ชาร์ลส์เฝ้ามองจนแสงไฟในห้องดับลง เขาปีนลงจากระเบียงห้องของครูสาวเพื่อกลับสู่บ้านหลังน้อยพร้อมหัวใจที่รู้สึกผิดชอบกล เขาไม่ชอบความรู้สึกนี้เลย มันไม่สบายใจ อึดอัดและ...คล้ายๆ มีใครเอาอะไรหนักๆ มาทับตรงตำแหน่งหัวใจจนปวดร้าวไปหมด มันทรมานอย่างไม่เป็นมาก่อน ไม่เคยเลยจริงๆ
อีกห้องหนึ่งซึ่งอยู่ถัดจากห้องของครูสาว มีห้องเด็กกั้นอยู่ตรงกลาง อดีตภรรยาของโจนาธานกำลังยืนข่มอารมณ์โกรธอยู่หน้ากระจกเงา เอลิซยังเจ็บแค้นเรื่องที่ชาร์ลส์ดูถูกจนไม่สามารถหลับตานอนได้ เมื่อเวลาผ่านไปราวครึ่งชั่วโมง ความโกรธกรุ่นที่มีก็ถูกความเย็นจากเครื่องปรับอากาศภายในห้องค่อยๆ สลายมันไป เหลือทิ้งไว้เพียงความน้อยเนื้อต่ำใจเท่านั้น
ก๊อกๆ ๆ
เสียงเคาะประตูเบาๆ ทำให้เอลิซถอนหายใจแรงๆ ก่อนจะเดินไปเปิด และคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าก็ทำให้เธอต้องรีบปรับอารมณ์ให้สดใสร่าเริงด้วยความรวดเร็ว
“มีอะไรหรือเปล่าคะ?” ถามพร้อมยิ้มเยือนส่งให้ นึ
