2
1368 คำ
‘เค้าไม่อยากให้ตัวเองขับรถนี่นา มันอันตราย รอเค้าถูกไล่ออกจากงานก่อนนะ เค้าจะกลับไปหางานทำในพัทยา จะได้อยู่ใกล้กัน แต่ถ้าไม่ไล่ออก เค้าไม่ลาออกหรอก งานหายากจะตาย’
“ตัวทำได้อยู่แล้ว เค้าเป็นกำลังใจให้ สี่ทุ่มแล้ว เค้าว่าตัวนอนเถอะ เค้าขายถึงห้าทุ่มก็ว่าจะกลับแล้ว ค่อยคุยกันพรุ่งนี้”
‘จ้า ถึงห้องแล้วส่งข้อความมาบอกด้วยนะ เค้าไม่ได้อยู่รอ แต่จะเก็บไว้อ่านตอนตื่นพรุ่งนี้ ถ้าไม่เห็นข้อความ เค้าจะเข้าใจไว้ก่อนว่าตัวกลับไม่ถึงที่พัก กลางคืนอันตราย เค้าห่วงตัว’
“จ้ะ เค้ารู้” ไม่ได้ต่อประโยคยาว เนื่องจากมีลูกค้ามาเลือกของ
‘เออ ตัวๆ เค้าลืมเล่าให้ฟัง วางหรือยัง ฮัลโลๆ ดาว’
“ยังไม่วาง มีอะไรเหรอ... เลือกตามสบายนะคะ มีหมู ไก่ เนื้อ ไม้ละสิบบาท อุ่นไฟให้ร้อนๆ เลยค่ะ ข้าวเหนียวก็มีห่อละห้าบาท”
ประกายดาวพาร่างกายมีครรภ์ขึ้นจากเก้าอี้พลาสติก มาบอกลูกค้าชายไทยที่ตาปรือเนื่องจากดื่มแอลกอฮอล์ในปริมาณมาก
‘วันก่อนกล้าโทรมาหาเค้า ถามถึงตัวด้วย’
“น้อง เนื้อก็ไม้ละสิบบาทใช่ไหม”
“ค่ะ” ประกายดาวทั้งอยากขายของ และอยากฟังเพื่อน
‘เค้าเล่าเรื่องตัวให้กล้าฟัง บอกตัวลาออกจากงานมาขายของที่พัทยา กล้าจะแวะมาเยี่ยมน้องๆ เลยฝากบอกว่าจะแวะมาเยี่ยมตัว เค้าไม่รู้ที่อยู่ตัวเลยไม่ได้บอก กล้าคงโทรถามตัวใกล้ๆ วันจะมามั้ง’
“เค้าไม่อยากเจอ โทรมาถามก็คงไม่บอกที่อยู่หรอก ตัวไปนอนเถอะ เค้าจะขายของ”
กล้าหาญ เพื่อนผู้ชายที่โตมาในที่เดียวกัน แต่มีชีวิตดีมากกว่าคนอื่น เนื่องจากมีเศรษฐีใจบุญจากกรุงเทพฯ รับอุปการะ
เศรษฐีสามีภรรยามีลูกด้วยกันไม่ได้ มาเที่ยวพักผ่อนในชลบุรี บังเอิญเห็นป้ายรับบริจาคให้บ้านเด็กกำพร้า นำขนม ของเล่นไปแจก และถูกชะตากับเด็กในบ้าน
เศรษฐีต้องการรับเด็กหนึ่งคนไปเลี้ยง แต่เด็กคนนั้นจะต้องมีดีมากกว่าความน่าสงสาร คัดเลือกด้วยข้อสอบเพื่อทดสอบความรู้ความสามารถ
ประกายดาวกับประกายฟ้ายังเด็กมาก แต่รู้ว่าหากได้ไปอยู่กับคนมีฐานะ ชีวิตข้างหน้าจะสุขสบาย สองสาวแข่งขันทั้งน้ำตา ไม่อยากแยกจากกัน แต่ผลคะแนนกลับพลิกโผ เมื่อกล้าหาญได้คะแนนสูงสุด
นับจากนั้น ไม่มีกล้าหาญคนเดิม เขาเปลี่ยนชื่อไปเป็นอะไรไม่รู้ ประกายดาวไม่อยากจดจำคนที่ขโมยกระดาษคำตอบของหล่อน กับประกายฟ้าไปละลายทิ้งในน้ำ
ประกายฟ้าใจดี เรื่องผ่านมานานกว่าสิบปีพร้อมลืมและให้อภัย ยินดีกับกล้าหาญที่มีโอกาสเรียนต่อในระดับสูง อนาคตข้างหน้ามีแววได้สานต่องานในบริษัทของพ่อแม่บุญธรรม มีบ้านให้นอน มีรถให้ขับ
แต่ประกายดาวใจร้าย ไม่ลืม และไม่มีวันให้อภัยไปตลอดชีวิต เพราะหล่อนจงใจตอบผิด เปิดโอกาสให้ประกายฟ้ามีชีวิตที่ดี
“10 ไม้ 100 บาทค่ะ รับข้าวเหนียวด้วยไหมคะ แถมฟรี”
“ฟรีเหรอ เอาสิ แม่ค้าร้านนี้ใจดีจังเลย น่ารักอีกด้วย”
“ขอบคุณค่ะ” ลูกค้าชม แม่ค้ามีหน้าที่ยิ้มรับ
“วันฮาโลวีนแต่งหน้าผีมาเที่ยว แต่หน้าจริงพี่หล่อนะ ไม่ผี”
ลูกค้าหนุ่มเมาแล้วรั่ว พูดไปเรื่อย ตามประสาหนุ่มเจ้าชู้จีบสาว
สาวๆ ที่มาเที่ยวแต่งหน้าเข้ม ดูยากว่าหน้าจริงสวยหรือเปล่า แต่น้องแม่ค้าร้านเนื้อย่างไม่ได้แต่งหน้าผี มองออกง่ายว่าน่ารัก
หนุ่มหล่อยืนตัวเอียงกะเท่เร่ ค้ำมือบนเสาตั้งหลอดไฟลูกตุ้ม หลอดไฟเคลื่อนไหวแรง แม่ค้าเอื้อมมือไปจับเสาไฟให้อยู่นิ่ง มือเล็กๆ อีกข้างยื่นถุงเนื้อย่างสิบไม้พร้อมข้าวเหนียวให้อีกครั้ง
“ฉันแถมข้าวเหนียวให้คุณหนึ่งห่อ ทั้งหมด 100 บาทค่ะ”
“ร้อยเดียว ก็แค่เศษเงิน จ่ายตอนไหนก็ได้ ขอเบอร์ได้ไหม ขอไลน์ก็ได้ พี่รวยนะ หมายถึงชื่อรวย อึก!”
จะเล่นมุกแต่สะอึกซะก่อน มวลท้องพะอืดพะอมอยากอาเจียน ปิดปากไม่ทัน เหล้าผสมข้าวบดเละในท้องขย้อนออกจากปาก พุ่งเข้าใส่เนื้อย่างทั้งหลายในถาดยาว
แม่ค้าร้านเนื้อย่างเสียบไม้เก็บของเตรียมตัวกลับบ้านพร้อมกับเช็ดน้ำตาที่ไหลไม่หยุด หล่อนได้รับค่าเสียหายจำนวนเงินหนึ่งพันบาทจากเพื่อนที่มากับชายคนนั้น เยอะกว่าราคาเนื้อย่างที่เสียหาย แต่ที่ร้องไห้เพราะเสียดายของ และเสียใจ ว่าทำไมต้องเจอเรื่องแบบนี้
เก็บร้านเสร็จสี่ทุ่มครึ่ง มันจะซวยอะไรกันนักกันหนา รถมอเตอร์ไซค์ที่ซื้อมือสองสตาร์ทไม่ติด พยายามจะสตาร์ทด้วยเท้า ยกรถไม่ขึ้น มันหนัก อีกทั้งยังมีรถเข็นพ่วงข้าง
คลอดลูกออกมาจะโดนลูกบ่นหรือเปล่า ว่าเหนื่อย และลำบาก ที่ต้องสู้ชีวิตขั้นสุด ตระเวนขายของกับแม่ทั่วมุมเมือง แต่ตอนนี้ลูกน่าจะนอนหลับ นอนสงบนิ่งในครรภ์แม่ ไม่งอแงเลย
หลายครั้งแม่คิดมาก ว่าลูกยังมีชีวิตหรือเปล่า
ถึงเวลานัด ไปหาหมอตรงเวลาก็ปกติดี ลูกน่าจะแค่เหนื่อย และยังไม่ถึงเวลาเหยียดแขนเหยียดขาขยับตัวทักทาย
“แบตหมดน่ะน้อง เอามาชาร์จที่ร้านพี่ได้ ไม่เกินห้าสิบบาท พรุ่งนี้ขับมาจอดที่ร้าน ถ้ามันดับอีกถอดมาแค่แบตก็ได้”
“ร้านพี่ปิดหรือยัง ชาร์จวันนี้เลยได้ไหม”
“เมียพี่ปิดประตูหน้าร้านไปแล้ว พรุ่งนี้ค่อยมา”
เจ้าของร้านซ่อมมอเตอร์ไซค์หน้าถนนคนเดินกลับบ้าน หลังจากได้รับเงินค่าจ้าง ช่วยหญิงสาวสตาร์ทรถมอเตอร์ไซค์คันเก่าจนติด
แม่ค้าสาวอายุยังน้อย ไม่แต่งหน้า ไม่แต่งตัว สวมเสื้อผ้าเก่าทว่าสะอาด ขึ้นคร่อมเบาะมอเตอร์ไซค์ บิดแฮนด์ทดสอบเครื่องยนต์ก่อนบังคับรถเข็นพ่วงข้างตีวงเลี้ยวไปด้วยกัน
อิจฉาร้านอื่นที่ขายดีจนดึก แต่ประกายดาวต้องเก็บของกลับก่อนเพื่อน เพราะถึงจะทิ้งของเก่าเอาเนื้อหมักในถังมาย่างไฟใหม่
ใครล่ะจะซื้อ
คนอื่นเห็นหมด มีลูกค้าเมาอ้วกใส่หน้าร้าน
ห้องเช่าราคาถูกไกลจากถนนคนเดิน หน้าหาดเป็นทางวันเวย์ ประกายดาวเกิดและโตที่นี่คุ้นชินเส้นทาง ลัดเลาะขับตามตรอกซอกซอย มาถึงห้องเช่าลักษณะเป็นอาคารแถวชั้นเดียว
ร่างกายมีน้ำมีนวลยกของเข้ามาเก็บในห้องเช่า เดินวนหลายรอบจนเวียนศีรษะ ปกติแล้วเก็บของใส่ตู้เย็นเสร็จก็อาบน้ำเข้านอนได้ แต่ไม่ใช่คืนนี้ ประกายดาวออกไปฉีดน้ำล้างรถเข็นพ่วงข้าง
พระจันทร์คืนนี้มีแค่เสี้ยวเดียว ประกายดาวชอบมากกว่าพระจันทร์เต็มดวง มองไม่รู้เบื่อ หญิงสาวเหงาจับใจที่ต้องมีชีวิตโดดเดี่ยวในห้องเช่า สมบัติชิ้นเดียวที่มีก็คือมอเตอร์ไซค์พ่วงรถเข็น
ไม่กี่เดือนข้างหน้าจะคลอดลูก ไม่รู้จะไหวค่าใช้จ่ายหรือเปล่า
ที่น่าหนักใจอีกอย่าง ยังไม่ได้บอกประกายฟ้าเลยเรื่องที่กำลังตั้งครรภ์ กลัวเพื่อนรักห่วงใยถึงขั้นลาออกจากงานย้ายกลับมาอยู่เป็นเพื่อน ไม่อยากให้กลับมา กลัวจะเป็นตัวถ่วงอนาคตเพื่อน
ประกายดาวกับประกายฟ้าโตกันแล้วทั้งคู่ ควรแยกย้ายไปทำงาน เก็บเงิน มีชีวิตของตัวเอง ถ้ามัวแต่ห่วงกัน มีหวังได้กลับไปกินข้าวเหนียวโรยเกลือ พลาดได้ลูกคนนี้ติดท้องมา ประกายดาวทำตัวเอง หล่อนอยากดูแลตัวเองมากกว่ารบกวนคนอื่น รอประกายฟ้ามีเวลาว่างกลับมาเยี่ยมแม่นางและน้องๆ ในบ้านเด็กกำพร้าเมื่อไหร่ค่อยบอก ก็ยังไม่สาย
- ผู้เขียน
