“ทำไมผมจะไม่รู้ ก็ในเมื่อผมเป็นคนทำเอง...” มานพเอื้อนเอ่ยออกมาอย่างช้า ๆ เขาไม่อยากให้เรื่องราวบานปลาย และตอนนี้นายท่านก็จากไปแล้ว เขารักษาสัญญาไว้ไม่ได้ แต่เขาก็อยากรักษาเด็กไร้เดียงสาไว้
“หมายความว่าไง ผมไม่เข้าใจ” เมฆคินทร์รู้สึกมึนหัว เขารู้สึกเหมือนกับถูกตีด้วยของแข็ง
“ผมเป็นคนวางยาปลุกเซ็กซ์คุณผู้ชายเองครับ” มานพเอ่ยช้า ๆ ชัด ๆ อีกครั้ง ดวงตาคมนั้นมองอีกฝ่ายไม่ละสายตา ยืนยันว่าสิ่งที่พูดนั้นเป็นจริง
“ไม่จริง อย่ามาโกหกผมเพื่อช่วยม่านมุก” เขาส่ายหน้าเบา ๆ ไม่อยากจะเชื่อหู ถ้าเกิดว่าเป็นความจริง เท่ากับว่าเขาเข้าใจผิดมาโดยตลอด
“ผมไม่ได้โกหกครับ นายท่านเป็นคนสั่งให้ผมทำ”
“คุณปู่...” ริมฝีปากหนาพึมพำเบา ๆ เขารู้สึกตัวชาวาบ ไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่ได้ยิน คุณปู่เป็นคนจัดฉากทุกอย่างอย่างนั้นหรือ
“นายท่านอยากได้คุณม่านมุกเป็นหลานสะใภ้ เลยต้องทำอย่างนี้ครับ ที่ท่านไม่ให้บอกก็เพราะอยากให้
