แอบรัก

Chapter 7

ตอนนี้เราสี่คนมาถึงฝรั่งเศษเรียบร้อย แหม่พี่เมียนี่เลือกสถานที่ได้สุดอ่ะ เหมาะกับพะแพงมากกระเป๋าไม่แบนมันไม่หยุดช็อปปิ้งแน่นอน 

"แบล็คลิสต์จ๋าาาาาาา เค้าอยากไปช็อปปิ้งงงงงงงงงงงงงงงงง"

นั้นไงเสียงสวรรค์แต่เป็นนรกสำหรับผมดังขึ้น ผมเก็บของเรียบร้อยคือพี่พงษ์จองห้องนอนแค่สองห้อง พี่พงษ์กับแฟนเขาคงเกินเลยไปกันหลายขั้นแล้วหละถึงนอนด้วยกันได้ แต่ผมกับพะแพงคือพี่พงษ์รู้ว่าผมสุภาพบุรุษพอที่จะไม่ทำอะไรน้องสาวเขาไง แต่นานเข้าหรือหลังๆมานี้ผมก็เริ่มที่จะไม่ไว้ใจตัวเองแล้วนะล่วงเกินเธอหลายครั้งเหมือนกัน และในอนาคตอาจจะทนไม่ไหวก็ได้ จริงมะ.. ? 

"มาถึงก็ควรจะนอนพัก ช็อปปิ้งจะไปเมื่อไหร่ก็ได้"

"แต่ถ้าเค้าได้ช็อปวันนี้เค้าจะนอนหลับฝันดี แบล็คลิสต์จ๋าาา ขับรถพาไปโหน่ยยย น้าาา"

พะแพงเดินมายืนอยู่ตรงหน้าผมก่อนจะกระพริบตาปริบๆมองผมอ้อนๆ ผมก็เป็นประเภทขี้ใจอ่อนด้วยสิ เฉพาะกับพะแพงอ่ะนะ

"งั้นเก็บของก่อนแล้วจะพาไป"

ผมเอ่ยออกไปแล้วถอนหายใจออกมาเล็กน้อย คงต้องตามใจแหละแววตาแบบนั้นคืออยากได้อะไรต้องได้ ถ้าผมยืนกรานจะไม่ไปเชื่อมั้ยว่าเธอจะหาวิธีไปเองให้ได้ ดื้อไงผมบอกแล้ว

"เย่ๆๆ งั้นเค้าเก็บกระเป๋าเอง น่ารักที่ซู้ดเพื่อนใครเนี้ย"

ผมเบือนหน้าหนีไปทางอื่นเพราะไม่อยากได้ยินคำว่าเพื่อนที่ออกมาจากปากเธอ ฟังจนเบื่อฟังจนเอือมละ 

"รอข้างนอกแล้วกัน"

ผมเดินออกมาจากห้องนอนออกมาระงับอารมณ์ของตัวเอง น้อยใจมั้ยก็แหง่ละน้อยใจแหละ แต่ทำไรไม่ได้ ผมว่าผมอาจจะคุยเรื่องนี้จริงจังกับเธออีกทีก็ได้ เอายังไงก็เอากันอยู่ในสถานะคลุมเครือแบบนี้ผมเองก็อึดอัดเหมือนกัน

.

.

"มาแว้วววว ไปกันเถอะที่ร้ากกกก"

พะแพงในลุคใหม่จัดเต็มมากเพราะข้างนอกอากาศเย็นติดลบ เธอเดินมากอดแขนผมแน่นเราสองคนเดินออกมาจากโรงแรมหรูใจกลางเมือง วันนี้คงต้องพาไปเดินห้างก่อนเตรียมปวดไหล่ได้เลยแม่คุณจะเหมาแน่นอน จะอ้วงว่าซื้อฝากพ่อแม่ เพื่อนๆ พ่อแม่ผม คือฝากทุกคนอ่ะ

"วันนี้เบาๆก่อนนะค่อยซื้อวันอื่น แหล่งมันมีเยอะแยะวันนี้เดินห้างก่อนแล้วกัน"

"โอเคค้าบ"

พะแพงยิ้มอย่างดีใจเราสองคนขึ้นรถไปโดยมีผมเป็นโชเฟอร์ขับไปจนถึงห้าง ในรถมี GPS อยู่แล้วอยากไปที่ไหนก็ค้นหาเอาไปง่ายๆสบายๆ

.

.

"หยุดห้ามซื้อกระเป๋าวันนี้ซื้อเสื้อผ้าไปก่อน"

ผมร้องห้ามทันทีเมื่อคนข้างๆผมแทบจะกระโจนเข้าไปร้านกระเป๋าแบรนด์เนมดังของที่นี่

"แต่ว่า"

"พะแพง!!!"

"ก็ได้ ... "

ผมเรียกชื่อเธอเสียงต่ำจนเธอหน้าหงอยๆก่อนจะหันหลังเดินไปอีกฝั่ง ผมไปนั่งรอตรงที่นั่งรับรองส่วนพะแพงก็เดินวนไปมาเลือกเสื้อผ้าอย่างสนุก ผมเอาโทรศัพท์มากดดูว่ามีงานอะไรด่วนมั้ย น่าจะไม่มีหละมั้งเพราะช่วงนี้ไม่ค่อยมีอะไรด่วนมากผมกดดูไอจีดูนั้นดูนี่ระหว่างรอพะแพงเลือกเสื้อผ้านานเกือบชั่วโมง

"ฮ้าาา เหนื่อยจังงง"

เธอล้มตัวลงมานั่งข้างๆผมอย่างเหนื่อยหอบ ผมยื่นบัตรเครติตของตัวเองส่งให้เธอ

"อ่ะเอานี่ไปจ่าย"

พะแพงส่ายหน้าปฏิเสธทันที

"ไม่เอาๆ เดี๋ยวจ่ายเองไม่รบกวนนายหรอก แค่มาส่งก็ดีแค่ไหนแล้ว "

"เอานี่ไปจ่าย นานๆจะได้ซื้อของให้ที แล้วจะซื้ออย่างอื่นก็ใช้นี่แหละจ่ายไม่ต้องใช้เงินตัวเองเก็บไว้"

พะแพงมองหน้าผมอย่างระแวงคงกลัวว่าผมมีแผนอะไรในใจ โธ่ยัยคนใจแคบ!! มองผมแบบนั้นคืออะไรวะ?!!!!

"มีแผนไรป่ะ"

"ไม่มีโว๊ยยย อยากซื้อให้เมียน้อยไม่ได้ไง"

พะแพงเบะปากใส่ผมก่อนจะรับบัตรในมือผมแล้วส่งไปให้พนักงานชำระเงิน

"ตามใจแล้วกัน นี่เป็นค่าที่นายชอบมาใช้ห้องฉันนอนแล้วกัน พรุ่งนี้จะเหมากระเป๋า รองเท้า เครื่องสำอางค์ เหมาให้หมดเลยคอยดู เป็นค่าที่แกชอบมาล่วงเกินฉัน!!!"

ผมยกยิ้มมุมปากก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปใกล้พะแพงแล้วขโมยหอมแก้มทีหนึ่ง

"ซื้อเยอะๆเลยนะคิดเผื่อค่าล่วงเกินอ่ะ คิดเผื่อเยอะๆเลยนะเพราะไม่หยุดแค่หอมแก้มกับจูบหรอก"

"ไอ้แบล็คลิสต์แกกำลังคิดอะไรลบๆกับร่างกายฉันอยู่ใช่มั้ยยย ไม่น้าาา"

ผมหัวเราะร่าไม่ตอบอะไร ชะล่าใจไปเถอะตื่นมาจะได้เพื่อนเป็นผัวโดยไม่รู้ตัว หึหึ

.

.

@กลางคืน.....

"วู้วววววววววว"

ตอนนี้ผมกับพะแพงแล้วก็พี่พงษ์กับแฟนเขาเราสี่คนมาเที่ยวกับที่ผับชั้นใต้ดินของโรงแรม พะแพงยัยจอมป่วงก็กำลังดื่มคอกเทลแล้วเต้นไปมาตรงหน้าผม 3แก้วก็เมาแล้วยัยนี่อ่ะ คออ่อน!! ส่วนผมไม่ดื่มเฝ้าพะแพงอยู่ในสายตาตลอดปล่อยให้เธอปลดปล่อยไปเถอะ

"น้องกูไหวมั้ยนั้น"

พี่พงษ์มองไปทางพะแพงที่เต้นร่าวๆกับแฟนเขา พี่ดาหลีก็เต้นตามสไตล์ผู้หญิงเรียบร้อยซึ่งต่างจากอีกคนมันสายลุย คนห้าวๆก็จะป่วนๆหน่อย

"เมาได้ที่แล้วหละมั่ง เพิ่งดื่มไป2แก้วเอง คอโคตรอ่อนเลยอ่ะ"

"นั้นสิ ดูดีๆนะมึงอย่าทำไรน้องกูนะเห้ยตอนมันเมาอ่ะ"

พี่พงษ์มองผมอย่างระแวง แหม่เมื่อตอนจะมาใครกันที่มันสนับสนุนให้ผมจับปล้ำนะ

"ผมไม่ขืนใจน้องพี่หรอกน่า แต่ก่อนจะมาพี่แนะนำให้ผมจับปล้ำอยู่เลยนะเห้ย ไหงมากลับคำอ่ะ"

ผมถามยิ้มๆพี่พงษ์ยักไหล่เล็กน้อย

"พูดไปงั้นแหละมึงไม่ทำจริงหรอก"

"แต่ถ้าพะแพงสมยอมมันก็ช่วยไม่ได้นะ พี่จะว่าผมล่วงเกินน้องพี่ไม่ได้นะ"

"ก็ยังดีกว่ามึงขืนใจมันอ่ะ มันคงได้กระทืบมึงตายก่อนจะได้กลับไทย ฮ่าๆๆ"

พี่พงษ์หัวเราะอย่างสะใจมันก็จริงนั้นแหละ คนอย่างพะแพงถ้ารู้ว่าผมล่วงเกินเธอโดยที่เธอไม่เต็มใจมันคงโกรธผมหนักมากแถมมันจะกระทืบผมจมตีนมันนะสิ

"ผมไม่ทำหรอกน่า"

ผมหันไปมองพะแพงที่ตอนนี้เต้นๆต่อจนเวลาผ่านไปเกือบสิบนาทีเหมือนเธอเริ่มจะไม่ไหว ผมเดินไปจับแขนพะแพงให้ลงมานั่งข้างๆผม

"พอแล้วเมาไม่ไหวแล้วกลับเถอะ"

"เพ่พงษ์!!! อย่าทำอะไรพี่ดาหลีน้าาโว๊ยยย "

"แกก็อย่าทำอะไรไอ้แบล็คลิสต์หละ เมาแล้วไปนอนไป๊ อี้เหม็นกลิ่นเหล้า"

พี่พงษ์โบกมือไล่พะแพง พะแพงหันมามองหน้าผมก่อนจะมองตาเยิ้มไปแล้วกระพริบตาปริบอารมณ์แบบอ่อยอ่ะ

"ถ้าจะทำแล้วไงอ่ะ แบล็คลิสต์จะไม่ยอมเค้าเหรอ หืมมมม"

นั้นไงยัยขี้เมาสายอ่อยมันมาแล้วครับ ผมกลืนน้ำลายลงคอก่อนจะไล่อารมณ์ของตัวเองออกไปให้มันเป็นปกติ

"ป่ะกลับห้องเมาแล้วก็ไปนอน"

ผมลากพะแพงกลับมาที่ห้องอย่างทุลักทุเล ไม่ยอมกลับดิ้นไปดิ้นมาจะเต้นท่าเดียว มาถึงห้องผมก็อุ้มยัยป่วงไปนอนบนเตียงแล้วค่อยๆถอดรองเท้า ถอดชุดให้

"นอนนิ่งๆสิวะ!! จะดื่มทำไมรู้อยู่ว่าคออ่อน เห้อออออออ"

ผมบ่นออกไปอย่างไม่จริงจังนัก ผมหยิบผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวให้ยัยขี้เมา พะแพงมองหน้าผมตาเคลิ้มๆ สภาพล่อแหลมแบบนี้ถ้าเป็นไอ้แบล็คลิสต์คนเหี้ยๆนี่ได้เป็นเมียไปแล้ว อดทนไว้ไอ้แบล็คยุบหนอพองหนอโว๊ยยยย

"แบล็คลิสต์จ๋าาาา"

ไม่พูดเปล่าเธอโน้มตัวมาจับท้ายทอยผมไว้ก่อนจะดึงรั้งให้ผมไปทับตัวเธอ ตอนนี้เราสองคนอยู่ในท่าที่คร่อมทับกัน ผมขนลุกซู่ไปทั้งตัวคือผมจะเริ่มคุมตัวเองไม่ไหวแล้วนะอีกอย่างช่วงล่างก็เริ่มแข็งแล้ว 

"ไม่เล่นนะพะแพง!! หยุด"

"ไม่ได้เล่นซักหน่อย อยากจูบจังเลย"

พูดว่าอยากจูบพร้อมกับทำหน้าเซ็กซี่สายตาชวนเสียตัวมากพะแพงเอ้ย ผมค่อยๆสูดผมหายใจเข้าลึกๆทำใจกับอารมณ์ตัวเองอยู่ อยู่ๆพะแพงก็ดึงผมเข้าไปแล้วเธอก็จูบผมอย่างดูดดื่ม 

จ๊วฟฟฟฟฟฟฟฟ

"อื้ออออออออ"

เปิดทางมาขนาดนี้ผมหยุดตัวเองไม่ได้แล้ว ผมจูบกลับไปเช่นกันท่าทีเงอะๆงะๆการจูบห่วยๆของพะแพงทำเอาผมคลั่งสุดๆ ทำไมถึงเซ็กซี่ขนาดนี้วะ แม่ง!! 

"อื้อออออออ อื้มมมมม"

ผมดูดริมฝีปากพะแพงมือที่ว่างก็เริ่มไต่ตามตัวพะแพง ผมสอดมือเข้าไปในเสื้อของเธอบีบเค้นหน้าอกพะแพงจนเธอร้องครางออกมาเบาๆ

"อ้าาาาา บะ.... แบล็คคค อื้มมมมม"

ผมผละออกจากริมฝีปากพะแพงก่อนจะซุกไซร้ตามซอกคอ ผมเริ่มทำรอยตามตัวเธอพรุ่งนี้ตื่นมาจะได้มีหลักฐานว่าเราสองคนกินกันแล้ว หึหึ ผมค่อยๆดูดเม้มซอกคอของเธอไปเรื่อยๆลากลงไปตรงเนินอก ทำไมพะแพงนิ่งไปวะ 

ผมค่อยๆเงยหน้าขึ้นช้าๆ แล้วก็ต้องตาโตอย่างตกใจ 

"s**t!! หลับ เชี่ยเอ้ย! พะแพงตื่นเดี๋ยวนี้นะโว๊ยยยยย"

ผมสบถออกมาอย่างหงุดหงิดมองพะแพงที่ตอนนี้นอนหลับตาพริ้มอย่างมีความสุข 

"แม่งเอ้ยกูอารมณ์ค้างโว๊ยยยยย ตื่นสิวะ! พะแพงตื่นมาให้ฉันทำต่อเลยนะโว๊ยย!"

ผมเขย่าตัวพะแพงและดูท่าจะหลับไม่ตื่น ผมผละออกมาก่อนจะกุมขมับตัวเองแน่น

"แม่งเอ้ยกูโดนเล่นแล้ว เชี่ยเอ้ย!"

ผมสบถออกมาอีกครั้งก่อนจะวิ่งเข้าไปในห้องน้ำเพื่อจัดการอารมณ์ของผมที่มันค้างกลางอากาศ คอยดูเถอะพรุ่งนี้ตื่นมาผมจะจับกดทำเมียให้รู้แล้วรู้รอดเลย เซ็งโว๊ยยยยยย!