หลังจากเหตุการณ์นั้นผ่านมาร่วมเดือนทุกอย่างก็กลับสู่สภาวะปกติ ความเงียบสงบกลับมาสู่จวนอีกครั้ง
แผลของฉันหายสนิทแล้วแถมพิษที่ได้รับมาก็ไม่แสดงอาการอะไรแล้วแม้ช่วงแรกจะชาตามตัวและหายใจไม่ค่อยสะดวกก็ตาม
ฉันขอโจวตงหยางให้ฉันกลับมาพักที่ตำหนักของตัวเองซึ่งเขาก็อนุญาตเพราะหลังจากเหตุการณ์วันนั้นเหล่าบรรดานักฆ่าหรือมือสังหารหลายก็มีจำนวนลดลงมากแต่โจวตงหยางก็ไม่ได้นิ่งนอนใจเขายังคงตรึงกำลังทหารคอยอารักขารอบจวนไม่ขาด
ฉัน โจวหลี่อันและบรรดาบ่าวรับใช้ทุกคนไม่ได้รับอนุญาตให้ออกนอกจวนตั้งแต่วันนั้นหากมีความจำเป็นต้องออกไปก็ต้องมีทหารตามไปด้วยเพื่อป้องกันการปลอมตัวลอบเข้ามา
ส่วนซูหวาและหัวหน้านักฆ่าผู้นั้นที่ถูกขังอยู่ในคุกหลวงน่าเสียดายที่หลังจากถูกคุมขังได้เพียงคืนเดียวหัวหน้านักฆ่าและบรรดาลูกน้องที่เหลือก็ปลิดชีพตัวเองไปซะก่อนจึงทำให้เบาะแสเกี่ยวกับคนชุดดำนั้นหายไปจึงทำให้ตอนนี้เหลือเพียงแค่ซูหวา
