“เงินของเธอ?” “ค่ะ เงินเก้าล้านของหนูน่ะค่ะ หนูเอาแค่ล้านเดียวก็พอ นะคะพ่อเลี้ยง อย่าไล่พี่แจ่มออกเลย” หล่อนยกมือไหว้เขา และวิงวอนช่วยเหลือคนอื่น พระเจ้า... ทำไมหล่อนถึงได้น่าจับตีแบบนี้นะ “นี่เธอยอมสละเงินแปดล้านบาท เพื่อช่วยแจ่ม คนที่ชอบนินทาเธออย่างนั้นหรือ” “ค่ะ พ่อเลี้ยง... ตกลงเถอะนะคะ” เขาจ้องหน้าหล่อนนิ่ง “เธอแน่ใจกับสิ่งที่เธอพูดแค่ไหนกัน เฌอปราง เงินไม่ใช่น้อยๆ นะที่เธอต้องเสียมันไปน่ะ” “หนูแน่ใจค่ะ แน่ใจ...” หล่อนละล่ำละลักย้ำออกมา และมันก็ทำให้เคลวินแทบซ่อนรอยยิ้มเอาไว้ไม่อยู่ “เด็กบ้า กลับไปได้แล้ว” “พ่อเลี้ยงคะ... เรื่องพี่แจ่ม...” นี่ถ้าเขาไม่ยอมทำตามที่หล่อนต้องการ แม่เจ้าประคุณก็คงจะไม่ยอมกลับไปใช่ไหมเนี่ย “ฉันจะไม่ไล่แจ่มออก พอใจหรือยัง” ดวงหน้าเศร้าหมองและเต็มไปด้วยความวิตกกังวลของเฌอปรางถูกแทนที่ด้วยรอยยิ้มดีใจในทันที “ขอบคุณค่ะพ่อเลี้ยง... ขอบคุณมากค่ะ” ห