โซ่ล่ามรัก : ตอนที่ 14
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“เข้ามา”
“ข้าวต้มของคุณมิเกลได้แล้วครับ ส่วนนี่ยาหลังอาหารครับ ของที่นายสั่งผมวางไว้ให้ตรงโซฟาด้านนอกนะครับ”
“อืม เอาวางไว้ตรงนั้นและออกไปได้”
แกร่ก~
ร่างบางเดินออกจากห้องน้ำด้วยเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวบางเหมือนเดิม เธอหันไปมองข้าวต้มกุ้งที่วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียงส่งกลิ่นหอมฉุย และมีถาดยาวางอยู่ข้างๆ เขายังคงนั่งอยู่บนเตียงเหมือนเดิมสายตาคมละจากไอแพดตรงหน้าและหันมามองหญิงสาวที่กำลังยืนมองเขาอยู่
“กินข้าว กินยาซะ ฉันไม่ชอบดูแลใคร” คริสเตียนพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง และก้มหน้าลงไปดูไอแพดในมือตามเดิม
มิเกลได้แต่นั่งมองข้าวต้มกุ้งที่หอมฉุยชวนให้ท้องร้องตรงหน้า จนคนที่กำลังก้มหน้าละความสนใจจากไอแพดเงยขึ้นมามองเธอ
“ทำไมไม่กิน!”
“ฉันแพ้อาหารทะเล” ร่างบางตอบกลับไปพร้อมกับถอนหายใจเฮือกใหญ่ เธอแพ้อาหารทะเลตั้งแต่เด็ก เท่าที่เธอจำความได้ คือ เธอกินกุ้งเข้า
