เงากากี

บทที่ 4 เม้าท์มอย รอยรักเยื่อพรมจรรย์

เช้าของวันใหม่ อชิระวัตรรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาก่อนที่แพรวพรรณจะตื่น จึงปลุกให้เมียตื่นขึ้นมาด้วยการยื่นหน้าเข้าไปจูบให้ไรหนวดแข็งๆ ช่วยปลุกแพรวพรรณอีกแรง

"แพรว แพรวครับตื่นได้แล้ว เช้าแล้วนะครับ"

"อือ เช้าแล้วเหรอคะ ขอนอนต่ออีกหน่อยไม่ได้เหรอคะ"

"ตื่นเถอะ เช้านี้เราต้องเตรียมตัวไปใส่บาตรเพื่อเป็นสิริมงคลสำหรับการเริ่มต้นชีวิตคู่ของเรานะแพรว"

"ก็ได้ๆ ตื่นก็ได้ค่ะ งั้นแพรวไปอาบน้ำก่อนนะคะ" แพรวพรรณลืมตาขึ้นแล้วพูดบอกสามี ทำท่าจะลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่เห็นนาฬิกาที่หัวเตียงมันเพิ่งจะตีห้ากว่าๆ เอง

"เอ๊ะพี่บาส นี่มันเพิ่งจะตีห้าพี่บาสจะปลุกแพรวทำไมคะ"

"ก็พี่...พี่อยากรักแพรวน่ะ"

"พี่บาส จะบ้าหรือไง แพรว...." แพรวพรรณไม่ทันพูดได้จบก็โดนอชิระวัตรรวบตัวลงไปนอนอีกครั้ง

"แพรว พี่ไม่ไหวจริง เมื่อคืนเราเพิ่งได้กันแค่ครั้งเดียวเองนะ นะแพรวนะ"

"แต่ว่าแพรวยังเจ็บอยู่..."

"สัญญา พี่สัญญาเลยจะทำเบาๆ ครั้งนี้จะไม่เจ็บเหมือนครั้งแรกหรอกนะ นะครับ แพรวอย่าดื้อสิถ้าแพรวดื้อมันจะยิ่งเสียเวลาเดี๋ยวหกโมงครึ่งแม่แพรวก็คงจะมาเรียกแล้วแหละ" 

"พี่บาส...." แพรวพรรณไม่ทันจะได้ปฏิเสธ อชิระวัตรก็ใช้กำลังและชั้นเชิงในเกมรักเอาชนะแพรวพรรณได้สำเร็จ แพรวพรรณตกเป็นของอชิระวัตรอีกครั้งในตอนเช้าตรู่ เมื่อเกมรักจบลงอชิระวัตรก็ได้ชวนแพรวพรรณไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อออกจากห้องหอไปเตรียมตัวใส่บาตร

"ออกมากันพอดีแม่กำลังจะขึ้นไปตามให้ลงมาใส่บาตร แม่เตรียมทุกอย่างไว้เสร็จแล้ว แพรวกับบาสไปใส่บาตรกันเถอะพระท่านคงใกล้มาถึงแล้ว" แม่ของแพรวพรรณบอกลูกสาวและลูกเขย

"ค่ะแม่" แพรวพรรณรับคำแล้วเดินออกไปหน้าบ้านเพื่อรอใส่บาตร หลังจากใส่บาตรเสร็จแล้วแพรวพรรณก็ให้อชิระวัตรเก็บของเก็บโต๊ะวางของใส่บาตรเข้าบ้าน ส่วนตนเองก็รีบเข้าบ้านและเดินกลับขึ้นไปบนห้องนอนด้วยท่าทีรีบร้อน อชิระวัตรสังเกตอาการของเมียแล้วก็เกิดความสงสัย เก็บของเสร็จจึงรีบเดินตามขึ้นไปบนห้องนอน

"แพรว รีบร้อนกลับขึ้นมาข้างบนมีอะไรหรือเปล่า" อชิระวัตรเปิดประตูห้องนอนเข้าไปแล้วถามเมียของตัวเอง

"อุ๊ย ตกใจหมดเลยพี่บาส" แพรวพรรณสะดุ้งตกใจและชะงักมือที่กำลังดึงผ้าปูที่นอนอยู่

"อ้าว แพรวจะเปลี่ยนผ้าปูที่นอนทำไมครับ" อชิระวัตรถามภรรยาด้วยสีหน้าสงสัย

"ก็มัน ก็มันเปื้อนไงเล่า...." แพรวพรรณตอบสามีออกไปด้วยท่าทีเขินอาย

"อ๋อ!!!......" อชิระวัตรอ๋อแบบลากเสียงยาวและพยักหน้ารับด้วยความเข้าใจ

"พี่เห็นแล้วว่ามันมีรอยเปื้อนแดงๆ แต่ไม่ทันได้สนใจ แพรวไม่ต้องเขินหรอกมาพี่ช่วยแพรวเปลี่ยนเอง เสร็จแล้วจะได้รีบลงไปกินข้าว" อชิระวัตรบอกแพรวพรรณแล้วเข้าไปช่วยภรรยาเปลี่ยนผ้าปูที่นอน แพรวพรรณจึงวางมือให้อชิระวัตรเป็นคนเปลี่ยนผ้าปู ส่วนตนเองก็เอาผ้าปูที่นอนผืนเก่าไปใส่ตะกร้าเพื่อเอาไปซัก

"เสร็จแล้วครับ หิวจังพี่ว่าเราลงไปกินข้าวกันเถอะ อยากได้ไข่ลวกสักสี่ฟอง" อชิระวัตรบอกแพรวพรรณพร้อมกับส่งตาเจ้าชู้มาให้เมียเหมือนอยากแกล้งให้เมียเขิน

"บ้า...." แพรวพรรณว่าอชิระวัตรด้วยท่าทีเขินอายแล้วเดินออกจากห้องนอน เข้าครัวไปหาข้าวเช้ากิน 

หลังจากกินข้าวเช้าเสร็จเพื่อนๆ ของแพรวพรรณ ก็ได้ทักมาหาให้ไลน์กลุ่มเพื่อนสนิท

"ไงยายแพรว เมื่อคืนดีไหมวะแก" พิมพ์ขวัญถามเพื่อนของตัวเอง

"ดีไหมเรื่องอะไรของแกยายพิมพ์" แพรวพรรณถามเพื่อนกลับไปด้วยความสงสัย

"แหม ก็กับหลัว (ผัว) แกไง แบบว่า แบบนั้นน่ะ กี่รอบบอกมา" พิมพ์ขวัญยังคะยั้นคะยอถามให้เพื่อนตอบ

"บ้า แกนี่ ถามอะไรวะ" แพรวพรรณว่าเพื่อน

"แกก็ยายพิมพ์ ไปถามสาวเวอร์จินเพิ่งจะเสียตัวครั้งแรกแบบนั้นได้ยังไงนะ" น้ำตาลพิมพ์ต่อว่าเพื่อนแล้วส่งสติกเกอร์หัวเราะกลับมา

"แล้วแกรู้ได้ยังไงยายน้ำตาล ว่ายายแพรวมันยังเวอร์จินอยู่ มันอาจจะเคยโดยพี่บาสจิ้มมาแล้วก็ได้ใครจะไปรู้ ว่ายังไงยายแพรวแกยังเวอร์จินหรือโดนจิ้มแล้วบอกพวกเรามาเดี๋ยวนี้เลยนะ" ปานชีวาพิมพ์ถามมาบ้าง

"แต่ฉันว่ามันโดนจิ้มแล้ว เมื่อคืนนี่แหละ" สิริกัลยาพูดแล้วส่งสติกเกอร์หัวเราะชอบใจหายท้องมาด้วย

"ยังไง..." น้ำตาลพิมพ์ถามมาอีก

"เอาเล่าสิแก..." พิมพ์ขวัญเร่งถาม

"ยังอีก เล่าได้แล้วอยากรู้....." ปานชีวาพิมพ์ถาม

"เล่ามา เมื่อคืนโดนจิ้มกี่รอบ" สิริกัลยาถาม

"โอ๊ย พวกแก ถามอะไรฉันวะเนี่ย" แพรวพรรณต่อว่าเพื่อน

"ไม่ตอบ จะทักไปถามพี่บาสนะ" น้ำตาลแกล้งขู่เพื่อน

"เออๆ เล่าก็ได้ ฉันเพิ่งมีอะไรกันเมื่อคืน เจ็บว่ะพวกแก มีเลือดออกด้วย" แพรวพรรณพิมพ์เล่าเพื่อนเขินๆ

"ฉันจะบ้าตายกับสาวเวอร์จิน เอาจริงๆ นะยายแพรวฉันน่ะคิดว่าแกเสียสาวตั้งแต่เรียนมอห้าตอนไปเที่ยวทะเลกับพี่บาสแล้ว ฉันหรืออุตส่าห์นัดไปนอนห้องพี่คีย์เพื่อเปิดโอกาสให้แกกับพี่บาส ที่ไหนได้มันนอนจับมือกันเฉยๆ ยันสว่างจ้า" น้ำตาลพิมพ์ต่อว่าเพื่อนกลับมาแบบพูดติดตลก

"จะบ้าหรือไง ฉันไม่บ้ากล้าไปมีอะไรกับผู้ชายตั้งแต่ตอนอายุ17หรอกนะ ฉันกลัวท้อง กลัวแม่กับพ่อฉันเสียใจ อีกอย่างที่บ้านของพี่บาสเขาลำบากจะตายไป ถ้ามีอะไรกันเกิดท้องขึ้นมาเรียนไม่จบจะเอาอะไรเลี้ยงลูกล่ะวะพวกแก คิดสิ" แพรวพรรณพิมพ์อธิบายความคิดของตัวเองในตอนนั้นให้เพื่อนฟัง

"เออ ยายแพรวมันเป็นคนใฝ่ดี มันคิดดีมันถึงได้ดีไง ได้พี่บาสเป็นผัว ได้แต่งงานก่อนพวกเราทุกคน" สิริกัลยาพิมพ์ชื่นชมเพื่อนด้วยความจริงใจ

"มาอีกคนแล้วแม่ชี คนนี้ก็ยังไม่เคยโดนผู้จิ้มเหมือนกัน ไม่รู้ว่าจะมาร้องบอกเพื่อนว่าเจ็บอีกคนตอนไหน" น้ำตาลว่าเพื่อนของตัวเอง โดยที่ไม่มีใครรู้เลยว่า แม่ชีที่เพื่อนเข้าใจเคยพลาดท่าเสียตัวให้แฟนหนุ่มที่คบกันได้แค่สองเดือนตั้งแต่ตอนเรียนอยู่ปีสาม เรื่องนี้มีแพรวพรรณคนเดียวที่รู้เรื่อง เพราะแพรวพรรณและสิริกัลยาเรียนอยู่มหาวิทยาลัยเดียวกันจึงทราบเรื่องนี้แต่แพรวพรรณก็ไม่เคยเอาเรื่องของเพื่อนไปเล่าต่อให้ใครฟังเลย

"คนดีก็ต้องได้กับคนดี พลังแห่งแรงดึงดูด โลกมันจะเหวี่ยงให้คนดีมาเจอกันและเหวี่ยงให้คนเหี้ยคนมักง่ายมาเจอกันเหมือนกันเว้ยพวกแก ดูอย่างฉันสิใจง่าย ท้องในวัยเรียนจนต้องไปทำแท้ง ดีที่แม่ฉันเข้าใจส่งเสียให้ฉันเรียนจบราชภัฏมา พวกแกรู้มั้ยเวรกรรมมีจริงๆ นะ ตั้งแต่ฉันเลิกกับพี่เดย์แล้วไปทำแท้งพวกแกดูสิฉันมีแฟนใหม่แล้วเลิกไปกี่คน มีแล้วก็มีอันต้องเลิกราให้ได้เจ็บปวดหัวใจมาโดยตลอด จนตอนนี้นะฉันเลิกคาดหวังเรื่องความรักไปแล้ว" พิมพ์ขวัญเล่าถึงเรื่องชีวิตและเวรกรรมของตัวเองให้เพื่อนฟัง

"ไม่หรอกยายพิมพ์ แกต้องเจอคนที่เขารักแก พี่กฤษเขาก็ดีกับแกออก คนนี้เกาะไว้ยึดไว้แน่นๆ เลยนะ" ปานชีวาพูดปลอบใจเพื่อน

"ใช่ๆ พี่กฤษหน้าตาดีมากยังกะนายแบบ ปากหวานพูดก็เพราะดีออก" แพรวพรรณพูดสนับสนุน

"เออ สำอางหน้าตาดี พูดเพราะแต่งานการมีให้ทำมั้ยล่ะ ยังเกาะพี่สาวแดกอยู่เลยตอนนี้ หล่อแล้วไงวะ พูดแล้วเบื่อ ฉันบังคับให้หางานทำก็ไม่ไป เล่นแต่เกมเฝ้าแต่จอคอมกับหน้าจอโทรศัพท์ ไม่รู้ฉันมีผัวหรือมีลูกว่ะ" พิมพ์ขวัญพูดเล่าเรื่องแฟนของตัวเองอีก

"เอาน่า เดี๋ยวก็ดีขึ้น แกก็ขายคอร์สความงามได้เยอะแล้ว" สิริกัลยาพูดให้กำลังใจเพื่อน

"เออ ช่างผัวฉันเถอะ ว่าแต่เมื่อคืนโดนไม่กี่รอบยายแพรว ตอบฉันมา" พิมพ์ขวัญคาดคั้นถามแพรวพรรณอีก

"โอ๊ย จะกี่รอบเล่า รอบเดียวก็จะตายแล้ว นี่พวกแกไม่มีอะไรทำกันหรือไง" แพรวพรรณแกล้งว่าเพื่อนๆ เพราะความเขิน

"พวกฉันน่ะไม่ว่าง ทำงานแต่แอบเล่นไลน์ ว่าแต่แกเถอะลาพักร้อนต่ออีกสองวันเพื่อเข้าหอให้ครบสามคืนตามประเพณีใช่มั้ย" พรวลัยถามเพื่อน

"ใช่จ้ะน้ำตาล แพรวอยู่ต่ออีกสองวันแล้วจะกลับกรุงเทพไปเคลียร์งาน แล้วก็ไปดูบ้านด้วย พ่อจะให้แพรวซื้อบ้านเพราะแต่งงานมีครอบครัวแล้ว แต่ตอนนี้แพรวว่าพวกแกแยกย้ายไปทำงานกันก่อนดีมั้ย แล้วค่อยมาเม้าท์กันใหม่" แพรวพรรณบอกเพื่อนแล้วรีบตัดบทจากวงสนทนา

เมื่อคุยกับเพื่อนเสร็จ โทรศัพท์มือถือของอชิระวัตรที่วางอยู่บนหัวเตียงก็ดังขึ้น เสียงเรียกเข้าขึ้นชื่อว่าคือแม่ของอชิระวัตรโทรมา แพรวพรรณจึงหยิบโทรศัพท์ไปให้อชิระวัตรที่กำลังนั่งดูทีวีอยู่กับพ่อของแพรวพรรณอยู่ในห้องนั่งเล่น