บทที่ 3 เคลียร์ปัญหา

1252 คำ
ตัดภาพมาที่ปัจจุบัน ... ร่างเล็กเกร็งตัวกัดริมฝีปากเอาไว้แน่น ท่อนเอ็นขนาดใหญ่กระแทกเข้ามาในร่องสาวอย่างแรงจนเธอถึงกับจุกท้องน้อย พยายามที่จะดันหน้าท้องของเขาเอาไว้ไม่ให้ใช้ความรุนแรงกับเธอ แต่ดูเหมือนว่าจะไม่ฟังเลยแม้แต่น้อย "อ๊ะ จุกค่ะ" "ซี๊ด ขะ...ขวัญ ฉันจะแตกแล้ว" เธอกัดนิ้วของตัวเองเพื่อไม่ให้ส่งเสียงดังออกมา เอวสอบกระแทกเข้าไปใจกลางระหว่างขา ท่อนเอ็นเลื่อนผ่านเข้าออกระรัวเร็วก่อนจะกระตุกเกร็งปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเข้าไปในตัวของเธอไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ "อ้าส์!" "ซี๊ดดด โคตรดีเลยวะ! มันแน่นจริง ๆ" เขาร้องครางออกมาอย่างถูกใจเรือนร่างอันสวยงามของหญิงสาว และเมื่อถึงฝั่งปรารถนาเสร็จสมอารมณ์หมายก็ชักท่อนเอ็นออก ก่อนจะลุกขึ้นออกจากเตียงเข้าไปในห้องน้ำเพื่อทำความสะอาดร่างกายของตัวเอง "พอหมดประโยชน์ก็ไม่แลกันเลยนะ" เธอขยับตัวลุกขึ้นนั่งลงบนเตียงก่อนจะกำมือแน่นด้วยความโกรธจัด นี่ก็เป็นเวลา 3 ปีแล้วที่ชายหนุ่มยังคงจับเธอกินแบบนี้เรื่อย ๆ จากตอนแรกที่เขาบอกว่าครั้งเดียวจบจะไม่ยุ่งเกี่ยวกันอีก สรุปว่าตอนนี้ก็ยังคงไม่รักษาคำพูดของตัวเอง และเพียงไม่นานประตูห้องน้ำก็เปิดออก เขาจ้องมองมายังหญิงสาวก่อนจะเลิกคิ้วด้วยความสงสัย "ทำไมยังไม่ออกไปอีก ออกไปได้แล้วไป๊ อย่าลืมกินยาคุมให้ตรงเวลาด้วย ถ้าพลาดท้องมาเมื่อไหร่ฉันเอาเธอตายแน่" เธอจ้องมองใบหน้าของเขาน้ำตาคลอ ไอ้คนสาระเลวสักวันหนึ่งเถอะเขาจะต้องได้รับกรรมที่ทำกับเธอ ของขวัญขยับตัวลงไปยืนข้างเตียงหยิบเสื้อผ้ามาสวมใส่ให้เรียบร้อย ตามเนื้อตัวมีรอยจ้ำแดงที่เขาทำรอยเอาไว้ เธอหันไปมองเขาด้วยแววตาตัดพ้อก่อนจะเดินออกไปจากห้องนอนของชายหนุ่มทันที แอ๊ด! และเมื่อประตูถูกเปิดออกก็ต้องชะงักไปเพราะบังเอิญเจอกับใครคนหนึ่งที่กำลังจะเคาะประตูหน้าห้องของชายหนุ่มเช่นกัน เธอถึงกับช็อกจนทำอะไรไม่ถูก ก่อนจะตาโตและเป็นลมล้มพับลงไปทันที "ของขวัญ!" ชายหนุ่มได้ยินเสียงใครสักคนตะโกนเรียกชื่อของขวัญอยู่หน้าห้อง เขาจึงรีบเดินออกมาดู และก็เห็นว่าหญิงสาวเป็นลมหมดสติอยู่ตรงหน้าห้อง แล้วเมื่อเขาเห็นคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นก็ผงะไป เพราะคือคุณแม่ของเขาเอง ท่านมองเข้ามาข้างในก่อนจะเห็นลูกชายของตัวเองใส่แค่ผ้าเช็ดตัวพันรอบเอวเพียงผืนเดียวเท่านั้น ฉิบหายของจริงแล้วทีนี้ "คอปเตอร์แกทำอะไรหนูของขวัญ" เขารีบเอามือปิดหูทันทีเพราะคุณแม่ตะโกนเสียงดังเข้ามาถึงข้างใน ท่านรีบนั่งลงก่อนจะประคองของขวัญขึ้นมาไว้ในอ้อมกอดตะโกนเรียกเพื่อให้เธอได้สติ แม่บ้านที่อยู่บริเวณนั้นเห็นเหตุการณ์ก็รีบเข้ามาช่วยกัน ก่อนจะอุ้มหญิงสาวลงไปที่ห้องรับแขกข้างล่าง คุณแม่ขยับตัวลุกขึ้นก่อนจะหันมาชี้หน้าลูกชายตัวดี "ไปแต่งตัวให้เรียบร้อยแล้วลงมาคุยกับแม่ข้างล่าง" พูดจบคุณหญิงก็เดินตามของขวัญที่ตอนนี้ไม่ยังได้สติ คอปเตอร์เห็นแบบนั้นก็ถอนหายใจออกมาอย่างเซ็ง ๆ ก่อนจะเดินเข้าไปที่ห้องแต่งตัวเพื่อสวมใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อย จากนั้นก็เดินลงไปข้างล่าง หลายคนคงจะสงสัยว่าเขากับของขวัญมีความสัมพันธ์กันแบบไหน เมื่อ 3 ปีที่แล้วเขามีความสัมพันธ์กับเธอครั้งแรกเนื่องจากว่าเราเคยเจอกันมาก่อนหน้านั้น อุตส่าห์ดีลสำเร็จว่าจะจ่ายเงินให้ 20,000 บาทเพื่อแลกกับการนอนด้วยกันหนึ่งคืน สรุปแล้วเธอชิ่งหนีไม่ยอมทำตามที่รับปาก แต่สวรรค์เข้าข้างคนดีอย่างเขาไงจึงทำให้กลับมาเจอกันอีกครั้ง คราวนี้เขาก็เลยจัดการตามที่ต้องการ ถึงแม้จะเสียเงินไปเยอะก็เถอะ "อะไรจะซวยขนาดนี้วะ" เขายังคงถอนหายใจออกมาด้วยความเหนื่อยหน่าย ตอนแรกรับปากไว้ว่าจะกินแค่ครั้งเดียวแล้วจบ แต่ทำยังไงได้ยัยนั่นมันบริสุทธิ์อยู่ แถมยังหุ่นดีหน้าตาก็สวย มันทำให้เขาติดใจจึงเกิดการหวงก้างไม่ยอมให้ไปยุ่งกับผู้ชายอื่น ไม่อยากให้เธอไปนอนกับใครนอกจากเขาเอง ต่อเนื่องมาถึง 3 ปีอย่างที่เห็นนั่นแหละ และเมื่อเขาเดินเข้าไปในห้องรับแขกก็เจอใบหน้าของคุณแม่กำลังจ้องมองมาเหมือนอยากจะกินเลือดกินเนื้อลูก น้าสร้อยแล้วก็ของขวัญก็นั่งอยู่ตรงนั้นเช่นกันแถมเธอยังร้องไห้น้ำตานองหน้าอีก โคตรสำออยเลยให้ตายสิ "ร้องไห้ทำไมวะ โคตรสำออยเลย" "แกมานี่เดี๋ยวนี้เลยนะคอปเตอร์ แกทำอะไรหนูของขวัญบอกฉันมาเดี๋ยวนี้" เขาเดินไปนั่งลงตรงโซฟาก่อนจะยักไหล่เหมือนไม่แคร์อะไร "ก็อย่างที่เห็นแหละ" และเมื่อคำตอบของลูกชายเป็นสิ่งที่คุณแม่ไม่พึงพอใจจึงขยับตัวลุกขึ้นเดินตรงมาก่อนจะใช้มือทุบไหล่ลูกชายหลายทีด้วยความโมโห "โอ๊ยเจ็บนะแม่มาตีผมทำไม" เขาเอามือปัดป้องจากการทุบตีของคุณแม่ มือหนักชะมัดเลยให้ตายสิ "แกนี่มันเลวจริง ๆ เลยนะคอปเตอร์ ไอ้ลูกบ้า แกทำน้องได้ยังไงฮะ!" เขารีบลุกขึ้นหนีเดินไปอีกทาง ไม่อย่างนั้นตัวคงจะได้ช้ำหมด "ก็ผมทำไปแล้วแม่จะให้ผมทำยังไง หรือจะให้แต่งงานเลยไหมจะได้จบ" เขาแค่ประชดคุณแม่และลามไปถึงของขวัญที่ตอนนี้ร้องไห้ออกมาเสียงสะอื้น เธอจ้องมองมาทางเขาด้วยแววตาโกรธเคือง กล้าดียังไงมาโกรธได้กันทุกทีก็เห็นครางดูมีความสุขจะตาย หึ "แต่งแน่แกไม่ต้องเป็นห่วง ฉันแค่อยากรู้ว่าแกทำแบบนี้กับน้องกี่ครั้งแล้ว" เขาถอนหายใจออกมาก่อนจะเดินกลับไปนั่งลงตามเดิม และคำตอบของลูกชายก็ทำให้คนเป็นแม่จะลุกมาถีบตกโซฟา "3 ปีละ เฮ้ย! แม่" คุณแม่ใช้เท้าถีบลูกชายด้วยความโมโห ใช้มือตบมันน้อยรอบก็ไม่สำนึกขึ้นมาหรอกคนเลวแบบนี้ "ไอ้ลูกเลว นี่แกทำน้องตั้งแต่น้องมาอยู่ที่บ้านเราใหม่ ๆ เลยเหรอ ฉันไม่เคยสั่งสอนให้แกทำร้ายผู้หญิงนะ" และเมื่อคุณหญิงพูดจบของขวัญก็ร้องไห้หนักกว่าเดิมไปอีก น้าสร้อยคุณแม่ของเธอมองมาทางเขาด้วยความผิดหวัง เล่นเอาคอปเตอร์รู้สึกผิดไม่น้อยเลย "ฮือ! แม่ขวัญอยากไปอยู่ที่อื่นแล้วค่ะ ไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว" เสียงร้องห่มร้องไห้ของของขวัญไม่ได้ทำให้เขาโมโหมากเท่ากับการที่พูดออกมาว่าจะหนีไปอยู่ที่อื่นหรอก ฝันอยู่หรือไง คิดที่จะเดินหนีออกไปจากชีวิตเขามันไม่ใช่เรื่องง่ายหรอก... หึ "เธอว่ายังไงนะ"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม