สามเดือนต่อมา
"ขอเชิญคู่บ่าวสาวขึ้นพูดบนเวทีครับ"
เสียงพิธีกรประกาศเรียกคู่บ่าวสาวที่อยู่ตรงไหนของงานก็ไม่รู้
"มิรา แก เขาเรียกแล้ว ออกมาๆ ไปเร็ว!"
เสียงเนตรชนก หรือ เนตร เพื่อนสนิทของมิราเอ่ยเรียกพร้อมกับทุบประตูห้องน้ำไปด้วย
'ก็จะอะไรละ เจ้าสาวของงานนี้นะสิ ไม่ยอมออกมาจากห้องน้ำ บอกว่าไม่อยากแต่งงาน'
"ไม่เอาฉันไม่ออกอะแก ฉันไม่อยากแต่งแล้ว แต่งกับไอ้บ้านั่นฉันขอเอาหน้ายัดโถส้วมขาดใจตายดีกว่า ฮือๆ"
มิราร้องบอกออกมาทีแรกเธอก็ว่าจะยอมแต่งๆให้จบๆแต่ก่อนที่งานจะเริ่มไอ้หมอนั่น มันบอกว่าเธอหาผัวไม่ได้ถึงต้องเอามันเป็นผัว เธอรับไม่ได้เลยต้องมาขังตัวเองอยู่ในห้องน้ำเพราะจะออกไปจากงานการ์ดก็เยอะจนเดินออกไปไหนไม่ได้
"มิรา ออกมาเถอะ ถ้าแกไม่ออกมาพ่อแม่แก ย่าแก เขาต้องเสียใจมากๆเลยนะเว้ย งานก็เริ่มมาจนจะจบแล้วด้วย แขกเหรื่อมากมาย ไม่กลัวว่าท่านจะอับอายขายขี้หน้าบ้างเหรอแก"
เนตรพยายามเกลี้ยกล่อมเจ้าสาวในห้องน้ำเพราะตอนนี้พิธีกรประกาศหาเจ้าสาวแล้วเพราะเจ้าบ่าวไปยืนรอบนเวทีแล้วนั่นเอง
บนเวที
"ผมขอไมล์หน่อยได้ไหมครับ"
เดวิสบอกออกไปก่อนที่พิธีกรจะยื่นให้
"น้องมิราครับอยู่ไหนครับ น้องมิราคนสวย ออกมาได้แล้วครับเล่นซ่อนหาไม่ดีนะครับ หรือว่ากลัวพี่เดวิสซะจนไม่กล้าออกมาครับ!"
เดวิสประกาศออกไมล์เพื่อให้มิรายอมออกมา ทีแรกเขาคิดว่าจะอยู่เฉยๆไม่ออกมาก็ดี งานจะได้ล่ม และเขาก็ไม่ได้ผิดอะไรด้วย แต่เมื่อเห็นสีหน้าบิดามารดาแล้วความคิดเขาจึงเปลี่ยน เพราะตอนนี้ทั้งทางฝั่งพ่อกับแม่เขา ทั้งพ่อกับแม่เธอต่างวิ่งวุ่นหาเจ้าสาวมาขึ้นเวที
"อ้าว มาแล้วครับ โน่นครับเจ้าสาวมาแล้ว สงสัยเข้าห้องน้ำอยู่เลยมาช้า อ่าวขอเสียงปรบมือให้เจ้าสาวหน่อยครับ!"
พอพิธีกรพูดเสร็จเสียงปรบมือก็ดังขึ้น พร้อมกับเจ้าสาวที่เดินยิ้มแหยๆเข้ามาภายในงาน
'หึ สุดท้ายก็ออกมาจนได้โถ่ นึกว่าจะแน่สักแค่ไหนเชียว'
เดวิสคิดออกมาในใจสายตาก็จับจ้องไปที่เจ้าสาวคนสวย ใช่! เขายอมรับว่าวันนี้เธอสวยมาก สวยอย่างที่เขาไม่เคยเห็นตั้งแต่ที่ได้พบเจอกันมา
'หึ ไอ้เจ้าเล่ห์ คอยดูนะ จะเอาคืนให้เข็ดเลย!!'
มิราเข็ดเขี้ยวเคี้ยวฟันออกมาในใจก่อนจะค่อยๆเดินขึ้นไปบนเวทีที่มีเดวิสยืนรออยู่
"เอาละครับ ทั้งคู่ก็มายืนอยู่บนเวทีเรียบร้อยแล้ว เรามาถามคำถามที่ทุกๆคนอยากรู้กันดีกว่า คำถามแรกนะครับ...ทั้งสองคนรักกันได้ยังไงครับ บอกพวกเราหน่อยได้ไหมครับ"
"!!!! / !!!!"
พอพิธีกรพูดเสร็จก็มีเสียวเฮดังขึ้น เดวิสกับมิราลืมไปเลยว่าต้องตอบคำถามพวกนี้ด้วย
"เจ้าบ่าวก่อนละกันครับ"
พิธีกรยื่นไมล์ให้เดวิส แล้วชายหนุ่มก็รับมา
"เอ่อ คือ ก็ คือ พ่อแม่เราแนะนำให้รู้จักกันครับก็เลยรักกัน"
กว่าชายหนุ่มจะตอบออกมาได้ทำเอาคนทั้งงานนั่งลุ้นไปด้วยเลยทีเดียว จากนั้นเขาก็ยื่นไมล์ให้กับมิราพร้อมส่งสายตาเยาะเย้ยออกมา
"ส่วนมิราก็ ยังไม่ได้รักเขาเท่าไหร่หรอกคะ แต่งๆกันไปคิดว่าคงรักเองคะ"
'หึหึ ฉันไม่หลงกลแกหรอกไอ้ไฟแดงเอ้ย'
คำตอบของหญิงสาวทำเอาคนทั้งงานอึ้งไปตามๆกัน ก่อนที่มิราจะยื่นไมล์คืนให้กับพิธีกรและขยับเข้าไปกระซิบว่า
'เลิกถามได้แล้วถ้าไม่อยากให้งานล่ม!'
ทำเอาพิธีกรหนุ่มบนเวทีทำอะไรไม่ถูกรีบประกาศบอกให้ตบมือให้คู่บ่าวสาวก่อนจะเชิญลงไปตัดเค้กจะได้จบๆไปสักที จากนั้นพิธีในงานก็เริ่มไปอย่างตะกุกตะกักเพราะบ่าวสาวแทบไม่ให้ความร่วมมือเลย ถ่ายรูปก็ยืนคนละฝั่งบ้าง หันหลังให้กันบ้างจนทำเอาพ่อกับแม่ของทั้งคู่แทบกุมขมับกันเลยทีเดียว
สุดท้ายแล้วก็มาถึงพิธีกรรมสุดท้าย ส่งตัวบ่าวสาวเข้าหอ
"แต่งงานกันแล้วแม่ก็ขอให้ลูกๆมีความสุขนะลูก อดทน หนักนิดเบาหน่อยก็ทนกันเอานะลูก หันหน้าเข้าหากัน และมีหลานให้แม่อุ้มไวๆนะ"
ย่าของมิราอวยพรคนแรกจากนั้นก็ตามมาด้วยบิดาและมารดาของบ่าวสาวตามลำดับ
พออวยพรเสร็จทุกคนก็เดินออกไปปล่อยให้บ่าวสาวอยู่กันตามลำพัง
"คุณลูกเราจะไม่ฆ่ากันตายใช่ไหมคะ ฉันละกลัวใจยัยมิราจังเลย"
คุณมิเรน่าเอ่ยขึ้นเมื่ออกมาจากห้องจนทุกคนหันหน้ามามอง
"ไม่หรอกคุณ ผมเชื่อว่าเขาต้องอยู่ด้วยกันได้"
คุณวิชัยผู้เป็นสามีเอ่ยปลอบใจภรรยาออกมาทั้งที่อีกใจหนึ่งคิดว่าต้องมีเหตุทะเลาะเกิดขึ้นแน่นอน
จากนั้นผู้ใหญ่ทั้งสี่คนจึงเดินออกไปขึ้นรถกลับบ้านปล่อยให้คู่สามีภรรยาคู่ใหม่ทะเลาะ เอ้ย! คุยกันเอาเอง
ย้อนไปเมื่อสามสัปดาห์ที่แล้ว
"อะไรนะคะ!! มิราไม่แต่ง ยังไงมิราก็ไม่แต่ง!!!"
มิราโวยวายออกมาเมื่อรู้ว่าบิดามารดาบังคับให้แต่งงาน กับเดวิส ชายหนุ่มที่เธอเกลียดแสนเกลียด
"มิรา ฟังแม่นะลูก ตอนนี้พ่อกับแม่ก็แก่แล้ว อยากให้มิรามีครอบครัวที่ดี และเดวิสก็เป็นคนดี สามารถดูแลมิราได้นะลูก พ่อกับแม่พูดเรื่องนี้กันแล้ว และเราก็หาฤกษ์แต่งงานได้แล้วด้วย อีกสามสัปดาห์"
มารดาเป็นคนอธิบายออกมาเพื่อให้หญิงสาวเข้าใจ
"โถ่ คุณแม่คะทำไมต้องเป็นอีตาเดวิสนี่ด้วย ผู้ชายมีเป็นแสนเป็นล้านนะคะ หาคนอื่นเถอะหนูสัญญาว่าหนูแต่งแน่ๆคะ"
มิรายังคงต่อรองมารดาออกมา
"ไม่!! ยังไงมิราก็ต้องแต่ง!! ห้ามปฏิเสธ แม่กับพ่อของฝ่ายนั้นมาหมั้นหมายไว้ให้เรียบร้อยแล้ว"
บิดาเอ่ยขึ้นเสียงแข็งจนหญิงสาวไม่กล้าเถียงออกมาอีก
'หมั้นกันโดยไม่มีคู่หมั้นเนี่ยนะ นี่เขาหมั้นกันเองได้เหรอ'
มิราคิดขัดแย้งออกมาในใจแต่ไม่สามารถพูดออกไปได้
ทางด้านเดวิส
"ไม่ครับมัม ผมไม่แต่ง ยังไงผมก็ไม่แต่ง ยัยแว่นนั่นไม่เห็นจะมีอะไรดีเลย ปากก็ร้าย สวยก็ไม่สวย แล้วจะให้ผมแต่งงานด้วยเนี่ยนะครับ ผมไม่ยอม!"
เดวิสพูดออกมาเสียงแข็งที่มารดาบอกว่าเขาต้องแต่งงานภายในอีกสามสัปดาห์ข้างหน้า
"ไม่ได้ มัมไปพูดและหมั้นหมายกับฝ่ายนั้นไว้แล้ว คิดว่าทำเพื่อมัมสักครั้งนะลูก"
มารดาชายหนุ่มพูดออกมาพร้อมกับน้ำตาเริ่มไหลลงมาอาบแก้มราวเขื่อนแตก
"ฮึก ฮือ ถ้าลูกไม่แต่งมัมต้องเสียเพื่อนไปแถมยังต้องอายชาวบ้านชาวเมืองเขาด้วย เพราะงานก็เตรียมขึ้นหมดแล้ว การ์ดก็แจกเขาไปแล้ว ทีนี้มัมจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ฮือ คุณคะ ฉันเสียใจคะคุณ"
คุณแอนนาทั้งร้องไห้ทั้งพูดออกมาอย่างน่าสงสารจนเดวิสไม่รู้จะทำยังไงได้แต่ตอบรับส่งๆไปค่อยไปแก้ปัญหาเอาทีหลัง ก่อนที่จะขอตัวออกไปทำงานด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิด
"เลิกร้องได้แล้วคุณ เดวิสนี่มันก็เชื่อคนง่ายนะ โดยเฉพาะคุณเนี่ย เล่นซะเนียนเลย ถึงว่าลูกได้คุณมาเต็มๆ"
บิดาของเดวิสเอ่ยออกมาก่อนจะเดินส่ายหน้าเดินออกไปยังสวนดอกไม้ เรื่องมันก็เลยบานปลายมาจนถึงตอนนี้ที่ทั้งสองโดนมัดมือชกแถมมีการ์ดมาคอยคุ้มกัน กีดกันไม่ให้บ่าวสาวออกจากงานได้