ตอนที่ 4 (แก้ไข)

1387 คำ
ตอนนี้ในห้องหอเรียกได้ว่าสนามรบดีๆนี่เอง "นี่คุณ! พอแล้ว ผมบอกให้หยุด! ไม่ได้ยินเหรอห๊ะ! โอ๊ย! พอสักทีเซ่ ผมเจ็บนะ!" เดวิสทั้งร้องทั้งใช้มือใหญ่และแขนปัดป้องสิ่งที่ปลิวมาจากมือเล็กของมิราไปด้วย "ไม่หยุด! ฉันไม่หยุด! จะทำไม ทนไม่ไหวก็ออกไปเซ่ ออกไป!" มิราที่ตอนนี้จับอะไรได้ก็เขวี้ยงใส่ชายหนุ่มจนหมด เพื่อระบายอารมที่อัดอั้นทั้งหมดของวันนี้ออกมา "ออกไปได้ผมออกไปแล้ว โอ๊ย! คุณก็ออกไปเองเซ่ การ์ดเต็มหน้าห้องขนาดนั้น ออกไปเลย!" เดวิสพูดออกมาพลางปัดของที่ลอยมาออกจากตัวไปด้วย "ไม่! คุณแหละต้องออกไป ไปเลยนะ ไอ้บ้าไปเลย!" หญิงสาวยังคงไม่หยุดเดินหาสิ่งของมาปาจนเขาเจ็บไปหมดแล้ว "ถ้าคุณไม่หยุดจะหาว่าผมใจร้ายไม่ได้นะ ผมใจดีกับคุณมานานเกินไปแล้ว มิรา!!" ชายหนุ่มตะโกนออกมาสุดเสียงก่อนจะเดินแทรกสิ่งกีดขวางมาดึงเอาร่างบางที่เอาแต่หาของ เขวี้ยง เขาอย่างบ้าคลั่ง 'เอาสักทีเถอะวะ ไหนๆก็ได้เป็นเมียแล้ว ดูซิ ปากยังจะเก่งอยู่อีกรึเปล่า' เดวิสคิดได้ดังนั้นก่อนจะประกบปากกระแทกลงไปบนปากบางอย่างแรงเพื่อทำโทษจนคนที่ไม่ทันได้ระวังตัวตาเบิกโพลงทันที ปากบางปิดลงอัตโนมัติเมื่อรู้ว่าชายหนุ่มตรงหน้าได้ขโมยจูบแรกของเธอไป มิราผลักอกกว้างออกด้วยแรงทั้งหมดที่มีก่อนจะตวัดฝ่ามือลงไปบนแก้มสากจนมันขึ้นสีแดงครบทั้งห้านิ้วเลยทีเดียว เดวิสที่รับรู้ถึงความแสบและชาบนแก้มซีกซ้ายค่อยๆหันกลับมาก่อนที่จะเอื้อมมือจบร่างบางแล้วกระชากเข้าไปรับจูบจากเขาอีกครั้ง ชายหนุ่มกดจูบลุกล้ำลงมาอย่างไม่มีความอ่อนโยนใดๆ ลิ้นร้อนพยายามดุนดันเข้าไปในปากของเธอแต่หญิงสาวกลับปิดปากแน่นไม่ยอมให้เขาเข้าไปได้อย่างโดยง่าย เดวิสจึงเอื้อมมือไปกอบกุมเข้าที่ผมสลวยที่ตกลงมาจนไม่เป็นทรงนั้นก่อนที่จะกระชากกลับหลังแรงๆหนึ่งทีจนมิรารู้สึกเจ็บแล้วร้องออกมา "อ๊ะ!" เมื่อเธอเปิดปากร้องชายหนุ่มจึงสอดแทรกเรียวลิ้นสากเข้าไปในโพลงปากของเธอทันทีก่อนจะเคลื่อนมือใหญ่มาบีบแรงๆที่สันกรามของหญิงสาวเพื่อไม่ให้เธอกัดลิ้นเขาได้ "อือๆๆๆๆๆๆ" มิราพยายามขัดขืนเขาอย่างเต็มที่แต่ยิ่งดิ้นเขายิ่งรัดเธอแน่นขึ้น พร้อมกับปากร้อนก็ทำหน้าที่อย่างไม่หยุดไม่หย่อนทั้งดูดทั้งดึงจนเธอรู้สึกถึงความเจ็บแสบจากปากบางออกมา "ตุ๊บๆๆๆๆๆ" มิราใช้มือทุบไปที่อกกว่าหลายทีแต่ดูเหมือนชายหนุ่มจะไม่สนใจเลย เดวิสยังคงรุกล้ำปากสวยอย่างหื่นกระหายระคนทำโทษหญิงสาวไปด้วยที่ทำร้ายร่างกายเขา ชายหนุ่มดันร่างสวยไปยืนชิดกำแพงก่อนที่จะลากมือใหญ่ขึ้นมากอบกุมทรวงอกของหญิงสาวและอีกข้างหนึ่งจับรวบข้อมือเล็กทั้งสองข้างตรึงไว้เหนือหัวของเธอ พร้อมกับบีบเคล้นไม่ออมแรงอย่างต้องการทำโทษ "อื้อ ปล่อยนะ คุณ ปล่อยฉันเถอะนะ ฉันขอร้อง" เมื่อปากบางเป็นอิสระเธอรีบพูดออกมาทันทีก่อนที่ทุกอย่างมันจะสายเกินไป แต่เดวิสที่กำลังเลื่อนหน้ามาดูดเม้มที่ซอกคอสวยกลับไม่ได้สนใจฟังเสียงเธอแม้แต่น้อยเขายังคงลุกล้ำดูดเลียไปตามผิวสวยของเธอจนมาหยุดอยู่ที่เนินออกอวบที่โผล่พ้นชุดแต่งงานอันแสนเกะกะนี้ "อื้มมม จ๊วบๆๆ อื้มม" เขาครางออกมาด้วยความพึงพอใจ "อื้อ ปล่อย อย่า คุณ อย่าทำแบบนี้!!" เธอพยายามห้ามปรามออกมาอย่างสุดเสียงแต่มีหรือเดวิสจะฟังในเมื่ออารมณ์ตอนนี้มันเตลิดเกินคำว่าหยุดไปแล้ว เขาเอื้อมมือไปรูดซิปชุดแต่งงานของเธอออกก่อนที่มันจะเลื่อนหล่นลงไปกองที่พื้นจนเผยให้เห็นร่างสวยซ่อนรูปที่อกเป็นอก เอวเป็นเอว ราวกับนาฬิกาทรายของเธอ "อื้ม สวย" เขาครางออกมาแค่นั้นก่อนจะก้มลงไปหาปทุมถันทั้งสองแล้วดึงเอาบราตัวสวยมากองไว้ที่ฐานอกแทน เผยให้เห็นยอดอกอวบชูชันรอต้อนรับลิ้นร้อนของชายหนุ่มอย่างเต็มที่ ลิ้นสากค่อยๆตวัดเลียไปมาสร้างความเสียวซ่านที่ไม่เคยได้พานพบจากที่ไหนมาก่อนให้กับหญิงสาวจนเธอรู้สึกอยากระบายออกมาแต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงดี "อื้ม ปละปล่อยมือ อ๊า ฉันไม่ไหว ปล่อยมือก่อน อื้ม" มิราร้องขอออกมาชายหนุ่มจึงค่อยๆปล่อยข้อมือของเธอออก แล้วลากมือมาถอดตะขอบราเซียที่แสนเกะกะทิ้งไป มิราเมื่อมือเป็นอิสระแล้วเธอค่อยๆเอื้อมมากุมกลุ่มผมสีทองของเดวิสไว้ก่อนที่จะขยำเต็มแรงเพื่อระบายความเสียวซ่านที่กำลังได้รับพร้อมกับแอ่นอกให้เขาได้เชยชิมถนัดมากขึ้น "จ๊วบๆๆๆๆ แผล็บๆๆๆๆ จุ๊บๆๆๆ" เสียงดูดเลียและดูดดึงทรวงอกอวบอิ่มออกมาอย่างไม่ขาดสาย จากนั้นมือร้อนค่อยๆเลื่อนลงไปยังแพนตี้ตัวน้อยผ่านกลุ่มขนของเธอก่อนจะหยุดอยู่ที่กลีบกุหลาบกลางกายสาว เขาค่อยๆถูไปนิ้วร้อนไปมาเมื่อสัมผัสได้ถึงน้ำหวานที่หลั่งไหลออกมาจากกุหลาบดอกนั้น "อะ อย่า อย่าทำ เอาออก อื้อ มือ เอาออก" มิราเริ่มรู้สึกตัวอีกครั้งเมื่อเขาล้วงมือเข้าไปลูบไล้ที่กลีบสาวกลางกายที่ยังไม่มีใครเคยได้แม้แต่สัมผัสจนกระทั่งตอนนี้ เดวิสค่อยๆเลื่อนหน้าไปปิดปากบางเอาไว้เพื่อกันเธอร้องออกมาขัดจังหวะการรุกล้ำของเขา ก่อนที่นิ้วยาวจะแหย่ลงไปในร่องรักรัดตึงของเธอทีเดียวจนมิดนิ้วยาว "อื้อๆๆๆๆ เอ๊บๆๆๆ อ๊า เจ็บ เอาออกไป ฮือๆ เจ็บ ไอ้บ้าเอาออกไป" ชายหนุ่มรู้สึกเหมือนมีอะไรมากั้นกลางตอนที่เขาสอดนิ้วเข้ามาก่อนที่จะค่อยๆถอดถอนนิ้วออกพบว่ามีเลือดของเธอติดออกมาด้วย "คุณเป็นประจำเดือนเหรอ" เขาถามออกไปเพราะไม่คิดหรอกนะว่าเธอจะยังไม่เคยมีอะไรกับใคร เพราแต่ละคนที่เขาเจอมานั้นก็ผ่านอะไรแบบนี้มาแล้วทั้งนั้นแหละ "อะ ไอ้บ้า ฮือๆ แกมันเลว ฮือ ฉันเกลียดแก! ได้ยินไหม!!" มิราตะโกนออกมาอย่างสุดกลั้น "ผมก็ไม่ได้รักคุณ หึ แค่จะเอาเฉยๆ" เมื่อพูดจบเดวิสจับร่างบางลากมาทิ้งลงบนที่นอนอย่างไม่คิดจะถนอมเธอเลยสักนิด "หึ ไฟแดงฉันก็ไม่สน ยังไงวันนี้เธอก็หนีฉันไม่พ้น มาทำหน้าที่เมียซะ!!" เดวิสพูดเสร็จก็ถอดเข็มขัดออกทิ้งไปที่พื้นก่อนจะตามมาด้วยกระดุมกางเกงแล้วรูดซิบลงไว้แค่นั้น หญิงสาวพยายามคลานหนีแต่มือใหญ่ข้างหนึ่งกลับล็อกข้อเท้าเธอไว้แน่นจนเธอปวดร้าวไปหมด "ปล่อยฉันนะ ไอ้เลว ไอ้ชั่ว ปล่อยนะ!!" มิรายังคงไม่ยอมแพ้จนเดวิสทนไม่ไหวขึ้นเตียงไปคร่อมทับร่างบางไว้ทันทีก่อนที่จะใช้มือกระชากแพนตี้ของเธอจนขาดติดมือออกมา "อ๊ายยย ฉันเจ็บนะ แก ไอ้ชั่ว" เธอร้องออกมาเมื่อเขาทำรุนแรงกับเธอจนน่าจะเกิดรอยแดงที่สะโพกสวยแน่นอน "หึ จะเลวจะชั่วก็ผัวเธอนั่นแหละ!"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม