ตอนที่ 16

999 คำ

ลิ้นร้อนสากตวัดดูดดึงลิ้นเล็กอย่างหยอกล้อ ปลัดเมฆาดูดดึงขบเม้มอย่างหักห้ามใจไม่ได้ มือใหญ่บีบเคล้นทรวงอกอวบอย่างลุ่มหลง ท่อนขาแกร่งแทรกลงตรงกลางระหว่างขาเรียว ตรึงร่างบางไว้ใต้ร่างตน พิมพ์รพีพรรู้สึกเหมือนกับตัวเองกำลังฝันไป ฝันแปลกๆ มันหวามไหวและเหมือนกำลังจมน้ำ เพราะหญิงสาวรู้สึกเหมือนกำลังขาดอากาศหายใจ เธอจึงพยายามลืมตาขึ้น กะพริบตาเร็วๆและพยายามเรียกสติคืนมา “อื้อๆ” เสียงอู้อี้ในลำคอไม่ได้ทำให้คนตัวโตยกเลิกความตั้งใจ ฝ่ามือร้อนๆที่แนบอยู่กับอกนุ่มหยุ่นที่ดีดเด้งสู้มือเขาอยู่ ส่งผลให้ปลัดเมฆาบอกกับตัวเองว่าต้องเดินหน้าต่อไป คนใต้ร่างเขาเริ่มออกแรงดิ้นประท้วง แต่ไม่นานก็ถูกคนที่ช่ำชองกว่าหลอกล่อไปกับสัมผัสหวามไหว ริมฝีปากบางเผยอขึ้นในการช่วยหายใจทันที เมื่อถูกปล่อยให้เป็นอิสระ แต่ไม่สามารถเปล่งเสียงห้ามหรือทัดทานคนบนร่างตัวเองได้ เพราะอารมณ์สาวถูกปลุกเร้ากระตุ้นแรงจนเกินจะต้านทาน ปลัดเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม