ทุกถ้อยวาจาของเฉินเจียหมิงยิ่งนานยิ่งร้ายกาจ เขาหันไปดึงหลัวลี่ลี่เข้ามากอด แสดงออกถึงความรัก ประกาศชัดให้คู่หมั้นสาวรู้สึกตัวว่ากำลังจะเสียเขาไป
ทว่าไป๋เว่ยซินเพียงมองเขาด้วยแววตาว่างเปล่า
เฉินเจียหมิงแทบกระอักโลหิต
“ได้...เจ้ากล้าหยามข้าขนาดนี้ ข้าจะถอนหมั้นเจ้า แล้วแต่งกับน้องลี่ทันที!”
จบคำก็จูงมือหลัวลี่ลี่ออกจากห้องไปอย่างไม่ไยดี ราวกับสะบั้นเยื่อใยทั้งหมดที่มีกับไป๋เว่ยซินทิ้งไป
หลัวลี่ลี่อยากจะหันมายิ้มเย้ยก็ยังยิ้มไม่ทัน
ชายหญิงคู่หนึ่งจึงทำการก่อตัวเข้ามาหมุนทำลายแล้วจากไปดั่งวายุคลั่งเช่นนั้นแล เมื่อทั้งคู่โอบกอดกันจากไป รอบด้านพลันได้รับความเงียบสงบกลับคืนมาอีกครั้ง
การถอนหมั้นเป็นอันสำเร็จเสร็จสิ้นด้วยประการฉะนี้ โดยที่ในห้องไม่มีใครต้องพูดสักคำ ไม่ต้องถีบใครตกน้ำ ไม่ต้องทำตัวหยาบกระด้างให้ต้องเหน็ดเหนื่อย ไป๋เว่ยซินคิดไม่ถึงว่าก่อนหน้านี้จะเสียแรงเปล่าขนาดนั้น เส
