ทำตรงนี้ไม่ได้

1260 คำ

ฉันนั่งดื่มกับเพื่อนเพื่อไม่ให้ผิดสังเกต ดื่มไม่นานจูเน่ก็เดินกลับมาหา ฉันรีบคว้าถุงกระดาษที่ด้านในมีของขวัญมายื่นให้จูเน่ พยักพเยิดไปทางเจ้าของวันเกิดนิดๆ “ฝากแกเอาให้เขาด้วยนะจู ฉันคงอยู่ได้ไม่นาน” “อ้าว จะรีบกลับไปไหนอะ” “ฉันมีธุระอะกัส แกช่วยดูจูมันหน่อยนะ อย่าให้ไอ้นั่นทำอะไรจูเป็นอันขาด” ฉันมองเพื่อนด้วยรอยยิ้ม จูเน่มองด้วยสายตาเป็นห่วง ส่วนกุ้งแก้วกับกัสจัง มองด้วยสายตาเสียดายที่ฉันมาช้าแต่กลับเร็วโคตรๆ ถ้าฉันไม่เผลอดื่มยาปลุกเซ็กส์เข้าไปก็อยากอยู่ต่อ แต่ฉันไม่เคยดื่มมันเลยไง ไม่รู้อาการมันเป็นยังไง เคยได้ยินแต่คนพูดกัน ฉันไม่รอให้มันเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นกับตัวเองหรอก ต้องรีบชิ่งหนีกลับคอนโด ใช้เวลาร่ำลากันไม่นาน ฉันก็คว้ากระเป๋าใบโปรดขึ้นพาดไหล่ เดินเบียดคนออกไปเหมือนตอนขามา รู้สึกว่าตัวเองถูกลวนลามนิดๆด้วย ทั้งโดนเบียดกลับ ทั้งโดนจับบั้นท้าย ถ้าหากไม่ต้องรีบกลับ ฉันจะด่าแหลกไ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม