เหม่ยฮวาตื่นเช้าพร้อมความสดใส เบิกบานใจเป็นอย่างมาก ในที่สุดเหมือนพ่อพระรองสุดหล่อของนางก็อ่อนโยนกับนางขึ้นหลายส่วน แถมเขายังเรียกข้าว่าฮวาเอ๋อแหละทุกคน เสียงนุ่มทุ้มที่อ่อนโยนยามเรียกชื่อนางนั้นทำให้นางในอ่อนยวบ
และหลังจากที่เจ้าตัวระเบิดจนไหน้ำส้มแตกไปแล้วนั้น เขาก็สั่งย้ายข้าเข้ามาอยู่ภายในตำหนักของเขาทันที
นางรู้สึกถึงแขนแกร่งที่กำลังโอบกอดนางอยู่เมื่อคืนนี้นางเผลอหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ ไม่คิดเลยว่าเขาจะนอนเตียงเดียวกันกับนาง นางพลิกตัวกลับไปมองร่างสูงข้างๆ ใบหน้าคมคายหล่อเหลาราวกับประติมากรรมล้ำเลิศ คิ้วเข้มเรียวสวย ขนตาหนาเป็นแพ จมูกโด่งคมหน้าใสเกลี้ยงเกลา ดวงตายามหลับนั้นดูเหมือนหมาป่าตัวน้อยที่ไม่มีพิษมีภัย เหตุใดถึงหล่อได้ขนาดนี้ แม้แต่ดาราในโลกของนางยังสู้เขาไม่ได้เลยสักคน หากนางจะได้มีสามีแบบนี้นางยอมสู้ตาย
มือเล็กเอื้อมไปสัมผัสแผ่วเบาที่ใบหน้าหล่อเหลาปานเทพเซียนของเขา ก่อนเลื่
