บทที่ 29
“สหายตำรวจผู้หญิงคนนี้กำลังประพฤติตนผิดจารีตประเพณีผิดกฏหมายเธอแต่งงานแล้วแต่ยังหนีตามชายชู้มาอยู่ที่นี่สามีของเธอเป็นชายพิการที่อยู่หมู่บ้านโม่ซวนถ้าพวกคุณไม่เชื่อส่งคนไปตรวจสอบก็ได้”
อี้เฉินลุกขึ้นชี้หน้าหมิงเหมยด้วยความโมโหและเกลียดชังเขายังจำความเจ็บปวดที่ลูกรักของเขาถูกเท้าหนิงเหมยเตะได้ และตอนนี้ความเจ็บปวดที่ได้รับก็ยังไม่หายไป แต่เพราะความอาฆาตรแค้นอี้เฉินจึงข่มความเจ็บปวดและลุกขึ้นชี้หน้าประณามความผิดของซูหนิงเหมยให้สหายตำรวจได้รับรู้ เขาไม่เชื่อว่าซูหนิงเหมยผู้หญิงตัวเหม็นคนนี้จะหนีรอดไปได้
“คุณพูดว่าใครเป็นชายชู้”
เฟยเทียนหันมาเผชิญหน้ากับอี้เฉินด้วยความโกรธที่เขากล้ากล่าวหาภรรยาของตนว่าคบชู้ แต่เมื่อเห็นใบหน้าของอีกฝ่ายที่ถูกทุบตีจนมีรอยเขียวช้ำไปทั่วแถมมุมปากยังแตกทั้งสองข้าง เบ้าตาถูกทุบตีจนเหมือนหมีแพนด้าที่มีสีม่วงแดงทั้งสองข้าง สภาพของคนที่กำลังเผชิญหน้าอยู่
