บทที่9.มือที่สามแต่ไม่ใช่คนไกล....

1549 คำ

“สวย…หนูบัวเหมือนเทพีอโฟรไดท์...ร่างกายสวยงามนี่คือความภูมิใจของทวยเทพ” ฟาบริซครางเสียงแหบๆ เขาพูดชมโฉมหญิงสาว เมื่อเธอสวยงามจนน่าตื่นตะลึงจนต้องกลืนน้ำลายลงคอฝืดๆ แลบปลายลิ้นเลียริมฝีปาก เพิ่มความชุ่มชื้นให้ตัวเอง เมื่อจู่ๆ ก็รู้สึกปากตัวเองแห้งแร้งเพราะขาดน้ำ แถมแหล่งน้ำตรงหน้าต่อให้ตายก็ต้องกระเสือกกระสนเข้าไปดื่มกินให้จงได้!! “อย่าค่ะ...เวลานี้ไม่เหมาะ” หญิงสาวพยายามปราม มือเล็กๆ ยกขึ้นปิดบังความอวบอิ่ม พอดีกับที่ชายหนุ่มโน้มลงมาใกล้ๆ เขาจึงจุมพิตหลังมือของเธอแทน ชายหนุ่มพรมจุมพิตตามง่ามนิ้ว เขาจูบปลายนิ้วของใบบัวทีละนิ้วจนครบถ้วน ช้อนสายตาคมวาวที่กรุ่นไอพิศวาสขึ้นมองสบนัยน์ตาตื่นตกใจของเธอ หญิงสาวสะท้านแล้วสะท้านอีกฟาบริซกร้าวแกร่ง และเขาอยู่ตรงหน้าเธอ เขาปรนเปรอเธอด้วยรสเสน่หา ความเอาแต่ใจของเขากำลังทรมานเธอ ทรวงอกอวบสะท้อนขึ้นลงเพราะแรงหอบหายใจ ผิวกายซ่านสยิวกระตุกสั่น มันไม่สนใจ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม