เมื่อสายตาคมที่จ้องมองโทรศัพท์ก็ต้องเงยขึ้น เพราะมีเสียงหวานของเธอพูดขึ้น เมื่อรู้ว่าใครเป็นคนเปิดประตูออกมาผมก็วางโทรศัพท์ทันที แล้วมองไปที่ร่างบางนั้น เธอห่อหุ้มแค่ผ้าขนหนูผืนเดียวรอบอก ยืนอยู่หน้าห้องน้ำ...และข้อความของพ่อนั้นเขาก็ยังไม่ได้อ่านเพราะมีสิ่งที่น่าสนใจอยู่ตรงหน้ามากกว่า
เอม : ไม่มีเสื้อผ้าค่ะ
เขาไม่ตอบอะไรกลับไป สองขาใหญ่เดินก้าวไปหยุดตรงหน้าเธอ สายตาคมไล่ต่ำกวาดมองอย่างเจ้าเล่ห์ ไม่ได้จริงจัง แค่เขานั้นอยากแกล้งเธอเท่านั้น
เอม : อย่ามองเอมแบบนั้นนะ (เธอเอามือปิดเนินหน้าอกไว้เมื่อเห็นสายตาเขาที่ใช้มอง)
ชินกิ : ไม่ต้องใส่หรอก
เอม : บ้า !! ไม่เอาอายเป็นนะ
ชินกิ : ฮ่าฮ่าฮ่า (เขาหัวเราะอย่างชอบใจ เมื่อเธอนั้นแสดงสีหน้าหงุดหงิด มันดูน่ารักในสายตาเขา)
เอม : ได้ดั่งใจแล้วอารมณ์ดีเชียวนะ บอสสสส (เสียงยานที่แซวเมื่อเธอนั้นเห็นเขาชอบใจ บอสมาดนิ่งอีกคนหายไปไหน ทำไมเมื่ออยู่แบบน
