EP.9
ชั่วอึดใจเดียวเท่านั้นสติกระเจิดกระเจิงทั้งหมดของอันดามันก็กลับมา แม้ความรู้สึกกำซาบจะเพิ่งผ่านพ้นไปและความยิ่งใหญ่ที่ย่อตัวลงเล็กน้อยจะยังค้างคาอยู่ในโพรงสาว แต่ความอึนๆ ในหัวใจคล้ายมีเมฆฝนบดบังก็กลับคืนมาเช่นกัน
อันดามันกัดริมฝีปากตัวเองแน่นทั้งที่ยังซบหน้าอยู่กับอกของเขา ได้แต่นึกโทษตัวเองที่ปล่อยให้อารมณ์หวามไหวมีชัยชนะ แต่ถึงอย่างนั้นก็ใช่ว่าอารมณ์หล่อนจะปกติ เพียงแต่หล่อนไม่ได้ไม่พอใจตามที่ฟ้ากว้างกล่าวหา หล่อนแค่... เสียใจ
“ปล่อยอันค่ะ”
“บอกพี่ก่อนว่าอันสบายใจแล้วหรือยังคะ”
“อะ! ปะ... ปล่อยค่ะ” หล่อนผวาอ้าปากค้าง มือกำสาบเสื้อสูทแน่น เพราะทันทีที่เขาถาม ความยิ่งใหญ่ที่สอดใส่ก็ราวจะเคลื่อนตัวถามตามไปด้วย
“ไม่ จนกว่าอันจะบอกพี่ว่าอันสบายใจแล้วหรือยัง”
“อัน.. อะ! ท่านประธาน!”
“ถ้าไม่บอกพี่จะทำอีกนะ”
“อะ! บอกแล้ว บอกแล้วค่ะ”
เขาจงใจทำให้สิ่งนั้นใหญ่โต พร้อมกับขยับสะโพกข
