ผมโดน…จนเสียงหลงเลยครับ

."ไอ้สัส....เป้ช่วยกูด้วยกูเครียดมาหายวันเเล้ว" เป้ที่นอนอยู่บนเตียงกำลังดูทีวีสดุ้งตัวโหยง เพราะจู่ๆก็มีคนเข้ามาหาเขาถึงบ้านเเถมยังขึ้นมาบนห้องเเบบไท่บอกไม่กล่าว ตอนเเรกก็ตกใจเเต่พอเห็นหน้าของเพื่อนรักอย่าง เเบล็คก็ค่อยสบายใจขึ้นมาหน่อยนึง  "ไอ้เหี่ยมาเเบบไม่บอกไม่กล่าว...เเละใครอนุญาติให้ขึ้นมาเเล้วเข้ามาในบ้านได้ไง" "ก็มึงไม่ล็อคประตุบ้านอะ..." เเบล็คเดินเข้ามานั่งที่เตียงนอนด้วยสีหน้าที่เครียดพอสมควร  "เอ้าหรอ..เเล้วมีอะไรมาหากูเนี่ยหน้าดำเครียดมาเลยนะมึง เมียทิ้งผู้หญิงมันก็อย่างงี้เเหละ อย่าไปเศร้าเลยมึงกินเหล้าเมาเเบบเดียวก็จบ" "โอ้ยไอ้เหี้ยไม่ใช่!!" "โอ้ยมึงตะคอกใส่กูทำไมเล่านิสัยไม่ดีเเย่" "เห้อ" พรึบ เเบล็คถึงตัวนอนหงายลงไปที่เตียงเเละหลับตาลง เป้ก็ งงมองเพื่อนตัวเองอย่างไม่เข้าใจ "สรุปยังไงมึง" "กู.." "กู..." "กู... "ไอ้เลวไอ้ชาติชั่วพูดสักทีสิ!!!" ป้าป เข้าให้ เป้ ฝาดมือของตัวเองลงไปเต็มเเรงที่หน้าอกของเเบล็คจนคนตัวใหญ่กว่าสดุ้งตัว เอามือกุมท้องเเน่นๆของตัวเองด้วยความจุก ถึงเขาจะมีซิคเเพ็คเเน่นๆเเต่ก็ไม่ได้ช่วยทำให้เจ็บลงเลย   "จะพูดได้ยัง" เเบล็คหันมาสบตากับใบหน้าหวานของเป้ เพื่อนของเขา เเล้วถอนหายใจออกมาทีนึง "กู...ค*ยไม่เเข็งวะไม่มีอารมณ์ทางเพศด้วยไอ้สัสกูทำไงดี" "ห้ะ..!!..นะดับมึงอะนะ!!! ...สมน้ำหน้าไอ้ควายเอาคนอื่นไปทั่ว" "เเม่งใช่หรอวะกูนกเขาไม่ขันมาสองเดือนเเล้วไอ้สัส" "เเล้วมึงไม่ไปหาหมอละโง่" "ไปเเล้ว" "หมอว่าไง" "ก็นั้นเเหละ..เหมื่อนกูเกิดอาการเบื่อ..ทำบ่อยจนสมองกูเบื่อทำให้อวัยวะกูไม่เเข็งตัว ไม่มีความรู้สึกอยากเย็ดหรืออะไรเลย " "5555สมน้ำหน้าหัวมึง " "ไอ้ห่า...เดียวกูจับเย็ดเเม่งหมั่นไส้วะ" "โอ้ยมึงเย็ดกูไม่ได้หรอกโง่นกเขาไม่ขันนิ" "เออจริงเเม่งมึงช่วยกูหน่อยดิ " "ให้ช่วยไงละ" "ไม่รู้วะ.....กูหาในเน็ตมันบอกว่าลองกินยากูก็กินนะเเต่ไม่หาย เเละให้ลองหาประสบการณ์มีเพศสัมพันธ์ใหม่ๆกูจะมีได้ไงวะเมื่อค*ยกูไม่ตอบสนองเเบบเนี่ย" "เออ...รอไปสักพักมันอาจจะต้องรอเวลา" "เครียดวะกูอกดเเอ่มสาวเลย" "เป็นเอดตายเถอะมึง" "เเหม่ว่าเเต่กูนะไอ้เป้ มึงก็พอตัวโดนผู้ชายเย็ดมากี่ค*ยเเละ...." "ชิ...กลับบ้านไปเลยชิวๆ" "ไม่เอาวันนี้กูนอนนี่...กูจะดูว่ามึงจะหาวิธีช่วยกูอย่างไง" "ก็เดียวหาในกลูเกิ้ลเนี่ยเเหละ" "เออกูนอนนี่เเหละไม่เจอมึงนานนอนกอดให้หายคิดถึง" "เเล้วเเต่"