ฟาบริซหัวเราะหึๆ เขามองเห็นใบบัวเสหลบตา เธอเดินไปทรุดนั่งและพยายามไม่เหลือบมองเขา แต่ที่ทำให้ชายหนุ่มอึ้ง! คือกองเครื่องแต่งตัวบนเตียง สูทที่เขาชอบใส่กับกางเกงและเนคไท สีเฉดเดียวกัน ใบบัวคงเตรียมไว้ให้ เมื่อฟาบริซไม่ชอบให้คนแปลกหน้าเข้ามาวุ่นวายในห้องส่วนตัว มีเพียงคนเดียวในเวลานี้ที่เดินเข้าเดินออกไปได้ไร้ขอบเขต และเจ้าหล่อนไม่รู้ตัวว่าเขาหวงความเป็นส่วนตัวแค่ไหน ใบบัวมีอภิสิทธิ์เหนือคนอื่น และเขาก็ไม่คิดจะบอกให้หล่อนรู้
ชายหนุ่มสลัดผ้าเช็ดตัวทิ้ง เขาแอบเห็นว่าหญิงสาวสะดุ้ง แม้ไม่ได้มองเต็มตา แต่หางตาของเธอก็ยังคงแอบจับตามองเขา อืม...แบบนี้ก็สนุกสิ ชายหนุ่มแกล้งเดินไป เดินมา ทั้งที่ยังแก้ผ้าโทงๆ ทุกครั้งที่เขาขยับ คนตัวเล็กก็ขยับตาม เธอคงหวาดผวากลัวว่าเขาจะเล่นพิเรนทร์ เป็นความสนุก สุขใจที่ได้แกล้งให้หล่อนหวาดผวาเล่นๆ ฟาบริซอารมณ์ดีจนยิ้มกว้างปากหนาๆ แสยะเกือบฉีก
“ผูกให้หน่อยสิ ทำเองไม่
