Tonkah Say........ “ มึงตกใจห่าไร ทำเหมือนไม่เคยแดกขนมชิ้นเดียวกัน “ ไอ้ปอนทำหน้านิ่งๆ จนผมไม่รู้ว่ามันกำลังคิดอะไรอยู่ “ ไอ้เหี้ย แต่ไม่ใช่จากปากไง “ “ งั้นถือว่ากูแกล้งมึงสำเร็จ “ แกล้งหรอ !! ที่จริงไอ้ปอนมันสาวเยอะนะ อาจจะไม่มีอะไรก็ได้ แย่ละใจเต้นไม่หยุดเลย แต่มันไม่ได้เหมือนที่เต้นกับลูน่านะ มันเหมือนกับว่า ผมกำลังกลัวเพื่อนตัวเอง ไม่หรอก มันไม่ได้ชอบผู้ชาย “ มึงกลัวห่าอะไรนักหนา “ “ ก็เปล่า ไม่มีอะไรหรอก “ ผมก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือต่อ โดยที่ตัวผมเองย้ายไปนั่งฝั่งตรงข้ามมันแทน เพื่อจะได้ไม่ใกล้ชิดกันมากนัก “ มึงกับลูน่าไปถึงขั้นไหนแล้ววะ “ “ ก็ดี เอาแต่ใจไปบ้าง แต่ก็น่ารักดี “ ผมตอบโดยไม่กล้าสบตามันด้วยซ้ำ “ กูว่าไม่หน่อยอะ เป็นกู กูไม่คบนะ เอาแต่ใจไป “ แต่ในความเอาแต่ใจของลูน่ามันก็มีความน่ารักนะ เธอถูกพ่อของเธอตามใจมาตั้งแต่เด็ก ซึ่งจริงๆในความเอาแต่ใจของเธอมันมีอะไรหลายอ