฟุ้บตัวลงที่เต้าทั้งสองของเธอพร้อมทั้งดูดเลียเม็ดไตเล่น เสียงครางหวานเบาๆน่ารักเป็นบ้า แบบนี้ทำให้ผมอยากเธอทุกวันแล้วสิ
@ออนิว — ฉันบังคับตัวเองไม่ได้ มันคล้อยตามเขาไปหมด อาจเป็นเพราะความหล่อของเขาหรือความใหญ่ฉันก็ไม่แน่ใจ
ไม่สิฉันจะใจง่ายแบบนี้ไม่ได้น่ะ แต่จะว่าชอบ ติดใจก็ว่าได้ ลีลาลิ้น ความใหญ่ของเขา มันทำให้ฉันเสียวสุดชีวิตเลย@o@
หลังเอากันเสร็จ ฉันเลยตัดสินใจถามชื่อของเขาที่เป็นคนแรกของฉัน มีเพียงความเงียบ ไม่มีเสียงตอบกลับ ชั่งต่างจากเมื่อกี้ราวกับคนละคน ไม่นานเขาก็ลุกขึ้นแต่งตัวแล้วเดินออกไปข้างนอก ปล่อยให้ฉันนั่งงงอยู่บนเตียงมองตามเขาเงียบๆ
หลังจากแต่งตัวเสร็จ ฉันเดินออกมาข้างนอก ก็เห็นว่านี้เป็นชั้นสองของผับที่ฉันทำงานเป็นพนักงานพาสไทม์อยู่ พอมองป้ายที่โต๊ะก็ต้องตกใจจนหัวใจแทบหลุดออกมากองข้างนอก
“เชี่ย!!! อินิว มึงงงง คุณราโชน”
ฉันพูดกับตัวเองเสียงดังอย่างลืมตัว ก่อนจะเอามือมาปิดปากไว้จากนั้นตัดสินใจวิ่งลงไปข้างล่างโดยที่ไม่ได้บอกเขา เพราะตอนนี้เขาก็ไม่ได้อยู่ในห้องแล้ว กำลังก้าวขาจะพ้นประตู
“จะไปไหน” เสียงเข้มดังขึ้นมาจากข้างหลังทำให้ขนทุกเส้นในร่างกายชูชันตั้งไปทั้งตัว
“กลับค่ะ ” พูดจบก็รีบวิ่งออกมา แต่เหมือนโดนเเกล้งเสื้อผ้าที่โดนดึงขาด แถมชุดก็สั้น มันไม่สะดวกเลยถ้าจะกลับสภาพนี้ด้วยรถสาธารณะ
“ว้าย !!”
แขนฉันถูกกระชากจากด้านหลังอย่างแรง ทำให้ถลาไปตามแรงดึงนั้น จนชนเข้ากับแผงอกหนา ฉันหลับตาปี้ เพราะความกลัวและตกใจ แต่เจ้าของอกกลับกอดแน่น เสื้อตัวใหญ่คลุมที่ไหล่ของฉัน พอแหงนหน้ามองก็เห็นว่าเป็นคุณราโชน ยิ่งทำให้ฉันหัวใจเต้นแรง แล้วพยายามดันตัวออก แต่เขากลับไม่ยอมปล่อยทั้งๆที่ใบหน้าเขานิ่งเรียบมองฉันด้วยหางตา
“เธอ เป็นอะไร รังเกียจฉันหรอ?”
“ปะ เปล่าค่ะ”
“ไป ขึ้นรถเดียวฉันไปส่ง”
ฉันเดินตามอย่างว่าง่าย เข้ามานั่งในรถหรู บรรยากาศเงียบและอึดอัด ฉันนั่งตัวแข็งไม่กล้าขยับหรือหายใจแรงๆ ด้วยซ้ำ
“เธอทำงานพาสไทม์ที่ผับใช่มั้ย?”
“คะ ค่ะ “
“แล้วรู้ใช่มั้ยว่าฉันเป็นไคร”
“ระ รู้ค่ะ ตะ แต่ฉันพึ่งรู้เมื่อกี้นะคะ ตอนออกมา ละ แล้วเมื่อคืน ฉะ ฉันก็ไม่ได้อู้งาน ฉันลางานแล้ว คุณจะไล่ฉันออกไม่ได้นะคะ ฉันลางานแล้วจริงๆ”
ฉันรีบอธิบายตะกุกตะกัก ไม่อยากโดนไล่ออก เป็นเหตุผลเดียวที่คิดขึ้นได้ และไม่อยากให้เขาเข้าใจผิด คิดว่าฉันจะจับเขา เพราะถ้าคิดว่าจะเอาเรื่องนอนกับนายจ้างมาเป็นข้ออ้างในการอัพเกรดคงเป็นไปไม่ได้ เพราะคุณราโชน ก็ขึ้นชื่อเรื่องควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า แล้วผู้หญิงพวกนั้นก็ยินดีที่กระโดดเข้ามาเป็นเหยื่อให้เขาขย้ำอยู่แล้ว ยกเว้นฉันนะเพราะเรื่องแบบนี้ไม่เคยมีในสมองของฉันเลย
“ฉันรู้แล้ว ไม่ต้องพูดเยอะ มันน่ารำคาญ” เสียงเข้มตอบมาเรียบๆ ยิ่งทำให้ใจเธอเต้นแรงขึ้นไปอีก
“อ่ะ จอดร้านขายยาข้างหน้าก็ได้ค่ะ” ฉันรีบบอกเขาเพราะนึกขึ้นได้ว่าต้องกินยาคุมฉุกเฉินเพราะเมื่อกี้เขาไม่ได้ป้องกันแถมยังปล่อยข้างในอีก
“ทำไม” เขาถามเสียงเข้ม
“จอดเถอะคะ”
“เธอสั่งฉันหรอ”
“ปะ เปล่าคะ แค่บอก=.=“
“วันนี้มีเรียนมั้ยแล้วจะไปทำงานรึป่าว”
“ วันนี้ไม่มีเรียนค่ะ แต่ไปทำงาน” ตอบคำถามเขาจบฉันก็รีบวิ่งลงจากรถอย่างไว ทั้งเขินทั้งอายไม่กล้าแม้กระทั่งจะมองหน้าเขา
@ณ ผับXX 18.00น.
ตอนเย็นในวันเดียวกัน ฉันมาทำงานปกติ และมียัยฟางมานั่งเฝ้าผู้ชายที่ชื่อน้องกายของมันเหมือนเดิม แต่วันนี้ฉันไม่ได้ไปนั่งด้วยเพราะต้องทำงานที่หลังร้าน ทำได้สักพัก พี่แหวนที่เป็นผู้จัดการก็เรียกให้ออกไปช่วยที่บาร์เหล้าคู่กับกาย เพราะน้องอีกคนลาป่วย ทำให้คนขาดและฉันคือตัวเลือกเดียวที่เหลืออยู่เพราะทุกคนติดลูกค้ากันหมด ฉันเลยต้องเปลี่ยนชุดจากแม่บ้านมาเป็นชุดกระโปรงสั้น เสื้อตัวจิ๋วออกไปแทน แต่ที่รับทำเพราะพี่แหวนบอกว่าได้เงินเพิ่มไม่รวมติ๊บ^-^ เงื่อนไขที่ดีในการทำงานคือเงินดีงานก็เดิน มันสมเหตุสมผลกันดี
ออกไปก็เจอฟางที่นั่งตาลอยอยู่ เอาสิงานก็ต้องทำเพื่อนก็ต้องดูแล หัวจะปวด ฉันทำหน้าที่หยิบเหล้า หยิบอุปกรณ์ต่างๆให้กาย สักพักก็มีลูกค้าหนุ่มๆมารวมกันที่เคาน์เตอร์บาร์ ซึ่งดูท่าแล้วฉันจะมีแววเรียกลูกค้าซะด้วย 0.0!
ยิ่งดึกก็เริ่มมีบางคนจับไม้จับมือ ขอไลน์ เริ่มหยอดฉันมากขึ้น ยิ่งเมายิ่งระวังยาก กายก็พยายามช่วยกันฉันเพราะถึงยังไงเราก็คือเพื่อนร่วมงานกัน ขณะที่ความวุ่นวายกำลังเกิดขึ้น
—-พลัวะ! ตุ้บ!
เสียงหมัดของใครบางคนต่อยเข้าหน้าผู้ชายคนนั้นล้มลง เขากำลังดึงมือของฉันเข้าไปกอดและกำลังจะหอม ฉันพยายามดันตัวออก กายกับฟางเองก็พยายามช่วยเต็มที่แต่เราทำอะไรรุนแรงไม่ได้ เพราะเขาเป็นลูกค้า หลังเสียงหมัดปะทะเข้ากับใบหน้าของผู้ชายคนนั้น พอมองหาที่มาของหมัดก็เห็นว่าเป็นคุณโชนที่เป็นคนต่อยผู้ชายคนนั้น
“ออกมา” เขามองหน้าฉันเรียกเสียงน่ากลัวสั่งให้ฉันออกมาจากบาร์เหล้า ฉันเดินตามเขาออกมาอย่างว่าง่าย
“หน้าที่เธออยู่ตรงไหน? ชอบอ่อยไปทั่วสินะ”
“เปล่านะคะ นิวไม่ได้อ่อยใคร” เขากำลังดูถูกฉันมันจะมากไปแล้วนะ
“หึ! อยากหาเงินทางลัดว่างั้น?”
“คุณเป็นเจ้านายฉันแต่ไม่มีสิทธิ์มาดูถูกฉันนะคะคุณโชน”
“ดูถูก!!” เขาเลิกคิวแล้วมองฉันด้วยหางตา
“ค่ะ”
“เมื่อคืน เทอคิดเท่าไหร่”
“คุณหมายความว่าไง ?เท่าไหร่?”
“ฉันไม่เคยเอาใครฟรีๆ หรอกนะ ”
พอได้ยินเขาพูดแบบนั้นหัวใจมันจุกยังไงไม่รู้ เมื่อวานยังให้เรียกผัวขา วันนี้เหมือนมันไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น ฉันไม่เข้าใจความคิดของผู้ชายคนนี้จริงๆ
“ฟรีค่ะ ถือว่าให้หมามันกิน”
“เธอ ว่าฉันเป็นหมา หรอ”
“เปล่าค่ะใคร ใคร่รับก็รับ ไม่มีอะไรแล้วไปนะคะ”
“จะไปไหน ! “ เขาเสียงดัง
“ทำงานค่ะ”ฉันไม่รอคำตอบเดินออกมาจากห้องทำงานของเขาทันที แต่ยังไม่พ้นประตู
“ฉันไล่เธอ ออก”
ฉันหยุดชะงัก หน้าร้อนผ่าวนี้เขาจะแกล้งฉันด้วยการไล่ฉันออกแบบไม่มีเหตุผล เนี้ยนะ
“เหตุผลค่ะ”
“เพราะเธอเอากับฉัน เมื่อคืน”
“แล้ว??แล้วไงคะ”
“กฎที่นี้เธอไม่รู้หรอ ห้ามมีความสัมพันธ์กันระว่างคนในที่ทำงาน”
“งั้นโอนค่าจ้างวันนี้เข้าบัญชีด้วยนะคะ” ฉันบอกเสียงเรียบก่อนเดินออกมา เพราะเถียงไปก็เท่านั้น ไล่ออกก็แค่ไปหางานที่อื่นทำ I don’t care. >.< เจ้านายห่วยๆแบบนี้ฉันก็ไม่อยากมี