2ปีก่อน
ถิงถิงโพสสตอรี่เศร้า(แฟนของเธอบอกเลิก)
[ตอบกลับสตอรี่:สู้ๆนะพี่สาว ผมจะคอยอยู่ข้างๆพี่เอง]
''เอ๋ น้องคนนี้คือใครกัน''
เธอกดเข้าไปส่องโปรไฟล์ของชายหนุ่มปริศนา
'น่ารักดีเเฮะดูจากคำพูดแล้วคงเป็นคนที่อบอุ่นน่าดู'
[ถิงถิง:ขอบคุณจ้า]
''โทรไปดีมั้ยนะ...ไม่ได้ๆเดี๋ยวเขาจะหาว่าเราใจง่าย''
หนึ่งอาทิตย์ต่อมา
กริ๊ง~กริ๊ง
ถิงถิงมองไปยังชื่อของปลายสาย
''นี่มัน...น้องคนนั้นนิ''
[ฮัลโหล]
[พี่ไม่เป็นไรใช่ไหม ผมไม่เห็นพี่อัพเดตไอจีมา
อาทิตย์กว่าแล้ว]
[พี่กำลังมูฟออนอยู่น่ะเลยปิดเน็ตไว้...
เอ่อจริงสินายชื่อไรหรอ?]
[ชื่อเคอาร์ครับ พี่สาวชื่อถิงสินะครับ]
[อือ นายอายุเท่าไหร่อะ]
[สิบห้าครับ พี่สาวล่ะ?]
[สิบเจ็ดน่ะ แก่กว่าตั้งนายสองปีแหนะ]
[ว่าแต่นายเป็นคนที่ไหนหรอ]
[ผมอาศัยอยู่ที่เมืองX]
[อยู่ห่างกันแค่สามเมือง จะว่าไปไกลอยู่เหมือนกัน]
[ครับ...ถ้าพี่ไม่รังเกียจรับผมไปพิจารณาด้วยนะ]
[ตอนนี้พี่ขอพักใจไว้ก่อนไว้คุยกันไปเรื่อยๆพี่
จะรับไว้พิจารณานะ]
[ผมจะรอนะครับ]
'ทำไมรู้สึกหวั่นไหวกับคำพูดแบบนี้จังนะ'
หนึ่งเดือนต่อมา
[เป็นแฟนกันมั้ย]
[พี่พูดจริงหรอครับ(ดีใจ)]
[ถ้าไม่ตกลง...]
[เป็นครับเป็น]
[หวังว่านายคงไม่หักอกพี่ด้วยอีกคนหรอกนะ]
[ผมไม่ขอสัญญาแต่พี่รอดูการกระทำของผมไว้ก็แล้วกัน]
สองเดือนต่อมา
ก๊อก...ก๊อก
''ใครกัน''
ถิงถิงเดินออกไปดูนอกบ้านปรากฏว่าไทม์แฟนหนุ่ม ที่เพิ่งบอกเลิกเธอไปเมื่อสามเดือนก่อน ยืนถือดอกไม้ช่อใหญ่อยู่หน้าบ้าน
"พี่ไทม์..."เธอพูดขึ้นอย่างประหลาดใจ
"ถิงพี่ขอโทษเรากลับมาคืนดีกันได้ไหม"
ไทม์คุกเข่าอ้อนวอนเธอ
"มันสายไปแล้ว...ถิงมีแฟนใหม่ไปแล้ว"
"พี่สัญญาจะไม่ทิ้งถิงไปไหนอีกเรากลับมาเป็นเหมือนเดิมนะถิง"
"พี่กลับบ้านไปเถอะ "
"พี่อธิบายได้นะถิง"
"ถิงไม่อยากฟังค่ะ"ถิงถิงหันหลังเดินกลับเข้าบ้าน
"ถิงไม่เชื่อฟังพี่เองนะ"พูดจบไทม์รีบฉกโทรศัพท์ของถิงถิงมาถือไว้ในมือ
"เอามือถือถิงคืนมานะ"เธอพยายามแย่งกลับมา แต่ก็ไม่สำเร็จ
"ถ้าถิงอยากได้มือถือคืนงั้นพวกเรากลับมา คืนดีกันก่อนสิ"
'จะทำยังไงดีนะ เงินก็ไม่พอซื้อเครื่องใหม่แล้วด้วยแกล้งทำเป็นดีเอามือถือ กลับก่อนแล้วกัน'
"ตกลง"
"จริงนะถิง"
"อือ"