บทที่ 23
จ้าวหลินบอกให้หนิงเหมยรอสักครู่ก่อนที่จะขอตัวออกไปพบคนรู้จักของเธอ รอเกือบยี่สิบนาทีจ้าวหลินจึงได้กลับมาหาเธอ หลังจากนั้นหลินเหมยจึงได้รู้ว่าสามีของจ้าวหลินเคยทำงานอยู่ที่โรงฆ่าสัตว์แต่เขาได้รับบาดเจ็บจึงได้หยุดงาน แต่จ้าวหลินยังพอมีคนรู้จักอยู่ภายในโรงฆ่าสัตว์อยู่บ้างจึงสามารถช่วยหนิงเหมยซื้อเนื้อหมูได้ วันนี้โชคดีที่มีเนื้อหมูเหลืออยู่ซูหนิงเหมยจึงได้เนื้อแดงไม่ติดมันแค่สองจินและเนื้อสามชั้นสองจิน
“ขอบคุณพี่สาวหลินที่ดูแลฉัน”
หนิงเหมยมอบคูปองเนื้อสัตว์และเงินให้จ้าวหลินอีกหกหยวนสำหรับจ่ายค่าเนื้อหมู
“อย่าได้เกรงใจครั้งหน้าถ้าคุณต้องการเนื้อก็มาหาพี่สาวได้ ถ้าไม่มีคูปองราคาอาจจะแพงกว่านี้นิดหน่อย”
“เรื่องนี้ไม่ใช่ปัญหาขอแค่มีเนื้อให้กิน”
หนิงเหมยกล่าวด้วยรอยยิ้มอย่างยินดี จ้าวหลินพยักหน้าอย่างพอใจกับนิสัยของหนิงเหมยเพราะเป็นคนที่มีมารยาทและไม่ต่อรองราคา
“พี่สาวหลินวันนี้ฉ
