เกริ่นนำ
ค่ำคืนเดือนพราวจนดวงดาวสุกสกาวเพียงริบหรี่
เมื่อราตรีแห่งวันมงคลมาเยือน เจ้าสาวในชุดสีแดงจึงนั่งนิ่งไม่ไหวติงบนเตียงนอน
ไม่นาน เจ้าบ่าวในชุดสีเดียวกันก็เดินเข้ามา
เขาเมาสุราจึงเดินเซเล็กน้อย กระนั้นกลับไม่เป็นอุปสรรคต่อการเข้าหอ
หญิงสาวจึงถูกชายหนุ่มเคี่ยวกรำทั้งคืน
เขาจับจองทุกสัดส่วนครอบครองนางทุกอณูผิวเนื้ออย่างสุขสมไม่มีผ่อนปรน นางร่ำไห้สะอึกสะอื้นอยู่ใต้ร่างเขา อ้อนวอนให้เขาปรานี แต่เขากลับรังแกนางไม่หยุด
สามีของนางแสดงออกทางวาจาว่าไม่รักแต่มักจะแสดงออกทางร่างกายว่าขาดนางไม่ได้ เขาไม่เคยห่างหายจากการร่วมเตียงกับนางสักราตรี
สตรีผู้หนึ่งจึงถูกตักตวงทุกสิ่งทุกอย่างจากร่างกาย ไม่เว้นแต่ละวัน
ความทรมานอันอัดอั้นนี้หญิงสาวทำได้เพียงอดทน นางไม่อาจพร่ำบ่นเรื่องบนเตียงให้ใครฟัง จะให้นางพูดอย่างไร ให้บอกว่าถูกสามีรักใคร่จนเดินไม่ไหวกระนั้นหรือ แค่คิดก็แทบกัดลิ้นตัวเองให้ขาด
ถึงอย่างไรนางก็เพิ่งแต่งเข้ามาได้ไม่นาน ไม่แปลกหากสามีจะขยันมาเยือนเพื่อร่วมหลับนอน
กลางวันไม่พูดคุยข้องเกี่ยวแม้วาจาเดียว แต่กลางคืนกลับเรียกร้องอย่างเอาแต่ใจ กอดรัดรักใคร่ไม่สิ้นสุด
นางปรนเปรอ เขาเสพสุข เสร็จสมก็จากไปยามรุ่ง แม้วันคืนหมุนเวียนเปลี่ยนผัน แต่ทุกคราล้วนเป็นเช่นนั้น
ทว่าช่างเหลือเชื่อเหลือเกินที่นางไม่ตั้งครรภ์เสียที
นอกจากไม่ตั้งครรภ์ร่างกายยังทรุดโทรมลงทุกวันอย่างน่ากังขา
ครั้นครบปีที่แต่งงาน แม่สามีก็ยกข้อนี้ขึ้นมาอ้าง สั่งให้นางหยิบยื่นสตรีในเรือนให้เป็นสาวใช้ห้องข้างของสามี
หญิงสาวได้แต่กล้ำกลืนฝืนยินยอมให้สาวใช้ปรนนิบัติสามีตน นางจึงได้เห็นสามีมาเยือนถึงเรือนตัวเองแต่กลับไปร่วมหลับนอนกับหญิงอื่นแบบคาตา คาหนังคาเขา
ใบหน้าหล่อเหลาประดับรอยยิ้มพึงพอใจเมื่อเดินเข้าไปในห้องปีกข้างแล้วเห็นสตรีแน่งน้อยคนใหม่
นางยืนเอียงอายอยู่หน้าเตียงนอน เสื้อผ้าอาภรณ์พร้อมหลุดร่วงออกจากเรือนกาย ชายหนุ่มจึงเดินเข้าหา ผลักสาวน้อยนอนหงาย เขาขึ้นคร่อม
ความรัญจวนเกิดขึ้นทันที
สามีของนางกำลังร่วมรักกับหญิงอื่นอย่างเร่าร้อน พวกเขาส่งเสียงครวญครางเสียดแทงหัวใจคนร่วมผูกผม
หลังจากเชยชมจนหนำใจทั้งราตรี สามีผู้นี้ก็มอบความโปรดปรานให้สาวใช้อย่างไม่ไว้หน้าภรรยา
เขามาหาอีกฝ่ายทุกคืน นางทำได้เพียงเฝ้ามองสามีอย่างฝืนทน เขาเดินผ่านหน้านางไปคล้ายมองไม่เห็นคน
ด้วยเหตุผลที่ว่านางไม่ตั้งครรภ์ ไร้ความสามารถในการมอบทายาทให้สามี หลังจากนั้นหลังเรือนของนางจึงมีสตรีของสามีเพิ่มขึ้นคนแล้วคนเล่า
ทุกคืนนางซึ่งเป็นเจ้าสาวขึ้นเกี้ยวแปดคนหามให้เขา ทำได้เพียงแอบร้องไห้อย่างปวดร้าว พ่ายแพ้ให้แก่หญิงอื่นที่เข้าทางประตูเล็กข้างจวนอย่างไร้เกียรติ สุขภาพของนางย่ำแย่ลงทุกวันอย่างไม่น่าจะเป็นไปได้
ท้ายที่สุดนางจึงได้รู้ว่าถูกวางยามาโดยตลอด หากแต่กลับจับตัวการไม่ได้อย่างไม่น่าเชื่อ
หลายครั้งที่เห็นพิรุธ หลายคราที่พบหลักฐาน หากแต่ทุกอย่างกลับไม่ถูกดำเนินการตามสมควร
การเป็นฮูหยินในจวนสามีคล้ายตำแหน่งเลื่อนลอย กระทั่งสาวใช้ห้องข้างยังหยิ่งผยองใส่นางอย่างไม่ต้องไว้หน้า
นับประสาอะไรกับเหล่าอนุภรรยาของสามีที่ได้รับความรักใคร่โปรดปรานท่วมท้น คนเหล่านั้นเชิดหน้าชูคอกลั่นแกล้งภรรยาเอกอย่างสนุกสนาน
คนผู้หนึ่งชีวิตดุจดั่งตกนรกทั้งเป็นหลังแต่งงาน...
ภายใต้ม่านโปร่ง บนเตียงอุ่นกว้าง ร่างระหงนอนหลับใหลทั้งน้ำตา เนื้อตัวของนางสั่นเทา ขณะฝันร้ายได้อย่างเป็นเรื่องเป็นราว ประหนึ่งเกิดขึ้นจริง
กระทั่งชายหนุ่มผู้แอบมองให้รู้สึกทนไม่ไหว
เขาที่ลอบเข้ามาหานางยามราตรีรู้ดีว่าหากไม่รีบเปลี่ยนแปลงอะไรในวันนี้ ในภายหน้านางย่อมเจอเรื่องเศร้าเฉกเช่นในฝันแน่
แต่ปัญหาคือ ในภพชาตินี้ หากต้องการในสิ่งที่ปรารถนาเหนือธรรมชาติ เขาต้องทำความดีปกป้องชาวบ้าน ปกปักษ์พิทักษ์แว่นแคว้น ยึดมั่นในคุณธรรมเหนืออื่นใด
จะฆ่าคนเช่นผักปลาตามอำเภอใจเหมือนชาติที่แล้วมิได้...