นี่น่ะหรือเรือนหอของเธอกับธีทัต หญิงสาวมองบ้านตรงหน้าแล้วพยายามค้นหาความทรงจำที่เคยเกิดขึ้น ณ สถานที่แห่งนี้ ทว่ามันกลับว่างเปล่า รู้สึกไม่ได้แม้กระทั่งความผูกพันกับบ้านหลังนี้
“เป็นยังบ้าง รู้สึกคุ้นเคยไหม” บุษบาส่ายหน้า แน่ล่ะ! เราสองคนพึ่งย้ายเข้ามาอยู่ที่บ้านหลังนี้ได้ไม่นานนี่นา “พี่พึ่งซื้อบ้าน แต่ก่อนเราอยู่คอนโดฯ กัน พอบุษท้อง เลยขยับขยาย” เขาเล่าความจริงบางส่วนให้บุษบาฟัง
ที่แท้เรื่องก็เป็นเช่นนี้นี่เอง
“ไม่น่าล่ะ บุษถึงไม่รู้สึกว่าตัวเองผูกพันกับบ้านหลังนี้เลย”
“เดี๋ยวอยู่ๆ ไปก็ผูกพันเองเนอะ”
“ก็น่าจะเป็นอย่างนั้น แล้วที่บ้านมีใครอีกไหมคะ คุณแม่อยู่ที่นี่กับเราไหม”
“มีแค่เราสองคนครับ แม่พี่อยู่บ้านใหญ่ ไว้วันหลังจะพาไปนะ”
หญิงสาวพยักหน้า “แล้วพี่ไนซ์ทำงานที่ไหนเหรอคะ ไกลจากที่นี่มากไหม”
“อัศวกรุ๊ปตั้งอยู่แถวสาทร ไกลประมาณหนึ่งแหละ”
“อ้อ! แล้วพี่ไนซ์จะไปทำงานวันไหน
