6
1577 คำ
“งั้นหนูดาวก็ต้องเผื่อใจเอาไว้แล้วล่ะค่ะ” ป้าจรัสปลอบใจ
“ยังไม่ทันได้เป็นอะไรกันก็อกหักซะแล้ว”
“ความรักอาจจะไม่ใช่การครอบครอง แต่หนูดาวก็ได้รักคุณธามแล้วนะคะ คุณธามเป็นคนดี เพียบพร้อม เป็นธรรมดาที่จะมีสาวๆ มาชอบ คนที่เป็นฝ่ายถูกเลือกต้องรอคอย แต่คนที่เป็นฝ่ายเลือกจะได้เปรียบ นอกเสียจากว่าหนูดาวจะทำตัวเป็นฝ่ายเลือกค่ะ”
“ป้าพูดเหมือนให้หนูทำใจยังไงยังงั้นเลยค่ะ”
“ก็ให้ทำใจนั่นแหละค่ะ คนเราไม่มีอะไรแน่นอนหรอกค่ะ”
“อ้าว... นึกว่าจะเชียร์หนูเสียอีก”
“ป้าเชียร์หนูดาวสุดใจขาดดิ้นค่ะ แต่ก็ให้เผื่อใจไว้ด้วย คนเราทำอะไรก็ต้องเผื่อใจ ตอนทำ ทำให้สุดๆ ไปเลย จะเกิดผลอย่างไรค่อยว่ากัน และต้องเผื่อใจเอาไว้เหมือนกัน เพราะเจ็บขึ้นมาจะหนักนะคะ หากไม่เผื่อใจเอาไว้บ้าง”
“ขอบคุณนะคะป้า ที่เตือนสติหนู หนูลืมไปว่าตัวเองยังไม่ได้เป็นอะไรกับเขาเลย แต่คิดฝันไปไกลเสียแล้ว”
“สู้ๆ นะคะหนูดาว ป้าเป็นกำลังใจให้ค่ะ ห้ามท้อถอย ตราบใดที่คุณธามยังไม่ได้บอกว่ามีแฟน หรือยังไม่ได้ปฏิเสธหนูดาว ดูสิ นอกจากจะช่วยชีวิตหนูดาวเอาไว้แล้ว ยังดูแลเอาใจใส่เสียด้วย ไม่ให้ป้าลุ้นได้ไงล่ะคะ” ป้าจรัสกำมือทำท่าสู้ๆ เป็นการให้กำลังใจ ดาราวดีถึงกับหลุดขำ เธอรู้สึกสบายใจขึ้นแล้วล่ะ
เสียงกริ่งหน้าห้องพักทำให้ดาราวดีสะลึมสะลือลุกขึ้นจากที่นอนด้วยความง่วงงุน นี่มันดึกแล้วนะ ใครมากดกริ่งตอนนี้กัน แต่พอส่องดูแล้วเห็นว่าเป็นใคร หัวใจของเธอก็เต้นแรงทันที เธอเปิดประตูให้ธามด้วยหัวใจระทึก เพราะไม่คิดว่าเขาจะมากดกริ่งห้องของเธอกลางค่ำกลางคืนอย่างนี้
“คุณดาวครับ ผมมีเรื่องจะรบกวนคุณดาวหน่อย” น้ำเสียงของธามดูเกรงอกเกรงใจเหลือเกิน เธอยิ้มแป้นให้เขา เพราะยินดีที่จะช่วยเหลือเขาหากเขาต้องการความช่วยเหลือ
“มีอะไรคะ” ดาราวดียิ้มค้างเมื่อมีผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาหยุดอยู่ข้างๆ ธาม เป็นผู้หญิงใบหน้าสะสวย แต่งตัวทันสมัย หน้าเป็นรูปหัวใจ ผิวเนียนละเอียด ผมของเธอดัดเป็นลอนใหญ่สีน้ำตาลเข้ม รูปร่างอรชรอ้อนแอ้น
ทำให้เจ้าของห้องถึงกับกะพริบตาปริบๆ ทั้งตะลึงในความสวย และงุนงงว่าธามพาผู้หญิงคนนี้มาทำไม หรือหล่อนคือน้องสาวเพื่อนที่เขาจะพามาแนะนำให้เธอได้รู้จัก แต่ไม่ต้องแนะนำก็ได้กระมัง เธอไม่เห็นอยากรู้จักเสียหน่อย
ดาราวดีเผลอเม้มปากเข้าหากัน ประมาณจากอายุแล้ว ผู้หญิงคนนี้น่าจะอายุสิบเก้าหรือยี่สิบปี
“ผมอยากจะฝากน้องสาวเพื่อนของผมพักที่ห้องของคุณดาวสักหน่อยได้ไหมครับ”
“เอ่อ...” ดาราวดีอ้าปากค้าง จู่ๆ เขาจะมาฝากกันง่ายๆ แบบนี้เลยเหรอ โรงแรมมีทำไมไม่พาไปนอน ดาราวดีทำหน้างงอย่างหนัก
“ผมขอโทษนะครับที่ต้องมารบกวนคุณดาวดึกๆ ดื่นๆ แบบนี้” ธามมีท่าทีเกรงใจเหลือเกิน ท่าทีของเขาทำให้ดาราวดีใจอ่อนยวบ
“ไม่เป็นไรค่ะ ห้องของดาวคับแคบ น้องสาวเพื่อนของคุณธามจะว่าอะไรไหมคะ” ดาราวดีพูดอย่างเกรงใจ ดูท่าทางผู้หญิงแต่งตัวดีคนนี้คงไม่ได้ทำตัวง่ายๆ ติดดินเหมือนกับเธอหรอก
“คับแคบจริงๆ นั่นแหละค่ะ พี่ธามจะให้แพรนอนห้องนี้จริงๆ เหรอคะ” แพรทองมองรอบห้องของดาราวดีแล้วหันมาเอ่ยถามชายหนุ่ม
“งั้นไปนอนโรงแรมครับ” ธามตอบกลับ น้ำเสียงของเขาดุนิดๆ แต่ก็เอ็นดูอยู่มาก ดาราวดีรู้สึกว่าตัวเองเหมือนคนนอกยังไงยังงั้น
“นอนห้องพี่ธามไม่ได้เหรอคะ” ดาราวดีอ้าปากค้างกับประโยคของฝ่ายหญิง ธามส่ายหน้าไปมา อีกฝ่ายทำท่างอน สะบัดหน้าหนี แต่ดูเหมือนว่าธามจะไม่ใจอ่อน
“งั้นนอนที่นี่ก็ได้ค่ะ” ดาราวดีแอบกลอกตาไปมา อย่างกับห้องเธอเป็นโรงแรมอย่างนั้นแหละ
“คุณดาวครับ” ธามหันมาหาเธอ ดาราวดีแทบทำตัวไม่ถูก
“คะ? คุณธาม”
“ผมฝากด้วยนะครับ คือแพรทองเขาเป็นน้องสาวเพื่อนรักของผมน่ะครับ สุขภาพไม่ค่อยดี ไม่อยากให้นอนคนเดียว ผมไม่มีใครแล้วจริงๆ คุณดาวเป็นคนที่ผมไว้ใจมากที่สุด แล้วผมจะตอบแทนคุณนะครับ” ประโยคยาวเหยียดที่เขาเข้ามากระซิบที่ริมหู ทำเอาแพรทองมองตาขวาง
“ไม่เป็นไรค่ะ” ดาราวดีรู้สึกว่าธามให้ความสำคัญกับเธออยู่มาก และเขาก็ค่อนข้างจะปรึกษาหารือกับเธอเงียบๆ ในขณะที่แพรทองมองมาอย่างอยากรู้อยากเห็น ธามอยู่ต่ออีกครู่ ก่อนที่เขาจะขอตัวกลับ ทิ้งแพรทองเอาไว้กับเธอ ซึ่งดาราวดีแทบทำตัวไม่ถูกเลยจริงๆ แพรทองเดินดูโน่นนั่นนี่ไปทั่วห้อง เธอคิดว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนไร้มารยาทสิ้นดี ถ้าไม่ใช่เพราะธามฝากฝังมาล่ะก็อย่าหวังว่าจะได้เหยียบห้องของเธอเลย
“นี่!” อีกฝ่ายหันขวับมามอง ดาราวดีถึงกับสะดุ้ง เพราะกำลังมอง แพรทองตาไม่กะพริบ
“หน้าตาก็งั้นๆ หุ่นก็งั้นๆ แถมยังดูเอ๋อๆ อีก แต่งตัวโคตรจะเชยแสนเชย พี่ธามชอบผู้หญิงอย่างเธอจริงๆ น่ะเหรอ”
“คะ?” ดาราวดีงงเป็นไก่ตาแตก แพรทองพูดอะไรของเขานี่
“อย่ามาทำหน้างงได้ไหม บอกมาว่าเธอกับพี่ธามเตี๊ยมกันเอาไว้ใช่ไหม”
“เตี๊ยมอะไรคะ”
“ก็แกล้งทำเป็นชอบกัน ทำเป็นแฟนกันยังไงล่ะ”
“หา!” ดาราวดีอุทาน เธอยิ่งงงเข้าไปใหญ่
“เซ่อๆ แบบนี้ พี่ธามชอบไปได้ยังไงกันนะ” คนพูดเดินไปนั่งไขว่ห้าง มองมาตาเขม็ง กวาดสายตาตั้งแต่หัวจรดเท้า ดาราวดีชักไม่ชอบแววตาจิกกัดแบบนี้ ต่อหน้าธามก็เห็นพูดจาดี ออดอ้อน น่ารัก แต่กับเธอ ยายนี่คือนางมารร้ายชัดๆ
“เป็นน้องสาวของเพื่อนคุณธามจริงๆ เหรอ ทำไมทำท่าทางเหมือนอยากได้เขาเป็นแฟนเลยล่ะ” ดาราวดีถามตรงจุด คนถูกถามถึงกับปรี๊ดแตก
“ฉันเป็นคนรักของพี่ธาม ไม่ใช่น้องสาวเพื่อนอย่างที่เขาพูดสักหน่อย” แพรทองยืดตัวขึ้น มองอย่างจิกกัด คนขี้หวงออกอาการทันที
“เป็นคนรัก แต่คุณธามบอกว่าเป็นน้องสาวเพื่อนรัก”
“พี่ธามเขากำลังโกรธฉันอยู่น่ะสิ ไม่รู้หรือไง แถมยังอุปโลกน์อีกว่าเธอเป็นผู้หญิงที่เขารัก อย่างเธอนี่นะ” แพรทองมองตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนเบ้ปากใส่
“อย่างฉันมันเป็นยังไงเหรอคะ” ดาราวดีเพิ่งรู้ว่าธามไปพูดแบบนั้นกับแพรทอง หรือเขาจะทำเพราะต้องการประชดผู้หญิงคนนี้จริงๆ หล่อนสวยขนาดนี้ ธามไม่ชอบก็แปลกแล้ว หรือเขาจะแอบชอบน้องสาวเพื่อนรัก
โอ๊ย! แค่คิดก็ปวดกระดองใจ หรือที่เขาไม่มีแฟนก็เพราะมีคนที่ชอบอยู่แล้ว
“ลองไปส่องกระจกดูสิว่าเป็นยังไง อย่าให้ต้องพูดเลย” ดาราวดีเม้มปากแน่น กำหมัดแน่นเช่นกัน เกิดมายังไม่เคยถูกยั่วโมโหขนาดนี้มาก่อน
“ถ้าไม่อยากนอนที่นี่ก็ไปนอนโรงแรมสิ”
“ไม่ได้ยินหรือไงว่าพี่ธามเป็นห่วงฉัน เขาอยากให้เธอดูแลฉัน” แพรทองสวนกลับ
“หา! ไม่อยากเชื่อเลยจริงๆ คนเรา” เธอมองแพรทองตาโต
“เธอมีหน้าที่ดูแลรับใช้ฉัน”
“ฉันไม่ใช่คนใช้ส่วนตัวของเธอสักหน่อย” ดาราวดีโต้กลับ เรื่องอะไรจะให้ผู้หญิงมารยาททรามคนนี้มาจิกใช้เหมือนตัวเองเป็นทาส ตอนนี้
นึกน้อยใจธามเหลือเกิน เขาเห็นเธอเป็นอะไรกันนะ ถ้าไม่คิดว่าเธอชอบเขามากๆ หรือเขาเคยช่วยชีวิตเธอเอาไว้ เธอไม่รับผู้หญิงคนนี้มานอนในห้องเด็ดขาด
“พี่ธามเป็นห่วงฉันมาก เขาคงคิดว่าเธอพอจะดูแลฉันได้ เพราะห้องติดกัน อย่าดีใจไปเลย ถ้าเธอไม่ได้อยู่ห้องตรงนี้ เขาก็คงพาฉันไปนอนด้วยในห้อง หรือฝากคนใกล้ห้องเขาเอาไว้เหมือนกัน”
“แล้วทำไมไม่ไปนอนห้องเขาเสียเลยล่ะ”
“พี่ธามน่ะ กลัวฉันจะเสียหาย”
“เป็นแฟนกันจริงๆ เดี๋ยวนี้ไม่ต้องกลัวเสียหายแล้วล่ะ”
“นี่เธอหาว่าฉันโกหกหรือไง”
“ฉันยังไม่ได้พูด”
“ไหนห้องนอนของเธอ” แพรทองเอ่ยถาม
“ถามทำไม”
“จะให้ฉันนอนพื้นหรือไง” แพรทองถามกลับ ดาราวดีถึงกับกลอกตาไปมา
“โน่น...” เธอชี้ไปยังประตูห้อง อีกฝ่ายเดินเข้าไปในห้องทันที ดาราวดีเพิ่งรู้ว่าเธอคิดผิดมหันต์
“อย่าเพิ่งเข้าไปนะ” มันสายไปเสียแล้ว เมื่อแพรทองเปิดประตูห้องเข้าไปอย่างรวดเร็ว
- ผู้เขียน
