แค่ที่รัก

วันรับน้องปี 1 คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่ง ที่มีชื่อเสียงที่ใครหลายคนอยากมาเรียนติดลำดับต้นต้นของประเทศไทย และกว่าจะเข้ามาเรียนที่นี่ได้ก็ต้องผ่านจากการสอบคัดเลือกมา เพราะมหาวิทยาลัยมีระดับและมาตรฐานในการสอนที่ดีทั้งสภาพแวดล้อมการในการเรียนการสอนก็ดีเยื่ยมจึงไม่แปลกที่ใครหลายคนก็อยากเข้ามาเรียนที่นี่ ลานกิจกรรม "เอาล่ะครับน้องๆ พี่จะให้พวกเราจับคู่กันเพื่อทำกิจกรรมรวมกันตลอดทั้งวันนี้นะครับ เริ่มจับคู่เลยครับ"เสียงประกาศจากโทรโข่งของรุ่นพี่ดังทั่วลานกิจกรรม ทำให้นักศึกษาใหม่รีบพากันจับคู่กันเพื่อทำกิจกรรมตามที่รุ่นพี่สั่ง ปึก!! เสียงชนกันของชายหญิงคู่หนึ่ง "โอ้ย!" "ขอโทษครับ"ชายหนุ่มเรียบเองขอโทษทันทีที่ชน แต่ดีที่อีกฝ่ายไม่ได้ล้มหรือเจ็บอะไรมาก "ไม่เป็นไรค่ะ พอดีฉันรีบไปหน่อย"หญิงสาวตอบกลับ เพราะเธอรีบเดินหาคู่จึงทำให้ชนเข้ากับชายหนุ่ม ด้วยความที่อยู่ปี 1 แล้วพึ่งเข้ามาวันแรกเพื่อนก็ไม่มีเลยต้องรีบหาคู่เดี๋ยวจะโดนรุ่นพี่ทำโทษถ้าเธอยังหาคู่ไม่ได้ "กำลังหาคู่อยู่เหรอ"ชายหนุ่มถามออกไป "ใช่! แล้วนายล่ะ"อีกฝ่ายก็รีบถามกลับ เพราะอาจจะเป็นโอกาส "เราก็กำลังหาคู่อยู่เหมือนกัน งั้นพอดีเลย เรามาคู่กันไหม"อีกฝ่ายพูดพร้อมเสนอออกไป "อืม เอาสิดีเหมือนกัน"เธอตอบตกลงทันทีเพราะตอนนี้ทุกคนต่างมีคู่กันหมดแล้ว และเธอก็ไม่อยากเสียเวลาในการไปหาคู่อีกด้วย "เรา ทิศเหนือ"ชายหนุ่มตรงหน้าแนะนำตัวพร้อมกับยื่นมือไปข้างหน้าเพื่อนใหม่เพื่อแนะนำตัวเอง "ออ อืม เรา ควีน ยินดีที่ได้รู้จัก"ก่อนจะยื่นมือไปจับกับคนตรงหน้าพร้อมกับแนะนำตัวกลับ "เช่นกัน ถ้าอย่างนั้นเราไปเอาป้ายชื่อกันเถอะ"ทิศเหนือชวนหลังจากทำความรู้จักและตกลงคู่กันแล้ว เขาทั้งคู่ก็พากันเดินไปตรงหน้าโต๊ะกิจกรรมที่มีรุ่นพี่คอยเขียนป้ายชื่อให้กับนักศึกษาที่จับคู่กันได้แล้ว "น้องๆครับ ใครที่จับคู่ได้แล้วก็มารับป้ายชื่อด้านนี้นะครับ และคู่ที่ได้ป้ายชื่อไปแล้วเก็บรักษาป้ายไว้ให้ดีๆนะครับ ถ้าคู่ไหนทำหายพี่จะทำโทษนะครับ"รุ่นพี่คนเดิมตะโกนผ่านโทรโข่งบอกอีกครั้ง ตอนนี้พวกเรานั่งอยู่ลานที่จัดกิจกรรมของคณะ แบ่งแถวนั่งคู่ใครคู่มันเป็นแถวเรียงลงไปด้านหลัง ส่วนควีนกับทิศเหนือนนั่งอยู่ตรงกลางแถว แต่ละแถวที่นั่งจะมีป้ายชื่อคนละสีส่วนเธอกับทิศเหนือได้ป้ายชื่อสีชมพู "พี่จะให้พวกน้องๆทำความรู้จักกับคู่ของตัวเองนะครับ รู้ข้อมูลคู่ตัวเองมากเท่าไรยิ่งเป็นผลดีกับตัวเองมากแค่นั้นนะครับ เอาล่ะพี่ให้เวลา 10 นาที เริ่ม"รุ่นเรียนพูดอธิบายจากนั้นก็สั่งเริ่มได้ "ทิศเหนือ นายบอกประวัตินายมาก่อนลาะกัน เอาทุกอย่างเท่าที่นายจะบอกฉันได้เลยนะ"ควีนบอกพร้อมกับทำท่าตั้งใจเพื่อฟังข้อมูลของคนตรงหน้า "โอเค ฟังดีๆนะ"จากนั้นทิศเหนือก็เริ่มเล่าประวัติของเขาให้ควีนฟังเท่าที่เขาจะเล่าได้ในเวลาเพียงแค่10นาที "นายแพ้กุ้งเหรอ น่าเสียดายน่ะกุ้งอร่อยจะตายของโปรดฉันเลยนะ"ควีนบอกออกไป เพราะอาหารทะเลคือของชอบของเธอเลย "อืม ตาเธอแล้วเริ่มเลยเหลือเวลา อีก 5 นาที" "ได้ๆ ฟังนะ ฉันเป็นคนลำปางแต่มาโตที่กรุงเทพ ฉันเป็นคนที่ชอบพูดตรงๆ ไม่ชอบคนโกหก ชอบกินอาหารทะเล ไม่ชอบกินผัก ฉันแพ้พริกไท แล้วก็..."ควีนเล่าประวัติตัวเองให้ทิศเหนือฟังอย่างละเอียดจนหมดเวลาที่รุ่นพี่กำหมดไว้จากนั้นพวกเราก็เริ่มทำกิจกรรมที่รุ่นพี่สั่งจนเวลาลวงเลยมาถึงตอนเย็นถึงได้พากันเลิกกิจกรรมและแยกย้ายพากันพร้อมบ้าน "ควีนกลับนังไงให้เราไปส่งไหม"ทิศเหนือถามพร้อมเสนอตัวเองเนื่องจากตอนนี้ก็เย็นมาแล้ว "เราพักอยู่ที่คอนโดใกล้ๆนี่เอง เดี๋ยวเราเดินไปโบกรถกลับเองก็ได้ เราเกรงใจ" "เกรงใจอะไร เราเป็นเพื่อนกันแล้วนะ ป่ะเดี๋ยวเราไปส่งดีกว่า"ทิศเหนือว่าอย่างไม่ยอมแพ้ "ก็ได้ๆ ขอบใจนะ" "ว่าแต่ควีนหิวหรือเปล่าเราไปหาอะไรทานก่อนกลับไหม ทำกิจกรรมมาทั้งวันเราทั้งเหนื่อยทั้งหิว"ทิศเหนือถามพร้อมเสนอ และเป็นโอกาสดีที่เขาจะได้รู้จักคนตรงหน้ามาขึ้น "ทิศเหนือหิวเหรอ ก็ได้เดี๋ยวเราไปเป็นเพื่อน"ควีนบอกออกไปยิ้มไป ทิศเหนือพาควีนมาที่ร้านอาหารที่อยู่ถัดมาไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยมากหนักเพราะแถวนี้มีร้านอาหารอร่อยๆเยอะถึงไม่เสียเวลาขับรถออกไปไกล หลังจากที่ทั้งคู่ทานอาหารเสร็จทิศเหนือก็พาควีนไปส่งที่คอนโดทันที คอนโดควีน "ขอบคุณนะที่พามาส่ง แถมยังเเลี้ยงข้าวเราอีก"ควีนเอ่ยขอบคุณหลังจากที่รถยนต์คันหรูจอดที่หน้าคอนโดของเธอ "ไม่เป็นไรเรายินดี"ทิศเหนือพูดออกไปพร้อมกับยิ้มให้กับหญิงสาวตรงหน้า ไม่รู้ทำไมถึงยิ่งมองยิ่งดึงดูดให้อยากอยู่ใกล้นะ "ขอบคุณอีกครั้งนะ ถ้าอย่างนั้นเราไปก่อนนะ ขับรถดีล่ะ บายบาย"พูดจบก็เปิดประตูลงจากรถไป พร้อมกับหันมาโบกมือให้จากนั้นรถคันหรูของทิศเหนือก็ขับออกไป โดยมีสายตาคู่สวยของควีนจ้องมองไปจนสุดทาง "ทำไมใจต้องเต้นแรงขนาดนี้ด้วยนะ"มือบางวางทาบที่อกข้างซ้ายของตัวเองใบหน้าขาวเนียนเริ่มขึ้นสีแดงเมื่อนึกถึงใบหน้าหล่อของใครอีกคน "ต้องบ้าไปแล้วแน่เลยยัยควีน"หล่อนต่อว่าตัวเอง ก่อนจะเดินขึ้นห้องของตัวเองไป เช้าวันต่อมา วันนี้ควีนขับรถมาเองเพราะเนื่องจากเมื่อวานเธอตื่นสายแล้วเป็นวันรับน้องและทำกิจกรรมวันแรก เธอกลัวไม่ทันเลยเลือกขึ้นวินมอเตอร์ไซค์ แต่มันก็ดีนะที่ทำให้เธอได้รู้จักทำใครคนนั้นมาขึ้นอีก "อ่ะ มือถืออยู่ไหนเนี่ย"ควีนมองหาโทรศัพท์มือถือของตัวเองหลังจากขับรถมาถึงมหาวิทยาลัย "อยู่นี่เอง ตกลงไปตั้งแต่ตอนไหนเนี่ย"มือเรียวยื่นลงไปหยิบมือถือที่ตกลงไปที่ข้างเบาะของคนขับก่อนจะรีบ สำรวจความเรียบร้อยของตัวเองแล้วลงจากรถไปเพราะกลัวสาย เดี๋ยวจะถูกรุ่นพี่ทำโทษเอา ถึงพี่ว๊ากคณะเธอจะไม่ได้โหดเท่าคณะวิศวกรรมศาสตร์แต่ก็น่ากลัวอยู่ดี เธอเลยไม่อยากเสี่ยงกับอะไรทั้งนั้น เพราะมันไม่มีผลดีต่อตัวเราเลย