“แค่นี้ใช่ไหม ฉันขอตัวไปทำงานก่อน”
หญิงสาวตัดบทไม่อยากเสวนากับคนเอาแต่ใจอีก
“ทำผิดแล้วคิดจะหนีมันไม่ง่ายอย่างนั้นหรอก”
ชลทิศเอ่ยพลางรวบเอวบางของเธอด้วยแขนซ้ายดึงมาชิดตัว ส่วนมืออีกข้างสอดเข้ามาในเรือนผมนุ่ม โน้มใบหน้าลงมาประกบปากอิ่มอย่างรวดเร็ว ชายหนุ่มบดขยี้ริมฝีปากนุ่มพร้อมสอดใส่ลิ้นอุ่นจัดเข้ามาในโพรงปากหวานด้วยความเอาแต่ใจ รุนแรงและร้อนแรงราวกับต้องการลงโทษเธอโดยไม่สนเสียงประท้วงและท่าทีขัดขืนของอีกฝ่าย
ดารินพยายามเบือนหน้าหนีแต่ก็มิอาจทำได้ เพราะท้ายทอยเธอถูกตรึงด้วยมือใหญ่ไว้แน่นหนา และเพียงไม่นานหญิงสาวก็อ่อนปวกเปียกแทบทรงตัวไม่อยู่จนต้องเอ็นตัวพิงกับอกกว้าง
ดารินหายใจหอบถี่เมื่อชายหนุ่มยอมถอนริมผีปากออกปล่อยเธอเป็นอิสระ หน้าขาวเนียนตอนนี้เปลี่ยนเป็นสีแดงกล่ำทั้งโกรธทั้งอาย ต่างจากชายหนุ่มที่จ้องใบหน้างามพลางกระตุกยิ้มที่มุมปากเลิกคิ้วสูงด้วยท่าทางกวนๆ
ดารินกำหมัดแน่นเมื่อไม
