'มหาวิทยาลัย'
"แกมาสาย..."เสียงแหลมของแก้มเอ่ยขึ้น เมื่อเธอเห็นเพื่อนรักของเธอเดินตรงเข้ามาหาเธอ
"เมื่อคืนฉันนอนดึกไปหน่อย มีคนมาเปย์เลยไลฟ์ยาวเลย"ดาด้าเอ่ยตอบเพื่อนรักด้วยน้ำเสียงอ่อน ใช่ เมื่อคืนเธอนอนดึกเพราะเธอมัวแต่ไลฟ์สด แน่นอนว่าเมื่อเช้าเธอโกหกป้านี โดยอ้างว่าเธอคุยกับพ่อของเธอจนดึกดื่น แต่ความจริงแล้วนั้นเธอเป็นสาววีทูปเบอร์ที่ไลฟ์แก้เหงาแทบทุกคืน...
"จ้า แม่สาวขี้เหงา สวยขนาดนี้ทำไมไม่หาแฟนหล่อๆสักคน"แก้มเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าท่าทางล้อเลียน เธอเป็นเพื่อนคนเดียวของดาด้า และรู้ความลับซึ่งกันและกันเพียงสองคน
"ไม่เอา ฉันไม่ชอบให้ใครมาบงการ การใช้ชีวิตในแต่ละวันของฉัน"ปากเรียวพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงหนักแน่น เธอสวยอันนี้เธอยอมรับ แต่ถ้าให้มีแฟนเธอคงต้องโบกมือลาเพราะเธอรักอิสระมากกว่าที่จะต้องมีคนรัก...
"คร้าา จริงสิด้า เที่ยงนี้พวกเราไปคาเฟ่หน้ามหาลัยป่ะ ฉันเดินผ่านมาหลายวันแล้วเค้กน่ากินมาก"ทันทีที่ดาด้าพูดจบ แก้มก็ชวนเธอไปกินเค้กที่คาเฟ่หน้ามหาลัยทันที เพราะร้านนี้เป็นร้านดังในละแวกนี้เลยก็ว่าได้
"ได้สิ เดี๋ยวฉันเลี้ยง"ดาด้าตอบตกลงอย่างเอาใจเพื่อน เธอกับเเก้มมักจะเอาใจใส่กันอยู่เสมอ น้อยเรื่องนักที่พวกเธอจะขัดใจกัน
"ป่ะ ไปเรียนกันป่านนี้อาจารย์คงเข้าแล้ว"สิ้นสุดคำตอบของเพื่อนรัก แก้มก็ก้มมองดูนาฬิกาที่ข้อมือของตัวเอง ก่อนจะรีบเอ่ยปากชวนดาด้าขึ้นห้องเรียนทันที เพราะตอนนี้มันถึงเวลาที่อาจารย์เข้าสอนแล้ว
ทันทีที่แก้มพูดจบทั้งสองคนก็พากันเดินขึ้นห้องเรียนด้วยกันทันที พวกเธอทั้งสองคนเริ่มสนิทกันตั้งแต่เรียนอยู่ปี 1 โดยพวกเธอทั้งสองคนนั้นก็เป็นรุ่นน้องปี 1 ที่พึ่งเข้าสู่รั้วมหาลัยเป็นครั้งแรก ซึ่งวันแรกที่มามหาลัยดาด้าไม่มีเพื่อนเลยสักคนเพราะด้วยความสวยหวานของเธอเพื่อนๆเลยคิดว่าเธอจะเป็นลูกคุณหนูอาจจะเข้าหายาก มีเพียงแก้มคนเดียวที่เป็นคนชวนเธอมานั่งด้วย นับตั้งแต่วันนั้นพวกเธอทั้งสองคนก็เริ่มสนิทกันและให้สัญญาต่อกันว่าจะเป็นเพื่อนรักกันตลอดไป...
'11:57นาที'
หลังจากที่นั่งเรียนมานานนับ 2 ชั่วโมง และแล้วเวลาที่นักศึกษาทุกคนต่างรอคอยก็มาถึง นั่นก็คือช่วงเวลาพักเบรกหรือพักเที่ยงนั่นเอง
"อื้อ พักเบรกสักที ป่ะด้าไปคาเฟ่กัน"ทันทีที่อาจารย์เดินออกไปจากห้องแก้มก็รีบหันไปชวนเพื่อนรักที่นั่งอยู่ข้างๆทันที
"แก้ม ไปกินข้าวก่อน ส่วนเค้กค่อยกินทีหลัง ป่ะ อย่าดื้อนะ"ปากเรียวเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงกดต่ำพร้อมกับดึงแขนเรียวของเพื่อนรักให้เดินตามไปโรงอาหาร ซึ่งแก้มก็ปฏิเสธไม่ได้ เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ดาด้าบังคับให้เธอกินข้าวเที่ยงก่อนกินของหวาน แต่ก็นะ เพื่อนคงเป็นห่วงสุขภาพแหละ.....
'ฝั่งเจ้านาย'
'ร้านคาเฟ่'
หลังจากที่อาจารย์ปล่อยซินก็รีบจูงมือเจ้านายเดินตรงมาที่คาเฟ่ทันที ซึ่งเจ้านายกับนิกและอาร์ตก็ขัดใจไม่ได้ เพราะเธอเป็นเพื่อนผู้หญิงคนเดียวในกลุ่มเลยต้องคอยตามใจอยู่ตลอด
"เบื่อพวกผู้หญิง ที่ชอบกินเค้กแล้วบ่นว่าอ้วน"เจ้านายเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่ายเมื่อเขานั่งลงที่เก้าอี้แล้ว ทำเอาซินเพื่อนสาวที่นั่งอยู่ข้างๆได้ยินถึงกับต้องถลึงตาใส่เขา
"ว่าใคร?...."ซินเอ่ยถามเจ้านายด้วยน้ำเสียงกึ่งดุกึ่งเค้นเอาคำตอบ
"เปล๊า!!..."เสียงของสามหนุ่มเอ่ยขึ้นพร้อมกัน และเสียงสูงของพวกเขานั้นก็ยิ่งทำให้ซินหน้าบึ้งไปกันใหญ่ จนเธอต้องรีบเดินไปสั่งเค้กมากินเพื่อระงับอารมณ์โกรธของตัวเอง
กริ๊ง
ในระหว่างที่เจ้านายกับเพื่อนๆกำลังนั่งรอเพื่อนสาวอยู่นั้น เสียงกระดิ่งที่ห้อยอยู่หน้าประตูของร้านคาเฟ่ก็ดังขึ้น ทำเอาสามหนุ่มหล่อปี 2 ที่นั่งอยู่ภายในร้านต่างพากันหันไปมองยังคนมาใหม่ ก่อนจะเห็นสาวสวยรุ่นพี่สองคนกำลังเดินเข้ามานั่งที่โต๊ะข้างๆพวกเขา
ทันทีที่สาวสวยรุ่นพี่นั่งลงที่โต๊ะข้างๆ เจ้านายก็แอบช้อนสายตามองเธออยู่ตลอดเวลา เธอสวยมาก สวยชนิดแบบว่าตรงสเปคเขาทุกอย่าง ตัวเล็กๆ ผิวขาวๆ ดวงตาคู่สวยที่อยู่ภายใต้แว่นหนาเตอะคู่นั้นถ้าได้สบสายตามันคงจะชวนให้เขาหลงใหลน่าดู
"มาแล้ว อ่ะ นี่ของเจ้านาย"ในขณะที่เจ้านายกำลังแอบมองสาวสวยรุ่นพี่เพลินๆอยู่นั้น เสียงของซินเพื่อนสาวก็ดังขึ้นพร้อมกับเดินมานั่งข้างๆเขา ในมือเรียวของเธอถือเค้กดาร์กช็อกโกแลตของโปรดเขามาด้วย
"โห่ ไรว่ะ มีแต่ของไอ้นาย"ทันทีที่ซินนั่งลง นิกก็เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงกระแทก เมื่อเพื่อนสาวคนเดียวในกลุ่มมักจะเอาใจเจ้านายมากกว่าพวกเขาอยู่เสมอ
"พวกมึงเอาไปเลย กูกินกาแฟเเก้วเดียวก็พอแล้ว"เจ้านายพูดพร้อมกับใช้มือหนาดันจานเค้กน่ารักๆไปให้เพื่อนรักทั้งสองคนกิน โดยสายตาของเขายังคงจ้องมองดาด้าสาวสวยรุ่นพี่อยู่
"ชิ คนอุตส่าห์เอามาให้"ซินเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าท่าทางแง่งอนเพราะเธอตั้งใจซื้อเค้กชิ้นนี้มาให้เจ้านาย แต่เจ้านายกลับไม่กิน แถมเขายังยกให้คนอื่นกินต่อหน้าต่อตาเธออีก
'20นาทีผ่านไป'
หลังจากที่ดาด้ากับแก้มได้กินเค้กแสนอร่อยแล้วพวกเธอก็พากันลุกขึ้นเพื่อเตรียมตัวเดินกลับมหาลัย แต่ทว่าดาด้ากลับเดินไปตัวเปล่า โดยลืมไปเลยว่าเธอวางสมุดโน๊ตไว้ที่มุมโต๊ะ และแน่นอนว่าหนุ่มรุ่นน้องที่แอบนั่งมองเธออยู่นานก็เห็น...
"เดี๋ยวกูมา"เจ้านายเอ่ยบอกเพื่อนๆนั่งนั่งอยู่ข้างๆด้วยน้ำเสียงปกติ ก่อนจะลุกขึ้น
"เจ้านายจะไปไหน"ทันทีที่เจ้านายลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ซินก็รีบเอ่ยถามเขาด้วยสีหน้าท่าทางสงสัยทันที
"......."เจ้านายไม่สนใจกับคำถามของเพื่อนสาวเลยสักนิด เขารีบเดินไปที่โต๊ะที่สาวสวยรุ่นพี่เคยนั่ง แล้วหยิบสมุดโน๊ตขึ้นมาแล้วรีบเดินตามดาด้าออกไปทันที
"พี่ครับ สมุดโน๊ตของพี่หรือเปล่าครับ"เสียงทุ้มเอ่ยถามสาวสวยรุ่นพี่ทันทีที่เขาเดินตามหลังเธอมาติดๆ วินาทีแรกที่เธอหันหน้ามา เขาบอกได้คำเดียวเลยว่าเธอสวยมาก สะดุดตาเขาสุดๆ ที่ผ่านมาเขาเจอมาทุกรูปแบบน่ารัก สวย เซ็กซี่ แต่ถ้าให้เขาต้องเลือก แน่นอนว่าเขาเลือกเธอ เธอดูบอบบาง น่าทะนุถนอมมาก
"อ่อ ใช่จริงๆด้วย ขอบคุณนะคะ"เมื่อหันกลับไปมองยังเจ้าของเสียง ดาด้าก็รีบเปิดกระเป๋าตัวเองดู ก่อนจะรู้ตัวว่าตัวเองนั้นลืมสมุดโน้ตจริงๆ เธอจึงรีบเอ่ยขอบคุณหนุ่มหล่อรุ่นน้องที่ยืนอยู่ตรงหน้าพร้อมกับรอยยิ้ม
"นี่ครับ..."เจ้านายยื่นสมุดโน๊ตคืนให้เจ้าของอย่างว่าง่าย แต่ทว่ามือหนาของเขากลับไม่ยอมปล่อยสักที สายตาคมกริบของเขาเอาแต่จ้องมองใบหน้าสวยของสาวสวยที่ยืนอยู่ตรงหน้าจนเพลิน ซึ่งดาด้าเองก็พยายามดึงอยู่หลายครั้งเเต่เธอก็สู้แรงของเขาไม่ได้
"น้องคะ!..."ดาด้าเอ่ยขึ้นเสียงดัง เมื่อหนุ่มหล่อรุ่นน้องไม่ยอมคืนสมุดโน๊ตให้เธอจริงๆสักที
"เอ่อ ขอโทษครับ นี่ครับ"ทันทีที่เสียงหวานดังขึ้น เจ้านายก็ได้สติแล้วรีบปล่อยมือหนาจากสมุดโน๊ตพร้อมกับขอโทษเธอทันที
"ขอบคุณอีกครับนะคะ"ดาด้าเอ่ยขอบคุณเจ้านายอีกครั้ง ก่อนที่เธอจะหันหลังให้เขาแล้วเดินกลับมหาลัยพร้อมกับเพื่อนรักของเธอ โดยปล่อยให้เจ้านายยืนมองตามแผ่นหลังของเธออยู่เพียงคนเดียว
"ว้าว นั่นมันหนุ่มฮอตของมหาลัยเลยนะ ดูสิน้องเขามองแกไม่วางตาเลย"แก้มเอ่ยแซวเพื่อนรักอย่างขบขัน เมื่อเธอแอบหันกลับไปดูหนุ่มฮอตของมหาลัยที่ยังคงยืนมองพวกเธออยู่
"ไร้สาระ ไปเรียนได้แล้ว"ดาด้าเอ่ยตัดบทเพื่อนรักด้วยน้ำเสียงปกติ แต่ก็อดที่จะหน้าแดงไม่ได้เพราะรุ่นน้องคนนั้นหล่อมากจริงๆ เหมาะสมแล้วกับฉายาหนุ่มฮอตของมหาลัย
เมื่อยืนมองสาวสวยรุ่นพี่จนพอใจแล้ว เจ้านายก็หมุนตัวแล้วเดินกลับเข้าไปหาเพื่อนๆที่นั่งรออยู่ในคาเฟ่ทันที
"ไปไหนมาเหรอ"ทันทีที่เจ้านายเดินเข้ามานั่งที่เดิม ซินก็รีบเอ่ยถามเขาด้วยความอยากรู้อยากเห็นทันที
"ฉันออกไปคุยธุระมาน่ะ"เจ้านายหันใบหน้าหล่อไปตอบเพื่อนสาวด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะหันไปพูดคุยกับนิกและอาร์ตตามประสาหนุ่มโสด...