REBORN 5 ของถนัด
1563 คำ
สนามแข่งรถ
“ว้าวววว *0*” เมื่อมาถึงสถานที่หนึ่งที่เกมส์พามาฉันก็ต้องตาโตอย่างตกตะลึงเพราะไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อนรถแต่ละคันคือของดีและสวยมาก!!แล้วแน่นอนว่าฉันเคยราคาในกูเกิลแล้วแทบเป็นลม!เพราะมันแพงขนาดว่าพ่อแม่ฉันขายนาทั้งแปลงยังมาซื้อไม่ได้เลย!
“จะตาโตอะไรขนาดนั้น หึ” เกมส์ถาม
“ก็นิลไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้นิ”
“นั่นสิเนอะจน ๆ อย่างเธอจะเคยเห็นได้ยังไง”
“คำก็จนสองคำก็จนเดี๋ยวก็ได้ตกหลุมรักคนจนหรอก...” ฉันพูดและเดินเข้าไปใกล้เขาก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปหา
“เหอะ!!ก่อนจะพูดอะไรออกมาคิดก่อนนะ”
“พอเห็นว่าฉันใจดีด้วยหน่อยด้วยได้ใจเหรอปลานิล อย่าคิดว่าฉันจะพิศวาทเธอ” ปึก! เขาใช้นิ้วชี้จิ้มหน้าผากของฉันแรง ๆ อะไรกันเมื่อกี้ยังกอดปลอบใจอยู่เลยตอนนี้มาดุใส่เฉยเลยแต่นั่นก็เป็นสัญญาณที่ดีแล้วละว่าอีกไม่นานเกมส์อาจจะมาอยู่ฝั่งเดียวกับฉัน
“เปล่าสักหน่อยแค่พูดไปอย่างนั้นแหละนิลรู้ว่านิลไม่คู่ควรให้ใครมารักหรอกโดยเฉพาะเกมส์ที่ทั้งหล่อทั้งรวย” ฉันพูดแล้วแกล้งทำน่าเศร้า
“ก็...”
“งั้นนิลขอไปเดินเล่นหน่อยนะพึ่งมาที่นี่แบบนี้ครั้งแรกเลย เดี๋ยวนิลหาวิธีกลับเอง” หมับ!! ฉันกำลังเดินออกมาจากเขาแต่เกมส์ก็จับมือของฉันเอาไว้
“เดี๋ยวสิพึ่งมาครั้งแรกแล้วจะไปไหนมาไหนคนแรกคนเดียวได้ยังไง?”
“ก็ไม่รู้สิ นิลไม่อยากรบกวน...”
“ไร้สาระอยู่ที่นี่อย่าห่างจากฉันถ้าไม่อยากเจ็บตัว” และเขาก็พาฉันเดินเที่ยวที่สนามแข่งรถที่นี่ดูดีและมีระดับมากกว่าแถวบ้านฉันที่ใช้ถนนหลวงแข่งกันซะอีก -.-
ก็อย่างว่าเรามันคนระดับกันนิเนอะ
หอพักเจ๊ข้าวซอย
เอี๊ยด!
“ขอบคุณนะที่พาไปเที่ยวแล้วก็มาส่งด้วย” ฉันบอกกับเกมส์เมื่อเราถึงหน้าหอแล้ว
“ฉันพาเธอไปนิก็ต้องพาไปส่งสิ”
“นิลเป็นคนขอไปด้วยนี่น่า แล้วก็วันนี้สนุกมากเลยขอบคุณนะ ^-^” ฉันบอกพร้อมรอยยิ้มอีกครั้ง
“ชะช่างเถอะเรื่องแค่นี้เองเธอเข้าหอไปได้แล้ว” แอบเห็นนะว่าหูแดงเขากำลังเขินฉันอยู่หรือไง?
“อืม เกมส์ขับรถดี ๆ นะดึกแล้วอันตราย”
ฉันบอกร่ำลาเสร็จก็เดินเข้าหอทันทีก็พบว่าเจ๊ข้าวซอยยังไม่นอนอีกป่านนี้ กำลังนั่งอยู่ที่เคาท์เตอร์ของหอพักที่เป็นห้องกระจกให้นักศึกษามาติดต่อเรื่องต่าง ๆ
“กลับป่านนี้ไม่ต้องกลับแล้วมั้ง?” เสียงเจ๊ข้าวซอยพูดเสียงดังขณะที่ฉันกำลังผ่านเงียบ ๆ
“แหม! เจ๊ก็หอนิลอยู่นี่จะให้ไปนอนไหนละคะ?”
“ห้องผู้ชายไง”
“.....” ตึก! ตึก! เจ๊ข้าวซอยเดินออกมาหาฉัน
“พึ่งออกจากโรงพยาบาลแท้ ๆ ก็แรดเลยนะ เจ๊บอกว่าให้สู้คนก็จริงแต่ไม่ได้หมายความว่าให้แรด ๆ ออกไปกับผู้ชาย”
“เจ๊หึงนิลเหรอ?” ฉันเลิกคิ้วใส่
“ประสาทหรือเปล่า?!”
“เปล๊า!!สักหน่อย”
“ที่บอกเพราะว่าเห็นหน้าโง่ ๆ เดี๋ยวจะตามผู้ชายไม่ทันเอา ถ้าอยากให้ผู้ชายตกหลุมรักหนัก ๆ ก็มาปรึกษาเจ๊ได้เดี๋ยวสอนให้” นึกว่าเรื่องอะไร
“นิลไม่โง่หรอกเจ๊และอีกอย่างนิลไม่อยากได้วิธีมัดใจชายหรอก”
“แล้วอยากได้อะไร?” ถามมางี้ก็เข้าทางอีกี้สิ!
“อยากได้วิธี...มัดใจเจ๊มากกว่าว่าทำยังไงถึงจะได้เป็นผัว^^” ฉันยิ้มให้ไป
“กรี๊ดดด!!เจ๊อยากกรี๊ด!!ขนลุกไปหมด!!นิ!ปลานิลก็ยังอยากให้เจ๊เอ็นดูเนี่ยก็อย่ามาเล่นแบบนี้!” เท้าเอวว่าฉัน
“ไม่ต้องเอ็นดูก็ได้ แต่ขอดูเอ็นก็พอ...” ฉันก้มลงไปมองเป้ากางเกงของเจ๊ข้าวซอย
“ปลานิล!” จึก!!
“กรี๊ดดด!!เจ๊!!ทิ่มตานิลทำไมเนี่ย?!” ฉันโวยวายเมื่อเจ๊แกเอานิ้วทิ่มตาฉันนนน!!!คนอะไรใจร้ายยย T^T
“ก็มองอะไรของหล่อนละฮะ?!!”
“โอ๊ยยย!!เจ็บตา >.//วันต่อมา...
“มอนิ่งค่ะเจ๊ข้าวซอยคนสวยของปลานิล” ฉันเดินลงมาจากหอก็เจอเจ๊กำลังยืนรดน้ำต้นไม้อยู่เลยทักทาย
“ไปเรียนก็ตั้งใจเรียนไม่ใช่ไปผัวละ”
“จะไปหาทำไมผัวก็ยืนอยู่แล้วไง กรี๊ดดด!!” ซ่า!!!!เจ๊ข้าวซอยหันสายยางมาทางฉันดีนะไม่โดนไม่งั้นได้ไปเปลี่ยนชุดใหม่แน่นอน
“เด็กปากเสีย!!ไม่เป็นมงคลถ้าผู้ชายมาได้ยินเข้าเจ๊เสียหาย!!”
“ทำไมกลัวผู้ชายมาได้ยินหรือไงว่าเจ๊มีเมีย?!” ฉันเท้าเอว
“ใช่ย่ะ!!สวย ๆ อย่างเจ๊ต้องมีผัวเท่านั้นไม่ใช้ชะนีน้อยไร้ประสบการณ์อย่างหล่อน!” สะบัดผมใส่อีกแล้วรู้แล้วจ้าว่าผมสวยยยยย!!!
“รู้ได้ไงว่าไร้ประสบการณ์เจ๊ลองแล้วอาจจะติดใจ”
“กลัวจะติดใต้ตีนมากกว่า ไป! ไปเรียนได้แล้วทำไมเดี๋ยวนี้ดื้อจังฮะ?!”
“แกล้งเจ๊แล้วสนุกดีตอนนี้เจ๊เป็นความสุขเดียวของนิลนะ” ฉันพูดก่อนจะมองหน้าของเจ๊ข้าวซอยที่พูดออกไปไม่ได้โกหกเลย ตอนนี้ฉันอยู่ที่ตัวคนเดียวต้องระวังว่าใครจะเข้ามาแกล้งเสมอแถมยังต้องหาคนฆ่าปลานิลอีก ไหนจะต้องทำสงครามประสาทกับบรรดาเพื่อนในห้องและอาจารย์อีก ฉันยังไม่ได้เจอพ่อแม่และพี่ชายเลยฉันอยู่ที่นี่โดยไม่สามารถไว้ใจใครได้เลยเพราะงั้นตอนนี้เจ๊ข้าวซอยคือความสุขและความสบายใจเดียวของฉัน
“ดะดราม่าอะไรเนี่ยก็บอกแล้วไงว่าให้มองเจ๊เป็นพี่สาวคนนึง” ก็ไม่ได้อยากได้พี่สาว -0-
“จ้าาา~งั้นนิลไปแล้วนะสวัสดีค่ะเจ๊ของนิล^^”
เวลาต่อมา...
มหาวิทยาลัย K
ปึก!!
“เรียนเสร็จแล้วไปเจอกันหลังตึกหน่อย” ควีนเดินเข้ามาตบโต๊ะเรียนของฉันและกระซิบข้างหูของฉันอย่างกัดฟัน ไปโมโหอะไรมาอีกเนี่ย?
“....”
“ถ้าแกไม่ไปได้เจอดีแน่!!” หมับ!!กระชากหัวของฉันจนหงายหลังแต่ฉันจะไม่ทำอะไรตอนนี้หรอกเพราะอยากรู้ก่อนว่าฉันผิดเรื่องอะไรอยู่ ๆ ก็มาหาเรื่อง =_=
“เจอดีแน่ แบร่~” อิงอิงขี้ข้าจอมเยาะเย้ย
“เฮ้อออ!!”
เลิกเรียน
หลังตึก
ตุบ!!
“เมื่อวานแกไปไหนกับเกมส์มา?!” เมื่อถึงเวลานัดฉันก็มาก่อนจะโดนควีนผลักถามอย่างหาเรื่อง อ่อ เรื่องผู้ชายนี่เองของถนัดอีกี้นักละ
“ไปสนามแข่งรถเกมส์พาฉันไปนั่งรถเล่น เดินเล่นที่สนามแข่งด้วยรู้ไหมว่าเขาจับมือฉันไม่ปล่อยเลยละ^^”
“อีตอแหล!!” เพี๊ยะ!!ควีนตบหน้าของฉันวันนี้เธอพาเพื่อนมาเพิ่มนะจากสองเป็นสาม สงสัยจะกลัวว่าสู้ไม่ไหวแต่เอาเถอะแต่สามคนสบายตีนสบายมืออีกี้อยู่แล้ว
“ทำไมชอบเกมส์เหรอ?”
“นี่แกล้งลืมหรือว่าลืมจริงกันแน่ยัยโง่!!!ควีนกับเกมส์เป็นคู่หมั้นกันแกกล้าดียังไงมายุ่งฮะ?!” อ่อแบบนี้เองสินะ
“ซอรี่นะ! แต่ว่าเกมส์ไม่เห็นบอกเลยว่ามีเธอเป็นคู่หมั้นอะ”
“งั้นก็รูไว้ซะ!!แล้วอย่ามายุ่งกับเกมส์อีก!!”
“เอ่อ แล้วถ้าเกมส์มายุ่งกับฉันละเธอจะทำยังไงขนาดเมื่อวานแกล้งอ่อยนิดเดียวยังพาไปนั่นไปนี่ ถ้าฉันอ่อยเยอะกว่านี้ไม่พาเข้าโรงแรมเลยเหรอ?” เรื่องกวนประสาทขอให้บอกเถอะถนัดนัก!!
“จับมัน!!!มันจะตบสั่งสอนอีกคนไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง!!”
“ที่ต่ำก็พื้นดินที่สูงก็ท้องฟ้า” ฉันพูด
“พร่ำอะไร?”
“ก็ยืนที่พื้นดินเหมือนกัน...ก็ต่ำเหมือนกัน”
- ผู้เขียน
