บทที่ 14

1789 คำ

เกือบสามอาทิตย์แล้วที่บุษบาออกจากโรงพยาบาล อาการบาดเจ็บทางร่างกายของหญิงสาวหายดีจนเกือบจะเป็นปกติ ส่วนสภาพจิตใจก็ดีขึ้นเรื่อยๆ ตามลำดับ มีบ้างที่รู้สึกเศร้าเมื่อนึกถึงลูกในท้องที่จากไป แต่ยังดีที่มีธีทัตคอยอยู่ข้างๆ จึงทำให้เจ้าหล่อนสามารถก้าวผ่านคืนวันอันเลวร้ายมาได้ “นี่เป็นห้องนอนที่เราเตรียมไว้ให้ลูกใช่ไหมคะ” จำได้ว่าเมื่อสองอาทิตย์ก่อนเธอขอให้ธีทัตเปิดห้องนอนห้องนี้ให้ แต่เขาปฏิเสธพร้อมให้เหตุผลว่ารอสภาพจิตใจเธอดีขึ้นก่อน ธีทัตที่เดินตามแม่ของลูกเข้ามาในห้องพยักหน้าเล็กน้อย “ใช่ครับ ห้องนอนห้องนี้บุษเป็นคนเลือกให้ลูกเองเลยนะ บุษเคยบอกพี่ว่าอยากแต่งห้องให้ลูกเองแต่สถาปนิกดันแต่งห้องไว้เรียบร้อย พี่เลยบอกบุษว่าพี่จะรื้อห้องให้ เพื่อที่บุษจะได้แต่งใหม่ แต่บุษไม่ยอม บุษบอกว่าบุษเสียดาย” “บุษยอมให้พี่ไนซ์ทำสิคะแปลก ดูเฟอร์นิเจอร์แต่ละชิ้นสิ ยังใหม่ทั้งนั้นเลย” เธอใช้มือลูบเฟอร์นิเจอร์ใ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม