ไหนว่าคืนอิสระให้แล้วไง ทำไมตอนนี้ฉันถึงยังถูกออกคำสั่งแถมยังต้องทำตามอย่างไม่มีทางเลือกอีกต่างหาก กริ้ง~ เสียงโทรศัพท์ของฉันดังขึ้น จึงรีบหยิบมาดูเป็นเบอร์ของชะเอมที่โทรมา “ว่าไงเอม” (แกอยู่ห้องหรือเปล่าฉันไปเคาะเรียกตั้งนานไม่ยอมมาเปิดประตู วันนี้ไม่มาเรียนเหรอสายแล้วนะเอย) “ฉันป่วยน่ะ ฝากลาอาจารย์ด้วยนะแก” (ป่วยเหรอ ฉันยังเห็นแกดี ๆ อยู่เลยทำไมถึงป่วยได้) “คุยกับใคร” ฉันสะดุ้งโหย่งกับเสียงท้วงของคุณเพลิง ไม่รู้ว่าเขาเดินเข้ามาในห้องตั้งแต่เมื่อไหร่ ตอนนี้ฉันกำลังถูกสายตาดุร้ายจ้องเขม็ง (นั่นเสียงใครหรอเอย ยะ อย่าบอกนะว่าแกอยู่กับคุณเพลิง) ชะเอมถามด้วยน้ำเสียงที่ตกใจ เธอต้องคิดไปถึงไหนต่อไหนแน่ ๆ ฉันจะแก้ตัวเรื่องนี้ยังไงดี ถึงชะเอมจะรู้ว่าฉันชอบคุณเพลิง แต่เธอไม่รู้ว่าฉันกับเขามีอะไรกัน “ฉันถามว่าคุยกับใคร ?” “คุยกับชะเอมค่ะ เธอโทรมาถามว่าทำไมไม่ไปเรียน” คุณเพลิงไม่ได้เ