เย็นวันนั้น
19:00 น.
เพราะมีนัดปาร์ตี้วันเกิดที่ร้านของจูเน่ ฉันจึงรีบบึ่งรถไปห้างหลังจากออกมาจากบริษัท แม้จะเพิ่งเคยเจอผู้ชายคนนั้นแค่ครั้งเดียว แถมยังไม่ได้คุยอะไรกันมากมาย แต่เขาเป็นคนรักของเพื่อนสนิท เลยต้องมีของขวัญติดไม้ติดมือไปด้วย
ฉันเดินลิ่วเข้าช็อปนาฬิกาแบรนด์ดังแบรนด์หนึ่ง พนักงานรีบออกมาต้อนรับด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ฉันบอกสิ่งที่ฉันต้องการกับพนักงานไป ยืนรอเงียบๆ หูฟังรอบข้างไปด้วย
“พี่อชิค่ะ พลอยอยากได้นาฬิกาแบรนด์นั้นจัง”
ฉันเบ้ปากขึ้นสูง เมื่อโลกมันเหวี่ยงให้ฉันมาเจอกับเรื่องแย่ๆ ฉันยกมือสยายเส้นผมสีน้ำตาลเพื่อให้มันบดบังใบหน้า แต่ฟ้าไม่เข้าข้างเลยสักนิด เมื่อทั้งสองคนที่ฉันไม่อยากเจอที่สุดในชีวิต เดินมาหยุดอยู่ข้างๆฉัน
“อุ๊ย! พี่วาฬนี่คะ มาซื้อนาฬิกาให้ใครน้า ผู้ชายเหรอคะ”
พลอยใสมองนาฬิกาที่พนักงานวางไว้บนเคาน์เตอร์ จากนั้นก็ทำตาโตมองมาที่ฉัน ท่าทางน่ารักเสียเต็มปะด
