“ช่วยด้วยค่ะคุณตำรวจ ช่วยจับไอ้โรคจิตคนนี้ที มันแอบดูฉันในห้องน้ำ”
ยี่หวาตะโกนเรียกตำรวจที่ขับรถมอไซค์มาทันทีขณะที่กำลังกระโดดเกาะหลังทุบตีราชันย์อยู่ จนราชันย์ได้แต่ตกใจเมื่อได้ยินคำพูดของยี่หวา
“โรคจิตอะไรของเธอ เธอรึเปล่าที่เป็นโรคจิตอยู่ดีๆ ก็มาทุบตีคนอื่นเค้า ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะไม่งั้นฉันไม่ปราณีเธอแน่”
ราชันย์พูดขึ้นด้วยความไม่พอใจ ที่เขาบอกให้ยี่หวาปล่อยเขาเพราะเขาไม่อยากทำรุนแรงกับผู้หญิง
“ไม่! โรคจิตอย่างนายต้องโดนจับให้เข็ด”
ยี่หวาพูดขึ้นอย่างไม่ยอมจนราชันย์หมดความอดทนจึงจับเธอเหวี่ยงลงพื้นจนยี่หวาร้องเจ็บออกมา
“โอ๊ย! ไอ้บ้า จับฉันเหวี่ยงมาได้ไง ไม่รู้รึไงว่าฉันเป็นผู้หญิงบอบบาง”
ยี่หวาพูดโวยวายทันทีเมื่อโดนราชันย์เหวี่ยงล้มลงกับพื้น ส่วนราชันย์ก็ไม่พูดอะไรตั้งท่าจะเดินหนีก็ต้องชะงักเมื่อตำรวจมาดักไว้ก่อน
“หยุด อย่าขยับ เมื่อกี๊ผมเห็นคุณผู้หญิงบอกว่าคุณแอบดูเธอในห้องน้ำ เพราะฉะนั้นผมขอเชิญคุณไปให้ปากคำด้วยครับ”
“ผมไม่ได้ทำ”
ราชันย์ปฏิเสธเสียงแข็งด้วยสีหน้าไม่พอใจเมื่อโดนกล่าวหา
“ไม่ได้ทำอะไรล่ะ ฉันเห็นกับตาว่านายแอบดูฉัน”
ยี่หวารีบพูดขึ้นอย่างไม่ยอมจนราชันย์หันไปมองยี่หวาด้วยสีหน้าไม่พอใจ
“แบนราบอย่างกับกระดาน ฉันจะดูให้เสียสายตาทำไม”
ราชันย์พูดขึ้นเสียงเรียบและมองยี่หวาด้วยสายตาเย็นชา
“แบนราบบ้านนายสิ ตาถั่วรึไงดูยังไงว่าฉันแบนไอ้โรคจิต”
ยี่หวารีบพูดใส่ราชันย์ด้วยความไม่พอใจเมื่อโดนราชันย์พูดดูถูกหน้าอกตัวเอง
“เธอสิโรคจิต อยู่ดีๆ ก็มากระโดดกอดคนอื่น”
“หยุดทะเลาะกันแล้วเชิญทั้งสองไปให้ปากคำที่โรงพักด้วยครับ เดี๋ยวผมจะเช็คภาพจากกล้องวงจรปิด แต่คุณทั้งสองต้องไปโรงพักกับผมก่อน”
เจ้าหน้าที่ตำรวจรีบพูดขัดขึ้นทันทีเมื่อเห็นราชันย์และยี่หวากำลังยืนเถียงกันอย่างไม่ยอมกันเลย เมื่อได้ยินคำพูดของตำรวจราชันย์ก็เดินนำหน้าไปยังโรงพักที่อยู่ตรงข้ามสวนสาธารณะโดยไม่สนใจยี่หวาเลยแม้แต่น้อย ส่วนยี่หวาก็เดินตามเจ้าหน้าที่ตำรวจไปเหมือนกัน เมื่อทั้งสองมาถึงโรงพักก็ให้ปากคำกับตำรวจ
“ผมแค่มาวิ่งออกกำลังกาย ยังไม่ได้ไปห้องน้ำเลยด้วยซ้ำ วิ่งอยู่ดีๆ ยัยนี่ก็มาโยนรองเท้าใส่หัวผมแถมยังมากระโดดกอดแล้วทุบตีผมอีก”
ราชันย์ให้ปากคำกับตำรวจไปตามความจริง จนยี่หวาหันไปมองค้อนใส่ราชันย์อย่างไม่พอใจ
“แต่ฉันจำได้ผู้ชายที่แอบถ่ายฉันในห้องน้ำแต่งตัวแบบนี้เป๊ะ จะไม่ใช่นายได้ยังไง”
ยี่หวาพูดขึ้นอย่างไม่ยอม
“แล้วเธอเห็นหน้าไอ้คนที่แอบดูเธอชัดมั้ยล่ะ”
ราชันย์ถามยี่หวาเสียงเรียบ จนยี่หวาได้แต่นั่งเงียบแล้วส่ายหน้าใส่ราชันย์
“หึ เห็นหน้าไม่ชัดแต่มาปรักปรำคนอื่น ฉันแจ้งความกลับได้เลยนะ”
“ถึงจะไม่เห็นหน้าแต่ฉันจำชุดได้ ทั้งสวนสาธารณะมีแค่นายที่ใส่ชุดแบบนี้”
ยี่หวายังยืนกรานว่าราชันย์ที่คนที่แอบถ่ายเธออยู่
“ขออนุญาตครับ คลิปจากกล้องวงจรปิดมาแล้วครับ”
เจ้าหน้าที่ตำรวจอีกคนเดินเข้ามาพร้อมกับแฟรชไดร์ที่เก็บคลิปทุกจุดจากกล้องวงจรปิดยื่นให้เจ้าหน้าที่ตำรวจที่กำลังสอบสวนราชันย์และยี่หวาอยู่ เจ้าหน้าที่ตำรวจจึงเปิดคลิปและเลื่อนตามเวลาที่ราชันย์กับยี่หวาให้ปากคำ เมื่อได้เห็นคลิปจากกล้องวงจรปิดยี่หวาถึงกับหน้าเสียเพราะเธอดันจับผิดคน ส่วนราชันย์ก็ยิ้มมุมปากใส่ยี่หวาทันทีเมื่อเห็นเธอนั่งนิ่งทำหน้าเสียอยู่
“ทีนี้ผมไปได้ยังครับ เสียเวลาผมมามากแล้ว”
ราชันย์พูดขึ้นทันทีเมื่อดูคลิปจากกล้องวงจรปิดแล้ว เพราะคนที่แอบถ่ายเธอในห้องน้ำไม่ใช่เขา
“ครับ ขอโทษด้วยนะครับ”
“ครับ”
ราชันย์ตอบกลับเจ้าหน้าที่แล้วเดินออกไปทันที
“เดี๋ยวก่อนนาย”
เมื่อเดินมาถึงหน้าโรงพักราชันย์ก็ต้องหยุดชะงักเพราะโดนยี่หวาดึงแขนไว้
“อะไรอีก”
ราชันย์เอ่ยถามยี่หวาด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ
“คือ…จะมาขอโทษที่เข้าใจผิดน่ะ นายก็เห็นว่าไอ้โรคจิตนั่นแต่งตัวเหมือนนายเป๊ะเลย ฉันก็คิดว่าเป็นนาย ขอโทษนะ”
ยี่หวาพูดขอโทษอย่างรู้สึกผิด
“อืม”
ราชันย์ขานตอบสั้นๆ แล้วตั้งท่าจะเดินไปแต่ก็ต้องหันมามองยี่หวาอย่างไม่พอใจเมื่อโดนเธอดึงไว้อีกครั้ง
“อะไรของเธออีก ฉันไม่ได้ว่างที่จะมายืนคุยกับเธอขนาดนั้นนะ”
ราชันย์พูดกับยี่หวาด้วยน้ำเสียงไม่พอใจเพราะแทนที่เขาจะได้ออกกำลังกายอย่างสบายใจก่อนไปสนามแข่งรถกลับต้องมาเสียเวลาเพราะผู้หญิงตรงหน้า
“นายติดธุระหรอ ฉันแค่อยากเลี้ยงข้าวเป็นการขอโทษแค่นั้นเอง”
“ไม่จำเป็น”
พูดจบราชันย์ก็เดินไปทันที จนยี่หวาได้แต่ยืนทำหน้าเหวอเพราะเป็นครั้งแรกที่เธอโดนผู้ชายเมินใส่แบบนี้
“คนอะไรทำหน้าเย็นชาชะมัด พูดแบบไม่มีเยื่อใยเลย คนสวยอยู่ตรงหน้าแท้ๆ กลับทำนิ่งใส่ไม่สนใจเลยแม้แต่น้อย หรือว่าจะชอบผู้ชายด้วยกัน งืออ เสียดายหน้าตาจริงๆ”
ยี่หวาพูดพึมพัมอยู่คนเดียวพร้อมกับทำหน้าเสียดายเพราะคิดว่าราชันย์นั้นคงไม่ได้ชอบผู้หญิงแต่ชอบผู้ชายแทน ยืนดูราชันย์เดินไปสักพักยี่หวาก็เดินกลับบ้านทันทีเพราะไม่มีอารมณ์จะวิ่งแล้ว ทางด้านราชันย์ก็ตรงมาที่บ้านเพราะต้องไปดูงานที่สนามแข่งเมื่อเข้ามาในห้องนอนแล้วร่างสูงก็ถอดเสื้อออกเผยให้เห็นกล้ามท้องเป็นมัดๆ มายืนที่หน้ากระจกเพื่อสำรวจร่างกายตัวเองเพราะรู้สึกเจ็บแสบนิดๆ ตามผิวหนัง
“ผู้หญิงอะไรแรงเยอะชะมัด แม่ง เล่นซะแดงเลย”
ราชันย์บ่นขึ้นทันทีเมื่อเห็นรอยช้ำจากการโดนตีโดนหยุมจากยี่หวาจากนั้นก็เข้าห้องน้ำไปอาบน้ำทันทีแล้วออกไปดูงานที่สนามแข่งรถ
“มาแล้วหรอราชันย์ หืออ นายไปฟัดกับใครมาทำไมรอยแดงรอยช้ำเยอะจัง”
ดารินลูกสาวของไดม่อนและโรสเอ่ยถามลูกพี่ลูกน้องตัวเองด้วยความสงสัย เธอตั้งใจจะเอาเอกสารการสั่งซื้ออะไหล่แต่งรถมาให้ราชันย์เช็คแต่รอยช้ำตามแขนกลับสะดุดตาเธอก่อนเพราะราชันย์นั้นใส่เสื้อยืดแขนสั้นมา
“ฟัดกับหมาน้อยมานิดหน่อย มีงานด่วนหรอ”
ราชันย์ตอบดารินสั้นๆ แล้วเอ่ยถามเธอขึ้นเมื่อเห็นดารินถือแฟ้มเอกสารไว้อยู่
“ฉันเอาเอกสารการสั่งซื้อมาให้นายเช็คว่าตรงกับที่นายตรวจตอนนั้นรึเปล่า ถ้าตรงจะได้ทำการสั่งเลย”
ดารินตอบราชันย์แล้วยื่นแฟ้มเอกสารให้ราชันย์ทันที ราชันย์จึงรับเอกสารจากดาริน
“เช็คเสร็จเดี๋ยวเอาไปให้”
พูดจบราชันย์ก็เดินไปทันที ส่วนดารินเมื่อคุยงานเสร็จก็เดินไปห้องทำงานตัวเองต่อเพราะรู้ว่าราชันย์ไม่ชอบให้ใครกวนเวลาทำงาน ถ้ามีงานเอกสารที่ต้องตรวจราชันย์จะไม่อนุญาตให้ใครเข้าไปในห้องไม่เว้นแม้แต่ดารินเพราะเขาต้องการสมาธิในการทำงาน ด้วยนิสัยที่นิ่งขรึมบวกกับบุคลิกที่น่าเกรงขามจึงทำให้พนักงานที่สนามแข่งรถพร้อมกับนักแข่งรถต่างก็เคารพและเกรงใจราชันย์เป็นอย่างมาก ถึงแม้ตอนนี้เขาจะยังเรียนไม่จบแต่การบริหารงานกลับเก่งกว่านักธุรกิจที่มีประสบการณ์บางคนด้วยซ้ำบวกกับมีเหล่าพี่น้องอีกสี่คนที่คอยช่วยงานด้านต่างๆ จึงทำให้สนามแข่งรถพัฒนาตลอดเวลาจนตอนนี้สนามแข่งรถของเขากลายเป็นสนามแข่งรถที่ใหญ่ที่สุดในกรุงเทพแล้ว ราชันย์ทำงานอยู่ที่สนามแข่งรถจนถึงสองทุ่มก็กลับคอนโดไม่ได้กลับบ้านเพราะพรุ่งนี้เขาต้องไปเรียน ราชันย์ซื้อคอนโดที่อยู่ใกล้ทั้งสนามแข่งรถและมหาลัยเพื่อความสะดวกในการเดินทาง เมื่อมาถึงคอนโดแล้วราชันย์ก็เดินตรงไปยังลิฟต์เพื่อขึ้นไปห้องตัวเองที่อยู่ชั้นสิบห้าแต่ก็ต้องเปลี่ยนใจเดินขึ้นบันไดเพราะเจ้าหน้าที่ดูแลคอนโดแจ้งว่าลิฟต์เกิดขัดข้องกำลังซ่อมอยู่จึงแนะนำให้ไปใช้ลิฟต์อีกตัวที่อยู่อีกทาง ด้วยความที่เห็นคนรอลิฟต์เยอะราชันย์จึงตัดสินใจเดินขึ้นบันไดไปแทน ถึงห้องเขาจะอยู่ชั้นที่สิบห้าก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคสำหรับเขาเพราะเขาเป็นคนออกกำลังกายเลยไม่รู้สึกเหนื่อยเวลาเดินขึ้นบันไดไปชั้นสูงๆ
“กรี๊ดดด!”
ขณะที่ราชันย์กำลังก้าวขึ้นบันไดขั้นแรกของชั้นสามก็ต้องเงยหน้ามองไปยังด้านบนเมื่อได้ยินเสียงร้องของผู้หญิง เมื่อเงยหน้าขึ้นมองแล้วก็ต้องตกใจเมื่ออยู่ดีๆ ผู้หญิงคนนั้นก็ตกบันไดลงมาโดนเขา จนราชันย์เซหงายหลังนอนลงพื้นโดยมีร่างบางนอนทับเขาไว้ในท่าหันหน้าเข้าหากัน