หลังจากบทกามที่เร่าร้อนจบลงฉันก็รู้สึกเขินอายกับสิ่งที่ตัวเองทำลงไป ได้แต่คิดว่าทำไมถึงมีความกล้าขนาดนั้น แถมยังมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก
คุณต้าเดินมานั่งลงบนโต๊ะอาหารก่อนจะหันมามองฉัน แล้วพูด “เธอทำให้ฉันหมดแรง”
“…” คำพูดนั้นทำให้ฉันรีบก้มหน้าไม่กล้าสบตา ใบหน้าเริ่มเห่อร้อนเพราะเขินอายเมื่อคิดถึงเรื่องที่ทำไป
“เดี๋ยวมีนยกอาหารมาให้นะคะ”
ฉันรีบมาดูในครัว กับข้าวที่ทำไว้ก็เย็นชืดไปหมดแล้วต้องอุ่นใหม่ทั้งหมด เมื่ออุ่นจนเสร็จก็ยกออกมาให้คุณต้าที่นั่งรออยู่
“เธอไม่กิน?”
จ่อก~ ยังไม่ทันจะอ้าปากตอบเสียงท้องร้องก็ดังขึ้น ฉันรีบเอามือกุมท้องตัวเองทันที
“นั่งลงสิ”
“มะ... ไม่เป็นไรค่ะคุณต้ากินเสร็จแล้วมีนค่อยกินก็ได้”
“ฉันบอกให้นั่ง” คนที่นั่งอยู่ออกคำสั่งเสียงเข้มฉันจึงยอมนั่งลงแต่โดยดี
เมื่อนั่งลงแล้วคุณต้าก็ทำในสิ่งที่ฉันแปลกใจคือการตักข้าวใส่จานให้ แถมยังตักอาหารให้อีกด้วย นี่มันบ้
