บทที่1

307 คำ
สถานีรถไฟฟ้า "ยัยถิงนี่แกมาถึงที่นี่นานแล้วหรอเนี่ย" ซินซินสาวสวยสุดแซ่บเดินหน้าตั้งมาหา เพื่อนสาวคนสนิท "สักพักแล้วหล่ะ"เธอตอบกลับด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อย ซินซินรีบเดินมานั่งข้างถิงถิงก่อนจะมองเพื่อนสาว อย่างรู้ทัน "นี่แกคงไม่ได้นั่งรอคำอวยพรจากไอ้สารเลวนั่นอยู่ หรอกนะ" "ช่างเถอะ..." "ฉันจะบอกไรให้นะเมื่อวันก่อนฉันเห็นมันควงสาวเดินห้าง...เพราะฉนั้นผู้หญิงสวยๆอย่างแกไม่ควรค่า กับคำอวยพรสกปรกนั้นหรอก" ถิงถิงนั่งก้มหน้าน้ำตาซึม "แกไม่ต้องเศร้าไป เอาไว้ไปถึงที่นั่น ฉันจะหาผู้ชายดีๆให้แกสักสิบคนดีมั้ย...รถไฟมาแล้วรีบไปกันเถอะ" เมืองX “ห๊าว(หาว)กว่าจะมาถึงก็มืดพอดีง่วงจะตายอยู่แล้ว" ซินซินบ่นพรึมพำ "พรุ่งนี้ต้องไปม.ตั้งแต่เช้าไม่มีเวลามาจัดของหรอก" ถิงถิงพูดไปจัดวางของไป "ไว้ตอนเลิกเรียนละกัน"ซินซินพูดก่อนจะปีน ขึ้นไปนอนที่เตียงชั้นบน เช้าถัดมา "ยัยถิง ยัยถิง!"ซินซินตะโกนปลุกเพื่อนสาว "ห๊ะ..."ถิงถิงถึงกับสะดุ้งโหย่ง "วิชาแรกจะมาถึงอีกสิบนาที" "ห๊ะ...ทำไมแกไม่รีบปลุกฉันหล่ะ"ถิงถิงรีบวิ่งเข้าห้องน้ำอย่างรวดเร็ว มหาลัยX "แห่กๆ"ทั้งสองรีบวิ่งเข้าไปนั่งเรียน "ไว้เจอกันใหม่อาทิตย์หน้าจ๊ะ"อาจารย์เดินออกไปจากห้องเรียน สองสาวมองหน้ากันประมาณว่า 'สอนจบไปแล้วหรอ' "วันแรกก็มาสายจนได้"ซินซินบ่นพึมพำ "แค่วันแรก วันหลังค่อยมาใหม่" ถิงถิงพูดปลอบใจเพื่อนสาวรวมทั้งตัวเธอเอง
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม