“จ้าคงไม่ออกไปไหนยามกลางคืนหรอกค่ะ ไม่ต้องห่วง จ้าไม่ดื้อไม่อยากรู้อยากเห็นหรอก”
“ดีแล้วค่ะ อีกอย่างอย่าแต่งตัวล่อแหลมนะคะ นายแกเป็นห่วง”
“เป็นห่วง! หึๆ หน้าของจ้าเขายังไม่อยากจะมองเลยค่ะ นับประสาอะไรจะมาเป็นห่วง”
“ห่วงความปลอดภัยค่ะ เดี๋ยวพวกคนงานมันเอาไปแทะโลมจะทำยังไง เชื่อป้านะ”
“จ้าเชื่อป้าเอมค่ะ แต่ไม่เชื่อว่าเขาห่วง”
“หึๆ” ป้าชะเอมได้แต่หัวเราะหึๆ ในลำคอด้วยความเอ็นดู
“หลังเลิกงานเขากลับมากินมื้อเย็นไหมคะ”
“แล้วแต่อารมณ์ค่ะ แต่ทำเผื่อๆ เอาไว้ก็ดี”
“เฮ้อ แล้วถ้ารอเก้อล่ะคะ”
“ก็เก็บใส่ตู้เย็นไว้ค่ะ ส่วนเรื่องงานบ้านต่างๆ ตามที่นายหญิงจะสะดวกทำในฐานะภรรยาค่ะ”
“ฐานะภรรยาอีกแล้ว” เธอไม่ชอบคำนี้แต่ป้าชะเอมก็ย้ำจัง
“หึๆ ก็เด็กรับใช้เข้าไปทำความสะอาด จัดโต๊ะ จัดเตียงให้นายสิงไม่ได้นี่คะ เขาไม่อนุญาต เขาเก็บของเขาเอง”
“เป็นคนหวงห้องเหรอคะ”
“ไม่น่าจะเรียกว่าหวงห้องค่ะ แต
