ดึกแล้ว...หลังจากถอดชุดแฟนซีสุดชิคออกและนอนแอ้งแม้งอยู่บนที่นอนเกือบ ๆ สองชั่วโมงหล่อนก็ลุกขึ้นอาบน้ำและกลับมานั่งตรงเก้าอี้เปลญวนสีขาวข้าง ๆ เตียง ในห้องไม่มีทีวีหล่อนจึงเปิดไอแพดดูซีรีส์แก้เบื่อ เพราะยังไม่รู้สึกง่วง นี่เพิ่งจะห้าทุ่ม ร้านยังไม่ปิดด้วยซ้ำ ยังคงได้ยินเสียงเพลงแว่วดังเข้ามาถึงในห้องเบา ๆ... ระหว่างเอนตัวพิงเอกเขนกเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น หญิงสาวหันไปมองโดยอัตโนมัติ ก่อนที่เสียงเรียกจะทำให้หล่อนรู้ว่าเป็นใคร “เจ้ เปิดประตูหน่อย...” “แม็กซ์...” โสรยาพึมพำกับตัวเอง พลางสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น เพราะปกติมาคีส์ไม่เคยแวะเวียนเข้าใกล้ห้องหล่อนช่วงดึกดื่นเที่ยงคืนแบบนี้เลย หรือจะเป็นเพราะช่วงหลัง ๆ หล่อนไม่ค่อยได้คุยกับเขาสักเท่าไหร่... “เจ้...เปิดประตูออกมาคุยกันหน่อยสิ” เขายังคงเคาะประตูรัว ๆ ไม่หยุด คาดเดาอารมณ์ว่าคงไม่ดีงามสักเท่าไหร่