เช้าวันต่อมาดารินมาทำงานเร็วกว่ากำหนดเพราะเธอต้องมาเตรียมตัวและเตรียมข้อมูลก่อนที่ลูกค้าจะมา เมื่อเข้ามาถึงโชว์รูมก็พบว่าเพื่อนร่วมงานมาถึงก่อนแล้ว
“พี่ดามาแล้ว! เร็วค่ะเดี๋ยวจะไม่ทัน”
เพื่อนร่วมงานรุ่นน้องวิ่งมาฉุดแขนเธอจูงเข้าไปในห้องพักพนักงาน ดารินก้าวยาวๆเดินตามเพื่อนเข้ามาแล้วก็พบว่าทุกคนอยู่ในชุดไทยอมรินทร์สีขาวนวล ตัวเสื้อเป็นแขนยาวถึงข้อมือท่อนล่างเป็นซิ่นยาวถึงข้อเท้า เกล้าผมขึ้นอย่างเรียบร้อยจ้องมาทางเธอเป็นตาเดียว
“แต่งชุดอะไรของพวกเธอ?”
“ท่านประธานสั่งเปลี่ยนชุดแผนกเราทั้งหมดค่ะพี่ดา”
“เปลี่ยนชุด! ทำไมฉันไม่ทราบเรื่อง?”
“พวกเราก็เพิ่งทราบเมื่อเช้านี้เหมือนกันค่ะ พี่ดารีบเปลี่ยนชุดเถอะเดี๋ยวไม่ทัน”
ไม่พูดเปล่าทุกคนร่วมกันจับเธอกดลงบนเก้าอี้ แบ่งกันแต่งหน้าเกล้าผม เตรียมชุดให้เธอโดยที่หญิงสาวไม่มีแม้แต่เวลาปฏิเสธ เธอยอมนั่งนิ่งถูกจับแต่งตัวแข่งกับเวลาเพื่อให้เสร็จทันก่อน
