บทที่ 17

2410 คำ

ผู้ช่วยเลขานุการวางน้ำส้มที่คั้นเองกับมือและขนมปังลงบนโต๊ะทำงานตัวใหญ่แล้วเอ่ยถามผู้บริหารอัศวกรุ๊ปที่กำลังหน้านิ่วคิ้วขมวดคล้ายคนที่มีเรื่องอะไรที่คิดไม่ตก “มีอะไรเหรอคะพี่ไนซ์ ทำหน้าเครียดเชียว” ธีทัตเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของดวงตากลมโตแล้วทอดถอนหายใจออกมา เขายื่นไอแพดไปตรงหน้าหญิงสาว “ผู้จัดการร้านเพชรสาขาสาทรแอบสลับเพชรจริงกับเพชรปลอมตอนที่ส่งมอบให้ลูกค้า แล้วลูกค้ารายนั้นเป็นพริตตี้ที่มีชื่อเสียงในวงกว้าง เมื่อวานพริตตี้คนนั้นไลฟ์พูดเรื่องแหวนปลอมที่ซื้อจากร้านเราในเฟซบุ๊ก ตอนนี้อัศวกรุ๊ปถูกคนในโซเชียลโจมตีหนักมาก แล้วยังมีคนคอมเมนต์พูดถึงเราในทางเสียๆ หายๆ ว่าร้านเราขายเพชรแท้สลับเพชรปลอมมานานแล้วบ้าง ร้านเราโกงลูกค้าอย่างนั้นอย่างนี้บ้าง ซึ่งเรื่องนี้มันส่งผลกระทบกับบริษัทเราหนักมาก หุ้นร่วงยับ” เขาพูดไปคลึงขมับไป มิน่าเล่าเมื่อคืนเธอถึงเห็นธีทัตนอนแขนก่ายหน้าผาก ที่แท้ก็เป็นเพราะเรื่อ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม