REBORN 21 พยายามฆ่า
1530 คำ
“เฮ้ย!!ไอ้เอก!!” กลุ่มเพื่อนพยายามเข้ามาห้ามและดึงออกไปบางคนก็เอาแต่ยกโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายดีเลย!!ฉันจะแจ้งความให้หมดเลยว่ามันพยายามฆ่าฉัน!! ครั้งที่แล้วแกล้งปลานิลจนตกลงมาตายยังไม่ได้รับกรรมอะไรเลยไม่มีใครพูดถึงและไม่มีหน่วยงานไหนเข้ามาสอบถามทำเหมือนว่ามันไม่มีอะไรเกิดขึ้นและครั้งนี้ฉันจะไม่ยอมเด็ดขาด!!
“ฮึกก!!”
“ไอ้เอกปล่อยก่อนเดี๋ยวปลานิลก็ตายหรอกเว้ย!!” เกมส์พยายามพูดเพื่อเรียกสติส่วนฉันกำลังหมดสติเพราะหายใจไม่ออกแต่อย่าให้หลุดไปได้นะ!!เจอดีแน่
“ตายก็ดี!!มันจะได้ไม่มีปากมาพูดเรื่องเหี้ย ๆ อีก!!”
พรึ่บ!!!และเพื่อนก็พยายามกระชากมันออกไปได้ตัวฉันร่วงลงกับพื้นทันทีอย่างหมดแรงและพยายามหายใจเร็ว ๆ เพราะเมื่อกี้ฉันหายใจไม่ออกเกือบตายรอบสอง
“แฮ่ ๆ แค่ก ๆ” มีเพียงเกมส์และสารัฐที่พยายามดึงเอกออไปส่วนควีนยืนมองเฉย ๆ
“ปล่อยกู!!!กูจะฆ่ามัน!!!อีผู้หญิงปากดี!!!”
“แค่ก ๆ ก็...มึงเหี้ยจริงนิพูดแค่นี้ทำเป็นดิ้น เหอะ!!” ฉันเงยหน้ามองมัน
“ปลานิล!!เลิกปากดีได้ละ!!” สารัฐบอก
พรึ่บ! ฉันพยายามพยุงตัวเองขึ้นมาเซนิดหน่อยเพราะหน้ามืดและวนเวียนหัวคงจะเกิดจากขาดอากาศหายใจนานเกินไปหน่อย
“ไม่เลิกและต่อจากนี้กูจะพูดทุกอย่างที่รู้ทั้งหมด!!!”
“คิดว่าพูดไปแล้วใครจะเชื่อผู้หญิงจน ๆ อย่างแก!!!พวกฉันเป็นใครแกเป็นใครหัดลองมองตัวเองดูบ้าง!!” ปึก! ควีนเดินเข้ามาพูดและใช้นิ้วผลักหน้าผากของฉัน
หมับ!!!
“กรี๊ดดดดดดด!!!” ฉันเลยกระชากหัวมันลงมา
“กูไม่กลัวพวกมึงแล้วทำอะไรเอาไว้ก็เตรียมตัวรับกรรมได้เลย!!ที่พวกมึงแกล้งกูจนตกลงมาก็เตรียมตัวเข้าคุกข้อหาพยายามฆ่าได้เลย!!”
“อย่าทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่ได้ไหม?!” เกมส์บอก
“เรื่องเล็ก?” ฉันนี่งงนะมันมองว่าการแกล้งกันเป็นเรื่องเล็กเหรอ?
การโดนแกล้งมันไม่ใช่เรื่องเล็กและมันสามารถสร้างปมในใจไปได้ตลอดชีวิต...
“ใช่ไงเราเป็นเพื่อนกันนิการเล่นแบบนั้นก็เพื่อสร้างความสัมพันธ์ที่ดีเท่านั้นแหละ เธอจะมาแจ้งความจับพวกเราไม่ได้สิปลานิล”
“ได้สิ ทำไมจะไม่ได้และเรื่องวันนี้พวกนายก็ต้องโดนเหมือนกันเพราะฉันไม่ปล่อยเอาไว้แน่คิดว่าฉันจะยอมเหมือนที่ผ่านมาเหรอไม่เลย...ไม่มีทางคนอย่างฉันรู้อะไรเยอะแยะพวกนายก็รู้ดีนิ ที่ยืนอยู่กันตรงนี้ก็แก๊งคนสารเลวนั้น หึ” ฉันมองตั้งแต่คนจนเท้าอย่างเหยียด ๆ
“อีปลานิล!!” หมับ!! ฉึก!!
“ว้ายยยย!!”
“กรี๊ดดดดดดดดดดดด!!” เสียงของผู้คนแตกตื่นเมื่อไอ้เอกมันกระชากตัวของฉันให้หันไปหามันก่อนจะใช้คัดเตอร์ปาดมาที่หน้าผากของฉัน
“เหี้ยยย!!”
“ไอ้เอกทำอะไรวะ?!!!”
“ฉะฉันไม่เกี่ยวนะ!!” ควีนและเพื่อนรีบบอกก่อนจะวิ่งหนีออกไป เหอะ! ตอนนั้นที่ปลานิลตกลงมาจากที่สูงพวกนั้นก็หนีก่อนแบบนี้
ตุบ!! ฉันร่วงไปนอนที่พื้นเลือดไหลออกมาเป็นจำนวนมาก
“เกิดอะไรขึ้น?!”
“พวกเธอทะเลาะกันอะไร?!” อาจารย์พร้อมรปภ.เดินเข้ามาถามไม่มาซะชาติหน้าเลยละถ้าจะช้าขนาดนี้
“ทะโทรเรียกรถพยาบาลและตำรวจเร็ว!!!”
“ปล่อยกู!” มือฉันจับมือของไอ้เอกแน่นและมองอย่างแค้นสุดพลังเพราะเรื่องนั้นมันทำให้ขาดสติขนาดนี้เลยเหรอคนอย่างมันต้องนอนคุกเท่านั้นจะได้ไม่เป็นภาระสังคม!!
“จะไปไหน...ละ”
“ยะอยู่รอตำรวจก่อนสิ...” ฉันยิ้มมุมปากเยาะเย้ยมัน
“มึง!!!”
“เฮ้ย!!ไอ้เอกตั้งสติได้แล้ว!!!มึงกำลังฆ่าคนตายเว้ย!!!”
“ก็ดูมันดิ!!!สมควรตายไหมวะ?!”
“แล้วทำไมไม่ฆ่าให้ตายซะละเพราะว่ามึงจะได้โดนข้อหาฆาตกรรมไปเลยแค่พยายามฆ่ามันน้อยเกินไปสำหรับคนอย่างมึง!!!”
วันต่อมา
สถานีตำรวจ
“ไหนใครหน้าใครไหนมันกล้าแจ้งความจับลูกชายฉัน?!” วันนี้ฉันมาที่สถานีตำรวจหลังจากเมื่อวานทำแผลเรียบร้อยแล้วแต่มันไม่ได้รุนแรงนักเลยไม่ได้นอนโรงพยาบาล ส่วนตำรวจมาก็สอบปากคำและฉันก็เล่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นให้ฟังและแจ้งความไป วันนี้ตำรวจก็เลยเรียกฉันมาและพ่อแม่ของไอ้เอกด้วยเพื่อน ๆ มันหายหัวหมด
“หนูเองค่ะลุง” ฉันยกมือ
“นั่งนิ่ง ๆ เดี๋ยวฉันจัดการเอง!” และแน่นอนว่าผู้ปกครองของฉันก็คือเจ๊ข้าวซอยกว่าจะเอามาได้เกือบต้องควักไส้ออกมาให้ดู
เมื่อคืนนี้
“ไปไหนเรื่องอะไรฉันต้องไปด้วยไปหาคนอื่นไป๊!” เจ๊ข้าวซอยไล่เมื่อฉันขอให้เขาไปเป็นผู้ปกครองขึ้นโรงพักให้หน่อย
“นะเจ๊!!กี้ไม่มีผู้ใหญ่ที่ไหนนอกจากเจ๊อะเพราะงั้นช่วยหน่อยเถอะนะ ๆ”
“ไม่ย่ะ!!!แล้วหล่อนจะไปมีเรื่องทำไมให้ไปเรียนไม่ใช่มีเรื่อง!!” บ่นอีกแล้วฉันยังไม่ได้เปิดแผลให้ดูหรอกขอก่อนถ้าไม่ยอมคงต้องใช้ไม้ตาย!!!!
“กี้ไม่ได้อยากมี!!พวกมันนั่นแหละหาเรื่องก่อนแถมยังจะหลอกเอากี้ด้วยนะ!!”
“ว่าไงนะ?!” เป็นไงเสียงหลงเลยหวงฉันละสิ
“ใช่เจ๊!!!พวกมันอ่ะตั้งใจและหลอกกี้ไปฟันและถ่ายคลิปด้วยนะเจ๊จะยอมเหรอ T^T” เบะปาก
“ใครมันมืดวะ?”
“ใครหน้ามืดไม่รู้แต่ตรงนี้มีหนึ่งนะ อิอิ” ฉันมองหน้าของเจ๊และยิ้มมุมปาก
“เหอะ!!!แล้วทะเลาะอีกท่าไหนทำไมต้องถึงโรงพัก”
“มันแทงกี้” ฉันพูด
“หลอกฟันอะนะ?”
“แทงจริงเจ๊!!!!!!!!!!!!!!!!” พรึ่บ!!และก็เลิกเสื้อให้เจ๊ดูรอยที่โดนคัดเตอร์ให้ดู
“เหี้ยย!!มันทำขนาดนี้เลยเหรอวะ?!!”
“ช่ายยยย T0T”
“แล้วทำไมไม่โทรมาตั้งแต่โดนเล่า?!!ยัยโง่เอ๊ยยยยย!!มันเป็นใครกล้าดียังไงวะมาทำเธอ!!!แม่งเอ๊ยยย!!!”
ปัจจุบัน
นั่นแหละเจ๊เลยยอมมาด้วยเมื่อเห็นแผลที่หน้าท้องของฉัน
“แกเหรอนังเด็กเมื่อวานซื่อกล้าดียังไงมาแจ้งความจับลูกชายฉันฮะ?!!!” หมับ!!เข้ามากระชากฉันแต่ว่าเจ๊ข้าวซอยกันเอาไว้ได้ทันนิสัยเหมือนกันทั้งพ่อทั้งลูกส่วนแม่....
“แกใช่นังเด็กทุนจน ๆ ไม่เจียตัว!!!” ก็เหมือนกัน -.-
“จนแล้วยังไงละคะเจ๊!!!จนแล้วมันไม่ใช่คนหรือไงคิดว่ารวยนิดหน่อยแล้วจะทำร้ายใครหรือว่าดูถูกใครก็ได้เหรอคะ?!” เจ๊ข้าวซอยพูด
“หล่อนเป็นใครเนี่ยอย่าบอกนะว่าเป็น...ตุ๊ด!” ยัยป้ามองเจ๊ข้าวซอยแล้วเอามือทาบอก เจ๊ข้าวซอยสวยกว่ายัยป้านี้เยอะไม่อยากจะคุย!!
“ตุ๊ดแล้วมันหนักหัวใครละคะหรือว่าหัวคุณ?” แรงงงงงง!!
“นิ!!แบบนี้ฉันฟ้องหมิ่นประมาทได้นะ!!”
“โถ่ ๆ คุณป้าค่ะ!!ก่อนจะฟ้องหมิ่นประมาทลูกคุณคงต้องโดนข้อหาพยายามฆ่าก่อนนะละ!!!เพราะมันเป็นเหี้ย!” ด่ากระแทกใส่หน้าไป
“เลี้ยงลูกยังไงคะเนี่ยถึงได้เลววววววว!!ขนาดแทงผู้หญิงได้เนี่ย”
“มากไปแล้วนะ!!รู้ไหมว่ากำลังคุยกับใคร?!” พ่อไอ้เอกมันเบ่ง
“ไม่แนะนำตัวจะรู้ไหมคะเป็นผู้ใหญ่ไม่มีมารยาทเอาซะเลย เพราะแบบนี้ลูกชายถึงได้เลวววว เล๊ววว เลววว!!” ฉันอ้าปากไม่ทันเจ๊ข้าวซอยเลย -0-
“อีกะเทย!!!!”
“ขา!!!ว่าไงคะไอ้แก่!!!!!!!!” หู้ยยยยยยย!!!!
“คุณตำรวจค่ะ!!!ฉันจะฟ้องลูกชายอีลุง!!กับอีป้านี่จะไม่มีการยอมความใดใดทั้งนั้น!!เข้าไปนอนในคุกนู้น!!!ในเมื่อเรียนแล้วการศึกษาไม่ได้ช่วยอะไร!!!”
“นี่แก!!!”
“พ่อแม่!!!เอกให้มาช่วยนะเว้ย!!ไม่ได้ให้มาเรื่องจนเอกจนต้องเข้าคุกแบบนี้!!!แม่งเอ๊ย!!ไม่ได้เรื่องอะไรสักอย่าง!!” มันกำลังด่าพ่อแม่มันเหรอน่ะ?
“เอก!!!แกก็ใจเย็นหน่อยได้ไหม?”
“พ่อจะให้เย็นอะไรล่ะมันกำลังเอาลูกพ่อเข้าคุกเนี่ยพ่อแม่นั่นแหละมั่วแต่เถียงมันอยู่ได้น่ารำคาญ!”
“ผมมาประกันตัวลูกชายผม”
“ไม่ได้ครับเพราะตอนนี้กำลังอยู่ในกระบวนการและเราก็มีหลักฐานมากมายจากบรรดานักศึกษาว่าลูกชายคุณพยายามฆ่านางสาวปลานิลถึงสองครั้ง” ตำรวจบอก
“นี่!!รู้ไหมว่าผมเนี่ยรู้จักกับผู้กำกับที่นี่!!ให้ประกันตัวซะก่อนจะเดือดร้อน!!!” แค่รู้จักไม่ได้เป็นอะไรด้วยสักหน่อยทำคุยฉันก็รู้จักเว้ย!!นากยก!!รองนายกฉันรู้จักหมดแหละแต่เขาไม่รู้จักฉัน -0-
งั้นฉันก็อ้างได้เหมือนกันละสิ
“เอ่อ...” ตำรวจเลิ่กลัก
“ถ้าคุณยอมให้พวกนี้ประกันตัวเด็กเวรนั่นออก ฉันก็ฟ้องคุณตำรวจทั้ง สน.เหมือนกัน!!!”
- ผู้เขียน
